Μεγα­λειώ­δεις αγρο­τι­κοί αγώ­νες κατα­γρά­φο­νται _σχε­δόν ένα μήνα, με τα τρα­κτέρ να ζώνουν έως και τα κτί­ρια της ΕΕ, ανά­με­σά τους και το Ευρω­κοι­νο­βού­λιο. Το συλ­λα­λη­τή­ριο στο Σύνταγ­μα, απο­τε­λεί την αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση της μικρο­με­σαί­ας αγρο­τιάς της χώρας μας, που μαζί με τους συνα­δέλ­φους τους σε Γερ­μα­νία, Γαλ­λία, Ιτα­λία, Βέλ­γιο, Ισπα­νία, Πορ­το­γα­λία, Ρου­μα­νία κλπ βγή­καν μαζι­κά στον δρό­μο με δίκαια αιτή­μα­τα και πολύ­μορ­φες κινη­το­ποι­ή­σεις.

Γρά­φει ο \\ Αστέ­ρης Αλα­μπής _Μίδας

Όταν τα ευρωενωσιακά εργαλεία
καταλήστευσης
των βιοπαλαιστών αγροτών αποκαλύπτονται

Με έμφα­ση στο μικρο­με­σαί­ας & βιο­πα­λαι­στών _γιατί υπάρ­χουν και οι μεγαλο“αγρότες”, τα μονο­πώ­λια στη μη αστι­κή γη _με τις τερά­στιες εκτά­σεις, που πλου­ταί­νουν από τη δου­λειά των εργα­τών γης. Στην αρχή, ονο­μά­τι­σαν τους αγρό­τες υπο­κι­νού­με­νους από το ΚΚΕ. Μετά το πήραν πίσω — όπως όπως — όταν τους έκρα­ξαν οι αγρό­τες από τα μπλό­κα, ανά­με­σά τους φυσι­κά και πολ­λοί δικοί τους — μέχρι σήμε­ρα του­λά­χι­στον — ψηφο­φό­ροι. Οι κινη­το­ποι­ή­σεις τους σε όλη την Ευρώ­πη έχουν να κάνουν με την κοι­νή ρίζα των προ­βλη­μά­των, που είναι η Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή, η ΚΑΠ και η στρα­τη­γι­κή της «γκρι­ζο-πρά­σι­νης» μετά­βα­σης της ΕΕ. Όλοι υπο­κι­νού­νται από τα κοι­νά τους προ­βλή­μα­τα, που είναι απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής που ακο­λου­θεί­ται σε όλη την ΕΕ και έχει την υπο­γρα­φή όλων των κυβερ­νή­σε­ων, «φιλε­λεύ­θε­ρων» και σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών, στην Ελλά­δα και σε όλα τα κρά­τη — μέλη της ΕΕ. Εκεί, στον «τόπο του εγκλή­μα­τος», όπου τον Οκτώ­βρη του 2020 ψηφί­στη­κε η «νέα» Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή (ΚΑΠ) 2021 — 2027 από τους ευρω­βου­λευ­τές ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Βελό­που­λου (Ελλη­νι­κή Λύση), οι οποί­οι σήμε­ρα παρα­μυ­θιά­ζουν τους αγρό­τες ότι είναι στο πλευ­ρό τους.

“Πλην Λακεδαιμονίων”

Όλοι τους από κοι­νού, στα μακρι­νά, ήσυ­χα και φιλό­ξε­να σαλό­νια των Βρυ­ξελ­λών και του Στρα­σβούρ­γου, τα έβρι­σκαν σαν «Ευρω­παί­οι πολι­τι­κοί» — συνε­ται­ρά­κια, αφή­νο­ντας στην άκρη τους προ­ε­κλο­γι­κούς σκυ­λο­κα­βγά­δες για τα επι­μέ­ρους, που αξιο­ποιούν για να κρύ­ψουν την κοι­νή στρά­τευ­σή τους με την πολι­τι­κή υπέρ των μονο­πω­λί­ων και τους επι­ζή­μιους αντι­λαϊ­κούς στό­χους της.

Ανα­κοί­νω­ση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τα 30 χρό­νια από τη Συν­θή­κη του Μάαστριχτ

Όλοι τους πλην ΚΚΕ, που όχι μόνο κατα­ψή­φι­σε την ΚΑΠ στην Ολο­μέ­λεια του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου αλλά απο­δεί­κνυε έγκαι­ρα με τις ανα­κοι­νώ­σεις του ότι η νέα ΚΑΠ «βάζει ακό­μα περισ­σό­τε­ρα εμπό­δια στην επι­βί­ω­ση των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών, στην παρα­μο­νή τους στο χωρά­φι και στον στά­βλο τους»^# και απο­κά­λυ­πτε την πολι­τι­κή της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» που φέρ­νουν τα λόμπι.

           Αμαρτωλή στρατηγική με προϊστορία

Η αγρο­τι­κή παρα­γω­γή στον καπι­τα­λι­σμό είναι ενσω­μα­τω­μέ­νη στο εμπο­ρο­βιο­μη­χα­νι­κό και τρα­πε­ζι­κό κεφά­λαιο. Τα μονο­πώ­λια της μετα­ποί­η­σης και της εμπο­ρί­ας καθο­ρί­ζουν τι, πόσο, πώς και πού θα παρα­χθεί με κρι­τή­ριο την κερ­δο­φο­ρία τους.

Μονό­δρο­μος για την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των ευρω­ε­νω­σια­κών μονο­πω­λί­ων, σε σχέ­ση με τους αντα­γω­νι­στές τους (μονο­πώ­λια ΗΠΑ, BRICS κ.λπ.), είναι η συγκέ­ντρω­ση, είτε άμε­σα είτε μέσω των δια­φό­ρων «συλ­λο­γι­κών σχη­μά­των» (π.χ. ομά­δες παρα­γω­γών, διε­παγ­γελ­μα­τι­κές οργα­νώ­σεις κ.λπ.) της παρα­γω­γής και σε μια πορεία της γης και του αγρο­τι­κού κεφα­λαί­ου, ώστε να δημιουρ­γού­νται οι λεγό­με­νες «οικο­νο­μί­ες κλί­μα­κας», να αξιο­ποιού­νται στην παρα­γω­γή τα τεχνο­λο­γι­κά επι­τεύγ­μα­τα που μπο­ρούν να τους εξα­σφα­λί­σουν καλύ­τε­ρους όρους κερδοφορίας.

Σε αυτό το έδα­φος συνα­πο­φα­σί­ζε­ται από τις κυβερ­νή­σεις της ΕΕ και υλο­ποιεί­ται η Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή (ΚΑΠ). Όλες οι μέχρι σήμε­ρα ανα­θε­ω­ρή­σεις της (1968 — «Manshlot», 1988, 1992 — «Ray Mac Sharry», «Ατζέ­ντα 2000», 2003/2004 — «Νέα ΚΑΠ», ΚΑΠ 2007 — 2013, ΚΑΠ 2013 — 2020 και ΚΑΠ 2021 — 2027) επέ­φε­ραν τις απα­ραί­τη­τες προ­σαρ­μο­γές με βάση τις ανά­γκες των μονο­πω­λια­κών ομί­λων.

Μπο­ρού­με εδώ να ανα­τρέ­ξου­με στο παρελ­θόν και να θυμη­θού­με τις επι­δο­τή­σεις για θάψι­μο των οπω­ρο­κη­πευ­τι­κών, τις ποσο­στώ­σεις στο γάλα, στη ζάχα­ρη, μια σει­ρά από άλλους περιο­ρι­σμούς σε προ­ϊ­ό­ντα. Έτσι χτυ­πή­θη­καν ολό­κλη­ροι κλά­δοι στην Ελλά­δα, όπως η παρα­γω­γή ζάχα­ρης και η τευ­τλο­καλ­λιέρ­γεια, όπου και υπο­δο­μές υπήρ­χαν και τεχνο­γνω­σία και ένα μεγά­λο ποσο­στό των ανα­γκών καλυ­πτό­ταν από την παρα­γω­γή, ενώ οι δυνα­τό­τη­τες ανά­πτυ­ξής της ήταν σημαντικές.

Αλλά και η αγε­λα­δο­τρο­φία, που φτά­σα­με σήμε­ρα οι ανά­γκες σε αγε­λα­δι­νό γάλα — ένα βασι­κό προ­ϊ­όν δια­τρο­φής για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα και συστα­τι­κό για τα γαλα­κτο­κο­μι­κά — να καλύ­πτο­νται σχε­δόν απο­κλει­στι­κά από εισα­γω­γές καθώς έχουν απο­μεί­νει ελά­χι­στες, στην πλειο­ψη­φία τους καπι­τα­λι­στι­κές εκμε­ταλ­λεύ­σεις, ενώ το κτη­νο­τρο­φι­κό κεφά­λαιο έχει μειω­θεί κάθετα.

Αντί­θε­τα, τα μετα­ποι­η­τι­κά μονο­πώ­λια του κλά­δου, μια χού­φτα στο σύνο­λό τους, «ανθούν», η κερ­δο­φο­ρία τους καλά κρα­τεί. Το ίδιο και η «εξω­στρέ­φειά» τους με πωλή­σεις για­ουρ­τιού και άλλων προ­ϊ­ό­ντων σε όλα τα μήκη και πλά­τη της Γης και με επεν­δυ­τι­κά σχέ­δια εξα­γω­γής κεφα­λαί­ων σε ΕΕ, Αμε­ρι­κή, Ασία κ.α.

Στην ουσία, ΚΑΠ σημαί­νει διε­θνο­ποι­η­μέ­νος καπι­τα­λι­σμός και ελευ­θε­ρία για το κεφά­λαιο να αυξά­νει τα κέρ­δη του. Γι’ αυτό, από τα πρώ­τα κιό­λας βήμα­τά της, έχει δώσει στα μετα­ποι­η­τι­κά και εμπο­ρι­κά μονο­πώ­λια τη δυνα­τό­τη­τα να εξα­σφα­λί­ζουν την απα­ραί­τη­τη πρώ­τη ύλη απ’ όπου τους συμ­φέ­ρει καλύ­τε­ρα, παράλ­λη­λα με την ευχέ­ρεια να συμπιέ­ζουν τις τιμές στα προ­ϊ­ό­ντα των αγρο­τών, να καθο­ρί­ζουν υψη­λές τιμές στην κατα­νά­λω­ση και τελι­κά να εκτο­ξεύ­ουν τα μονο­πω­λια­κά υπερ­κέρ­δη τους.

Εργα­λεία της ΚΑΠ — μαζί με την άρση των «εμπο­δί­ων» στην «ελευ­θε­ρία» κίνη­σης κεφα­λαί­ου και εμπο­ρευ­μά­των — είναι και οι διά­φο­ροι κανο­νι­σμοί, που με επι­στη­μο­νι­κο­φα­νή μαν­δύα διευ­κο­λύ­νουν σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση. Όπως, για παρά­δειγ­μα, τα πρό­τυ­πα προ­δια­γρα­φών της ΕΕ για την παρα­γω­γή αγρο­τι­κών και μετα­ποι­η­μέ­νων προ­ϊ­ό­ντων (π.χ. χρή­ση σκό­νης γάλα­κτος στα γαλα­κτο­κο­μι­κά προ­ϊ­ό­ντα, αλλα­γές στους τρό­πους κατερ­γα­σί­ας με χρή­ση προ­σθέ­των — συντη­ρη­τι­κών, πλαί­σιο φυτο­προ­στα­σί­ας, χρή­ση γενε­τι­κά τρο­πο­ποι­η­μέ­νων κ.λπ.).

Στο συγκε­κρι­μέ­νο «μενού» περι­λαμ­βά­νο­νται και δια­κρα­τι­κές συμ­φω­νί­ες με «τρί­τες» χώρες (π.χ. από Ασία, Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή κ.λπ., πρό­σφα­τα με την Ουκρα­νία) για τη διευ­κό­λυν­ση εισα­γω­γής αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων, που σε πολ­λές χώρες της ΕΕ έχουν βγά­λει τους αγρό­τες «από τα ρού­χα τους». Σημειώ­νου­με εδώ ότι η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ με συνέ­πεια κατα­ψη­φί­ζει αυτές τις συμφωνίες.

Μπαγιάτικα επιχειρήματα
για να “βγουν λάδι” ΚΑΠ και ΕΕ

Έχει μπα­για­τέ­ψει το επι­χεί­ρη­μα των υπό­λοι­πων κομ­μά­των ότι δήθεν ψηφί­ζουν την ΚΑΠ για­τί δίνει τις ενι­σχύ­σεις στους αγρό­τες και έτσι τους δια­σφα­λί­ζε­ται ένα εισό­δη­μα. Την ψηφί­ζουν με κρι­τή­ριο την κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λί­ων που λυμαί­νο­νται το βιος του ατο­μι­κού αγρο­το­πα­ρα­γω­γού, πατώ­ντας πάνω και στις άμε­σες ενι­σχύ­σεις που εντεί­νουν την κατα­λή­στευ­σή του. Για­τί οι επι­δο­τή­σεις είναι η άλλη όψη του νομί­σμα­τος των τιμών, ακό­μα και κάτω του κόστους, που επι­βάλ­λουν οι εμπο­ρο­βιο­μή­χα­νοι στα προ­ϊ­ό­ντα των αγροτών.

Η μορ­φή τους αλλά­ζει με κρι­τή­ριο το καλύ­τε­ρο ξεζού­μι­σμα των ατο­μι­κών αγρο­το­πα­ρα­γω­γών, όσο αυτοί παρα­μέ­νουν στην παρα­γω­γή. Με τις ανα­θε­ω­ρή­σεις της περιό­δου από το 1992 έως και το 2003, που ξεσή­κω­σαν θύελ­λα αντι­δρά­σε­ων και μεγά­λες αγρο­τι­κές πανελ­λα­δι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις με τη μορ­φή μπλό­κων, η ΚΑΠ προ­ώ­θη­σε την απο­σύν­δε­ση της επι­δό­τη­σης από την παρα­γω­γή, με επι­πτώ­σεις τη μεγα­λύ­τε­ρη εγκα­τά­λει­ψη καλ­λιερ­γού­με­νων εκτά­σε­ων και τη μεί­ω­ση των εκμεταλλεύσεων.

Την ίδια στιγ­μή, βέβαια, τα κόμ­μα­τα που ψήφι­ζαν αυτήν την πολι­τι­κή των απο­συν­δε­δε­μέ­νων ενι­σχύ­σε­ων, δεν είχαν κανέ­να πρό­βλη­μα να συκο­φα­ντούν τους αγρό­τες όταν κινη­το­ποιού­νταν ότι δήθεν «θέλουν να κάθο­νται και να παίρ­νουν επιδοτήσεις».

Σήμε­ρα πάλι οι δυνά­μεις αυτές κάνουν πως δεν ακού­νε τα αιτή­μα­τα των αγρο­τών για εγγυ­η­μέ­νες από το κρά­τος τιμές, που να καλύ­πτουν το κόστος παρα­γω­γής, να εξα­σφα­λί­ζουν εισό­δη­μα επι­βί­ω­σης στον αγρό­τη, αλλά και φθη­νά προ­ϊ­ό­ντα στη λαϊ­κή κατανάλωση.

Ενώ πετά­νε την μπά­λα στην εξέ­δρα σε ό,τι αφο­ρά τη μεί­ω­ση των ενι­σχύ­σε­ων που φέρ­νει η νέα ΚΑΠ, με πρώ­το και καλύ­τε­ρο τον υπουρ­γό Αγρο­τι­κής Ανά­πτυ­ξης και Τρο­φί­μων, ο οποί­ος έρι­ξε όλο το ανά­θε­μα στη διοί­κη­ση του ΟΠΕΚΕΠΕ, λες και την είχε διο­ρί­σει κάποια άλλη κυβέρ­νη­ση και όχι αυτή της ΝΔ. Μιλά­με για μεγά­λες μειώ­σεις στη βασι­κή ενί­σχυ­ση, που δεν πρό­κει­ται να αντι­σταθ­μι­στούν από τις υπό­λοι­πες ενι­σχύ­σεις, όταν αυτές εξοφληθούν.

Συνο­λι­κά το κον­δύ­λι θα είναι μειω­μέ­νο ονο­μα­στι­κά 10%, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πολύ παρα­πά­νω εξαι­τί­ας του πλη­θω­ρι­σμού και ειδι­κά σε τομείς όπως η ελαιο­καλ­λιέρ­γεια, η καλ­λιέρ­γεια στα­φί­δας κ.ά., όπου είχαν κατο­χυ­ρω­θεί υψη­λές τιμές ιστο­ρι­κών δικαιω­μά­των και τώρα μειώ­νο­νται εξαι­τί­ας της λεγό­με­νης «σύγκλι­σης» που επι­τα­χύ­νει η τρέ­χου­σα ΚΑΠ.

Είναι κάλ­πι­κο το επι­χεί­ρη­μα που προ­βάλ­λει μετα­ξύ άλλων και ο πρό­ε­δρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποί­ος δίνει τα ρέστα του στην υπε­ρά­σπι­ση της ΚΑΠ, ότι δήθεν δεν ευθύ­νε­ται αυτή για τα προ­βλή­μα­τα που έχουν οι Έλλη­νες αγρο­το­πα­ρα­γω­γοί και ότι επη­ρε­ά­ζει μόνο τους αγρό­τες της υπό­λοι­πης ΕΕ που έχουν μεγα­λύ­τε­ρες εκμεταλλεύσεις.

Οι κινη­το­ποι­ή­σεις όμως σε όλη την Ευρώ­πη ανα­δει­κνύ­ουν — όπως και στην Ελλά­δα — ως μεί­ζον πρό­βλη­μα την εκτό­ξευ­ση του κόστους παρα­γω­γής και την τερά­στια δια­φο­ρά που σημειώ­νε­ται στις τιμές των προ­ϊ­ό­ντων από το χωρά­φι και τον στά­βλο μέχρι το ράφι. Το κόστος παρα­γω­γής δεν το καθο­ρί­ζουν οι αγρό­τες αλλά τα μονο­πώ­λια, ενερ­γεια­κά, βιο­μη­χα­νι­κά, τρα­πε­ζι­κά κ.λπ., που έχουν «ξεσα­λώ­σει» από την «ελευ­θε­ρία» που τους εξα­σφα­λί­ζουν οι ευρω­ε­νω­σια­κές κατευ­θύν­σεις, τις οποί­ες συνα­πο­φα­σί­ζουν και υλο­ποιούν οι κυβερνήσεις.

Η ΚΑΠ, βέβαια, ρητά δεν απα­γο­ρεύ­ει το αφο­ρο­λό­γη­το πετρέ­λαιο στους αγρό­τες, που είναι μια παρά­με­τρος του κόστους. Όμως, ήταν το ΠΑΣΟΚ, το κόμ­μα Ανδρου­λά­κη, μαζί ασφα­λώς με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ που το 2016 έκο­ψαν — ψηφί­ζο­ντας όλοι μαζί το 3ο μνη­μό­νιο — την επι­στρο­φή του Ειδι­κού Φόρου Κατα­νά­λω­σης στο αγρο­τι­κό πετρέ­λαιο για να κρα­τη­θούν οι «δημο­σιο­νο­μι­κές ισορ­ρο­πί­ες» και να μην κιν­δυ­νεύ­σει «η ευρω­παϊ­κή πορεία της χώρας». Την ίδια ώρα, αύξα­ναν το σχε­τι­κό κον­δύ­λι για εφο­πλι­στές και άλλα κοι­νω­νι­κά παράσιτα.

Μια πλευ­ρά του αυξη­μέ­νου κόστους, που συν­δέ­ε­ται άμε­σα με την ΚΑΠ, είναι η λεγό­με­νη «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» που ενσω­μα­τώ­νε­ται στις στο­χεύ­σεις της. Έτσι, φτά­σα­με τα μονο­πώ­λια των Ανα­νε­ώ­σι­μων Πηγών Ενέρ­γειας να δια­θέ­τουν πάμ­φθη­νο ρεύ­μα, έχο­ντας τοπο­θε­τή­σει φωτο­βολ­ταϊ­κά και ανε­μο­γεν­νή­τριες σε κάθε ραχού­λα της Ελλά­δας (στα 3 λεπτά/κιλοβατώρα κυμαί­νε­ται η χον­δρε­μπο­ρι­κή τιμή) και την ίδια στιγ­μή να το που­λά­νε πανά­κρι­βα.

Από 7 λεπτά/κιλοβατώρα το αγρο­τι­κό ρεύ­μα το 2020 έχει φτά­σει σήμε­ρα πάνω από 13 λεπτά. Επί­σης, τα λεγό­με­να «οικο­λο­γι­κά σχή­μα­τα» της νέας ΚΑΠ συνε­πά­γο­νται επι­πλέ­ον έξο­δα για τους αγρό­τες για συμ­βου­λές από γεω­πό­νους, κατά­θε­ση φακέ­λου κ.λπ.

Γι’ αυτό και ήταν πλη­ρω­μέ­νη η απά­ντη­ση των αγρο­τών ότι «δεν μας συμ­φέ­ρει να καλ­λιερ­γού­με» στις πρό­σφα­τες εξαγ­γε­λί­ες της Κομι­σιόν για επέ­κτα­ση της απαλ­λα­γής τους από την αγρα­νά­παυ­ση για έναν επι­πλέ­ον χρό­νο. Μέτρο — κοροϊ­δία, που εξυ­πη­ρε­τεί μόνο πολύ μεγά­λου μεγέ­θους εκμε­ταλ­λεύ­σεις, την ίδια στιγ­μή που για τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία απο­φα­σί­στη­κε να κατευ­θυν­θούν επι­πλέ­ον 50 δισε­κα­τομ­μύ­ρια από τη φορο­λο­γι­κή αφαί­μα­ξη των λαών της ΕΕ.

Δεν έχει καμία βάση το επι­χεί­ρη­μα που ακού­γε­ται ότι δήθεν ο ΕΛΓΑ και οι απο­ζη­μιώ­σεις που δίνο­νται στους αγρό­τες για ζημιές είναι θέμα­τα άσχε­τα από την ΕΕ. Καταρ­χάς να θυμί­σου­με ότι μια σει­ρά από απο­ζη­μιώ­σεις του ΕΛΓΑ κρί­θη­καν από την ΕΕ ως «παρά­νο­μες κρα­τι­κές ενι­σχύ­σεις» και όλες οι κυβερ­νή­σεις από το 2010 και μετά, είτε με ΝΔ είτε με ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΠΑΣΟΚ, δια­βου­λεύ­ο­νταν με την Κομι­σιόν για το πώς θα γίνει η «ανά­κτη­σή» τους.

Επι­πλέ­ον, οι Κανο­νι­σμοί 702/2014 για τις Κρα­τι­κές Οικο­νο­μι­κές Ενι­σχύ­σεις και 1408/2013 για τις ενι­σχύ­σεις de minimis, που όπως ανα­φέ­ρουν στο προ­οί­μιό τους είναι «συνα­κό­λου­θοι με την ΚΑΠ», το μόνο που προ­βλέ­πουν για τις επι­πτώ­σεις των φυσι­κών κατα­στρο­φών στους αγρό­τες είναι ένα «βοή­θη­μα» και όχι απο­ζη­μί­ω­ση για απώ­λειες αγρο­τι­κού κεφα­λαί­ου και ανα­σύ­στα­ση της παραγωγής.

Στην ουσία, πρό­κει­ται για ορι­σμέ­να ψίχου­λα που δίνο­νται με καθυ­στέ­ρη­ση σε περι­πτώ­σεις μεγά­λων κατα­στρο­φών, ενώ υπό­κει­νται σε σημα­ντι­κούς γενι­κούς, ειδι­κούς περιο­ρι­σμούς και ασφυ­κτι­κούς όρους και προϋποθέσεις.

Τέλος, σε ό,τι αφο­ρά την ασφά­λι­ση της αγρο­τι­κής παρα­γω­γής, αυτό που προ­βλέ­πει η ΚΑΠ είναι η αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα και η επι­δό­τη­ση ενός μέρους του ασφα­λί­στρου των αγρο­τών, που εφό­σον «το επι­θυ­μούν» μπο­ρούν, στη λογι­κή της ατο­μι­κής ευθύ­νης, να ασφα­λί­ζο­νται στα κορά­κια της ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης. Πρό­κει­ται για μέτρο που έχει εξαγ­γεί­λει ότι θα υιο­θε­τή­σει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, η οποία έχει στα σκα­ριά σχέ­διο για ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη αφαί­μα­ξη των αγρο­τών μέσω των εισφο­ρών τους στον ΕΛΓΑ.

Στην ίδια λογι­κή κινού­νται και οι προ­τά­σεις του ΣΥΡΙΖΑ για όριο στην κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση όσο οι εισφο­ρές των αγρο­τών. Αυτό είναι σε γενι­κές γραμ­μές το πλαί­σιο της ΕΕ για τις αγρο­τι­κές απο­ζη­μιώ­σεις. Δεν θα ανα­φερ­θού­με εδώ στην πολι­τι­κή της για την πρό­λη­ψη των επι­πτώ­σε­ων των φυσι­κών κατα­στρο­φών, όπου και εκεί δίνει ρέστα η λογι­κή κόστους — οφέλους.

Τέρμα τα ψέματα λοιπόν!

Ο αγώ­νας των αγρο­τών στην Ελλά­δα και σε όλη την Ευρώ­πη βάζει κάθε κατερ­γά­ρη στον πάγκο του.

Το ΚΚΕ μπο­ρεί να κοι­τά­ει τους αγρό­τες στα μάτια, επει­δή είναι το μόνο κόμ­μα που πήγε κόντρα σε όλες τις εκδο­χές των αυτα­πα­τών για «καλύ­τε­ρες μέρες», «περισ­σό­τε­ρα χρή­μα­τα» και «μεγα­λύ­τε­ρες αγο­ρές» μέσα από μια «ευρω­παϊ­κή» αγρο­τι­κή πολι­τι­κή. Προει­δο­ποί­η­σε για τις συνέ­πειες της ΚΑΠ, πρω­το­στά­τη­σε με τα μέλη και τα στε­λέ­χη του στην πάλη να δοθεί οργα­νω­μέ­νη απά­ντη­ση από τους βιο­πα­λαι­στές γεωρ­γούς, κτη­νο­τρό­φους, μελισ­σο­κό­μους και αλιείς, αλλά και στην αλλη­λεγ­γύη στον δίκαιο αγώ­να τους από όλο τον λαό, που εξου­δε­τε­ρώ­νει τον κοι­νω­νι­κό αυτο­μα­τι­σμό των κυβερνήσεων.

Προ­πά­ντων, όμως, οι βιο­πα­λαι­στές ατο­μι­κοί αγρο­το­πα­ρα­γω­γοί μπο­ρούν να εμπι­στεύ­ο­νται το ΚΚΕ για­τί με την πολι­τι­κή και τη δρά­ση του φωτί­ζει την προ­ο­πτι­κή, την πραγ­μα­τι­κή διέ­ξο­δο από το βάσα­νο της επι­βί­ω­σης, το άγχος της καθη­με­ρι­νής ανα­μέ­τρη­σης με τους κιν­δύ­νους και τις φυσι­κές κατα­στρο­φές, τον βρα­χνά του εισο­δή­μα­τος που μικραί­νει και του κόστους παρα­γω­γής που μεγαλώνει.

Με την κοι­νω­νι­κο­ποι­η­μέ­νη μεγά­λη παρα­γω­γή, το κρα­τι­κό εμπό­ριο, τη συν­δε­δε­μέ­νη συνε­ται­ρι­στι­κή παρα­γω­γή, μπο­ρεί ο αγρο­το­πα­ρα­γω­γός να προ­στα­τευ­τεί από τις κατα­στρο­φές, από τις σκλη­ρές συν­θή­κες της δου­λειάς στην ύπαι­θρο, να ανέ­βει συνο­λι­κά το βιο­τι­κό επί­πε­δο της αγρο­τι­κής οικο­γέ­νειας, εξα­σφα­λί­ζο­ντας ταυ­τό­χρο­να φτη­νά και ποιο­τι­κά τρό­φι­μα για όλο τον λαό.
_                        ^# Ανα­κοί­νω­ση της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΚΚΕ 1/11/2020

(Για την ιστορία)
Η Ευρω­παϊ­κή Οικο­νο­μι­κή Κοι­νό­τη­τα _ΕΟΚ ιδρύ­θη­κε την 1^η Ιανουα­ρί­ου 1958 με τη θέση σε ισχύ της ομώ­νυ­μης Συν­θή­κης _35 χρό­νια αργό­τε­ρα, με την έναρ­ξη ισχύ­ος της Συν­θή­κης του Μάα­στριχτ το 1993 ιδρύ­θη­κε η Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση: Η Ελλά­δα υπήρ­ξε το πρώ­το κρά­τος που συν­δέ­θη­κε μαζί της και απο­τέ­λε­σε στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή και βασι­κή επι­δί­ω­ξη των ελλη­νι­κών αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων (με πρώ­τη του Κων­στα­ντί­νου Καρα­μαν­λή) και _πλην Ε.Δ.Α., που εξέ­φρα­σε ριζι­κή αντί­θε­ση, σύσ­σω­μη η αντι­πο­λί­τευ­ση, στά­θη­κε σε διά­φο­ρες δευ­τε­ρεύ­ου­σες επι­φυ­λά­ξεις, αλλά επί της ουσί­ας επι­κρό­τη­σε την επι­λο­γή σύν­δε­σης.

“Η κυβέρ­νη­σις είναι αξία συγ­χα­ρη­τη­ρί­ων δια τον επι­δέ­ξιον και απο­φα­σι­στι­κόν τρό­πον με τον οποί­ον διε­πραγ­μα­τεύ­θη και επέ­τυ­χε την σύν­δε­σιν της Ελλά­δος μετά της Κοι­νής Αγο­ράς”, υπο­γράμ­μι­σε σε ανα­κοί­νω­σή του ο Σύν­δε­σμος Ελλή­νων Βιο­μη­χά­νων.
Συγ­χα­ρη­τή­ρια απηύ­θυ­νε και το Εμπο­ρι­κό και Βιο­μη­χα­νι­κό Επι­με­λη­τή­ριο, η (από τότε ξεπου­λη­μέ­νη) Γ.Σ.Ε.Ε., οι Επαγ­γελ­μα­το­βιο­τέ­χνες και η ΠΑΣΕΓΕΣ.

Στο κοι­νό ανα­κοι­νω­θέν, που εκδό­θη­κε την ίδια ημέ­ρα, υπο­γραμ­μί­ζε­ται ότι “η σύν­δε­σις της Ελλά­δος μετά της Κοι­νό­τη­τος απο­τε­λεί ανα­γνώ­ρι­σιν της αρχής ότι η ατλα­ντι­κή αλλη­λεγ­γύη δεν πρέ­πει να είναι μόνον πολι­τι­κή και στρα­τιω­τι­κή, αλλά να στη­ρί­ζε­ται και επί στε­νής οικο­νο­μι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης, η οποία και είναι μία εκ των βάσε­ων επί των οποί­ων πρέ­πει να θεμε­λιω­θή η αλλη­λεγ­γύη του δυτι­κού κόσμου”. Στο λόγο που εκφώ­νη­σε αμέ­σως μετά την υπο­γρα­φή των κει­μέ­νων, ο (τότε αντι­πρό­ε­δρος της κυβέρ­νη­σης) Πανα­γιώ­της Κανελ­λό­που­λος επι­σή­μα­νε ότι “η συν­θή­κη συν­δέ­σε­ως της Ελλά­δος με την μεγά­λην Ευρω­παϊ­κήν Κοι­νό­τη­τα είναι πρω­τί­στως πρά­ξις πολι­τι­κή”.

Σύσ­σω­μος ο αστι­κός ελλη­νι­κός Τύπος πανη­γύ­ρι­σε για τη συμ­φω­νία, εγκρί­νο­ντας ανε­πι­φύ­λα­κτα τη σύν­δε­ση: “Πραγ­μα­τι­κόν ορό­ση­μον εις την πορεί­αν του ελλη­νι­κού έθνους, η σύν­δε­σις αυτή θα έχει τερα­στί­ας οικο­νο­μι­κάς και πολι­τι­κάς επι­πτώ­σεις εις το εθνι­κόν μας μέλ­λον”, έγρα­ψε το Βήμα και συμπλή­ρω­σε με άλλο άρθρο του: “Όλα τα εθνι­κό­φρο­να κόμ­μα­τα και η πλειο­ψη­φία του ελλη­νι­κού λαού αναμ­φι­βό­λως εδέ­χθη­σαν το γεγο­νός με ικα­νο­ποί­η­σιν… Μόνον η άκρα αρι­στε­ρά εξα­πέ­λυ­σε θορυ­βώ­δη εκστρα­τεί­αν ενα­ντί­ον της συν­δέ­σε­ώς μας με την Κοι­νήν Αγο­ράν”. “Γέφυ­ρα δια την πολι­τι­κήν ενο­ποί­η­σιν της Ευρώ­πης και της δημο­κρα­τί­ας” απο­κά­λε­σε την Ε.Ο.Κ. η Βρα­δυ­νή, ενώ και η Ελευ­θε­ρία συμ­φώ­νη­σε ότι “η σύν­δε­σις της Ελλά­δος με την Κοι­νήν Αγο­ράν είναι ένα γεγο­νός ιστο­ρι­κής σημα­σί­ας, που θα ασκή­σει απο­φα­σι­στι­κήν επί­δρα­σιν επί του μέλ­λο­ντος του έθνους”.
Αντί­θε­τα, μόνη η Αυγή την χαρα­κτή­ρι­σε “ξεπού­λη­μα” και ισχυ­ρί­στη­κε ότι “το Έθνος δεν ανα­γνω­ρί­ζει την συμ­φω­νί­αν με την ΕΟΚ”. (σσ. δεί­τε την ορο­λο­γία _σημεία γρα­φής “το Έθνος” όχι ο Λαός)

Οπορτουνισμός νυν και αεί

(συνειρ­μι­κά)
Τέτοιες μέρες του 1984 εξαγ­γέλ­λο­νται οι Ευρω­ε­κλο­γές (σσ. διε­ξή­χθη­σαν στις 17-Ιουν-1984 ταυ­τό­χρο­να στην Ελλά­δα και στα υπό­λοι­πα εννέα κρά­τη μέλη της τότε ΕΟΚ) και το λεγό­με­νο ΚΚΕσ (η γνω­στή αντι­κομ­μα­τι­κή ομά­δα, που προ­ήλ­θε από τη διά­σπα­ση του ΚΚΕ στην 12^η ολο­μέ­λεια και ίδρυ­σε κόμ­μα, με τον προ­βο­κα­τό­ρι­κο τίτλο “εσω­τε­ρι­κού” _υπονοώντας πως το ΚΚΕ δεν έχει σχέ­ση με την Ελλά­δα αλλά με το “εξω­τε­ρι­κό” = 5^η φάλαγ­γα της ΕΣΣΔ) βγή­κε “στο κλα­ρί” με ανα­κοί­νω­ση “Ποιος είχε δίκιο στη δια­φω­νία για την έντα­ξη της Ελλά­δας στην ΕΟΚ; Το ΚΚΕ εσω­τε­ρι­κού ή οι άλλοι”;

Ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων (οι υπο­γραμ­μί­σεις δικές μας): Σχε­δόν δυο χρό­νια το ΚΚΕ­εσ φέρ­νει στο Ευρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο τη φωνή των εργα­ζο­μέ­νων της Ελλά­δας για μιαν άλλη Ευρώ­πη — αυτό­νο­μη απέ­να­ντι στις ΗΠΑ και στην ΕΣΣΔ, ειρη­νι­κή, δεσμό συνερ­γα­σί­ας μαζί τους και με τις χώρες του Τρί­του Κόσμου, όπου οι εργα­ζό­με­νοι θα καθο­ρί­ζουν τις τύχες τους.
(…)
Η φωνή του ΚΚΕ­εσ, πρω­τό­τυ­πη και δημιουρ­γι­κή, συμ­βάλ­λει στην ιστο­ρι­κή προ­σπά­θεια να ανα­πτυ­χθούν οι αρι­στε­ρές και προ­ο­δευ­τι­κές δυνά­μεις της Κοι­νό­τη­τας… για το καλό της Ευρώ­πης και όλου του κόσμου..

ΤΟ ΚΚΕσ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ!
Η ΕΟΚ ΟΥΤΕ ΚΟΛΑΣΗ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΕΔΙΟ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΟΚ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ …

    ΕΛΕΓΑΝ
ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ την Εθνι­κή μας Ανε­ξαρ­τη­σία (Αλή­θεια είχαν ξεχά­σει την υπο­τέ­λεια στους Αμερικάνους;)
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΛΕΓΑΜΕ:
Εξαρ­τά­ται από τι Κυβέρ­νη­ση θα χου­με. Αν έχου­με κυβέρ­νη­ση δου­λό­φρο­νη, θα μαστε δού­λοι ‑ας παλέ­ψου­με να μην έχου­με τέτοια κυβέρ­νη­ση _ας παλέ­ψου­με για μια πολι­τι­κή ανεξαρτησίας.
ΤΩΡΑ
Η Ελλά­δα προ­ε­δρεύ­ει στην Κοι­νό­τη­τα και παρά τις αντιφά­σεις στη στά­ση του ΠΑΣΟΚ…
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ το ψυχρο­πο­λε­μι­κό κλίμα

• • • • § ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΙ μια πολι­τι­κή ύφεσης
      • § ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ για τη συνερ­γα­σία με τις ΗΠΑ την ΕΣΣΔ
        και με τις χώρες του Τρί­του Κόσμου,
      • § ΑΝΤΙΔΡΑ στην εγκα­τά­στα­ση ΠΕΡΣΙΓΚ και ΚΡΟΥΖ.

ΕΛΕΓΑΝ
θα κατα­στρα­φεί η αγρο­τι­κή μας οικο­νο­μία. Η ΕΟΚ θα ξε­πατώσει αμπέ­λια, ελιές, καπνά, θα πλημ­μυ­ρί­σου­με με ξένα αγρο­τι­κά προ­ϊ­ό­ντα, θα μας κόψουν τις ανα­το­λι­κές αγορές.
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΛΕΓΑΜΕ
ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ για να κερ­δί­σουν οι αγρό­τες μας ό,τι οι άλ­λοι ευρω­παί­οι συνά­δελ­φοί τους. Την αγρο­τι­κή μας οικο­νο­μία θα την κατα­στρέ­φει η καθυ­στέ­ρη­σή της, η έλλει­ψη προ­γραμματισμού, η χαμη­λή ανταγωνιστικότητα.

• Ο εχθρός της αγρο­τιάς είναι πρώ­τα και κύρια ΜΕΣΑ στην Ελλά­δα: Η πολι­τική της ΔΕΞΙΑΣ.

〽️ΤΩΡΑ
〽️ Οι αγρό­τες δεν κατα­στρά­φη­καν.
〽️ Οι ελιές, τα αμπέ­λια και τα καπνά δεν ξεπα­τώ­θη­καν.
_ Η έντα­ξη έφε­ρε στην επι­φά­νεια αρνη­τι­κές πλευ­ρές (ανα­τροπή αγρο­τι­κού ισο­ζυ­γί­ου, δυσκο­λί­ες στη βιο­μη­χα­νία) που έκα­ναν πιο έντο­νη την εικό­να των διαρ­θρω­τι­κών καθυστε­ρήσεων της οικονομίας.
〽️ Έφε­ρε και θετι­κές πλευ­ρές, όπως η από­δο­ση των κοι­νο­τι­κών ταμεί­ων, που θα μπο­ρού­σε να ήταν μεγα­λύ­τε­ρη αν υπήρ­χε η σχε­τι­κή προετοιμασία.
(…)
〽️ Η πάλη για νέες αγο­ρές καθυ­στε­ρεί. Η ΕΟΚ πρι­μο­δο­τεί εξα­γωγές και στις ανα­το­λι­κές χώρες. ΔΕΝ τις εμπο­δί­ζει. Χρειά­ζεται όμως αμοι­βαίο ενδιαφέρον.
Πρέ­πει ν’ αγω­νι­στού­με αποφασιστικά
〽️ Για καλύ­τε­ρες θέσεις για τη μεσο­γεια­κή γεωρ­γία στην κοι­νή αγρο­τι­κή πολιτική.
〽️ Για ολο­κλη­ρω­μέ­νη κοι­νο­τι­κή προτίμηση.
〽️ Για τιμές με βάση και το δικό μας κόστος.

ΕΛΕΓΑΝ
〽️ Η ΕΟΚ θα επι­βά­λει το νόμο των μονο­πω­λί­ων πάνω στους εργάτες.
〽️ Η ΕΟΚ θα φέρει την ανερ­γία και την εκμετάλλευση.

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΛΕΓΑΜΕ (…)
〽️ Ας ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ να φτά­σου­με τις κατα­χτή­σεις των εργαζο­μένων της Ευρώ­πης (Πανί­σχυ­ρα αυτό­νο­μα συν­δι­κά­τα … επι­δό­μα­τα ανερ­γί­ας …Εργο­στα­σια­κά Συμ­βού­λια…. Μπλο­κά­ρι­σμα στις αυθαί­ρετες απολύσεις..)
〽️ Ας ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ μαζί με την εργα­τι­κή τάξη και τους εργα­ζόμενους της ΕΟΚ.
〽️ Ας διε­θνο­ποι­ή­σου­με τον αγώ­να όλων των ευρω­παϊ­κών Συν­δικάτων για να ανα­χαι­τί­σου­με την επί­θε­ση των μονο­πω­λί­ων. Για νέες κατα­κτή­σεις στο δρό­μο της ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

ΤΩΡΑ:
〽️Δυνα­μώ­νει ο αγώ­νας ενά­ντια στην κρί­ση, την ανερ­γία, τη λι­τότητα των μονοπωλίων.
〽️Διευ­κο­λύ­νε­ται η πάλη για λιγό­τε­ρες ώρες δου­λιάς, κοι­νω­νι­κό μισθό, δημο­κρα­τία στο εργοστάσιο.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΤΩΡΑ να παλέψουμε:
〽️Για νέα μορ­φή ανάπτυ­ξης, με έντο­νη την επεν­δυ­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα του κράτους.
〽️ Για κοι­νω­νι­κή παρέμ­βα­ση με ουσια­στι­κή συμ­με­το­χή των εργαζομένων.

Η φωνή του ΚΚΕ εσω­τε­ρι­κού στο Ευρωκοινοβούλιο
Κόπτε­στε όλοι οι συντη­ρη­τι­κοί για μια ενω­μέ­νη Ευρώ­πη — αλλά τη θέλε­τε στα μέτρα σας: Με την κυριαρ­χία των πλού­σιων πάνω στους φτω­χούς των ανα­πτυγ­μέ­νων σε βάρος των λιγό­τε­ρο ανα­πτυγμένων χωρών.
Όμως θα γίνει το αντί­στρο­φο: θα πλη­ρώ­σε­τε και για τη δική μας ανά­πτυ­ξη. Για­τί χωρίς αυτήν δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει Κοι­νό­τη­τα. Και τότε μαζί θα ανι­χνεύ­σου­με το. μέλ­λον της Ευρώπης.
Ο δρό­μος για την ευρω­παϊ­κή, ολο­κλή­ρω­ση θ’ ανοί­ξει από τη στιγ­μή που η ΕΟΚ θα πει «ΟΧΙ» στην αμε­ρι­κά­νι­κη κηδε­μο­νία. Κι αυτή η ώρα θα ‘ρθει με την πάλη των ΛΑΩΝ μας.»
_                        (Από τις παρεμ­βά­σεις του ΚΚΕ εσω­τε­ρι­κού στο Ευρω­παϊ­κό Κοινοβούλιο.)

Στον αντί­πο­δα το ΚΚΕ
προει­δο­ποιού­σε για “πολυ­κο­σμία των καπι­τα­λι­στών _
Βαστί­λη των λαών”

ΚΚΕ-ΚΑΠ
ποια είναι η πολιτική _
ιστορική οντότητά της;

(εισα­γω­γι­κά)
Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή απο­τε­λεί την “ενο­ποι­η­μέ­νη” πολι­τι­κή στον αγρο­τι­κό τομέα των κρα­τών-μελών της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης. Περι­γρά­φει ένα σύνο­λο νόμων σχε­τι­κών με την γεωρ­γία και την δια­κί­νη­ση αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων και όλες τις εκβά­σεις που προ­κύ­πτουν, όπως η στα­θε­ρό­τη­τα των τιμών, η επι­λο­γή και η ποιό­τη­τα των προ­ϊ­ό­ντων, , η χρή­ση του εδά­φους και η απα­σχό­λη­ση στον αγρο­τι­κό κλά­δο. Άρχι­σε να ισχύ­ει το 1962, στο πλαί­σιο της ΕΟΚ, προ­δρό­μου της Ε.Ε. Με απλά λόγια, βγά­λε τ΄ αμπέ­λι και βάλε ακτι­νί­διο, ξεπά­τω­σε τα καπνά και καλ­λιέρ­γη­σε μάν­γκο, ζάχα­ρη θα παίρ­νεις από κει που σα σου πω εγώ… όσο για τις τιμές; Απο­φα­σί­ζου­με και διατάζουμε

1995_Ριζοσπάστης: Με αφορ­μή το τότε ξεσή­κω­μα των αγρο­τών, τα περισ­σό­τε­ρα αστι­κά Μέσα Μαζι­κής Ενη­μέ­ρω­σης και ειδι­κό­τε­ρα τα τηλε­ο­πτι­κά κανά­λια, ασχο­λού­νται ενα­γω­νί­ως με την Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και με τη Συμ­φω­νία της ΓΚΑΤΤ _ ελευ­θε­ρία δια­κί­νη­σης εμπο­ρευ­μά­των _δείτε Ριζο­σπά­στης (GATT _δείτε και εδώ _ΚΟΜΕΠ): Εμφα­νί­ζο­νται, στις εφη­με­ρί­δες, στα ραδιό­φω­να και στις τηλε­ο­ρά­σεις διά­φο­ρες ανα­λύ­σεις, τοπο­θε­τή­σεις και συζη­τή­σεις, ήκι­στα δια­φω­τι­στι­κές για τον απλό πολί­τη, διό­τι (όπως πάντα) περιο­ρί­ζο­νται σε μια συν­θη­μα­το­λο­γία (με κομ­μα­τι­κές ρίζες) και  μια επι­δερ­μι­κή ανα­φο­ρά (ή και πλή­ρη από­κρυ­ψη του αντι­δρα­στι­κού χαρα­κτή­ρα τους.

Η ΕΟΚ των “6” (Γερ­μα­νία, Γαλ­λία, Ιτα­λία, Ολλαν­δία, Βέλ­γιο, Λου­ξεμ­βούρ­γο), αλλά και η ΕΟΚ των “9” και των “10”, υπήρ­ξε ουσιαστικά:

• Μια τελω­νεια­κή ένω­ση. Και
• Μια Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολιτική.

Και επει­δή η τελω­νεια­κή ένω­ση έδι­νε υπέρ­με­τρες προ­νο­μί­ες στο βιο­μη­χα­νι­κό κοι­νο­τι­κό βορ­ρά (και ειδι­κά στη Γερ­μα­νία), έπρε­πε οι προ­νο­μί­ες αυτές να αντι­σταθ­μι­στούν, στο μέτρο του δυνα­τού, με παρο­χή προ­νο­μί­ων στον αγρο­τι­κό κοι­νο­τι­κό νότο (και ειδι­κά στη Γαλ­λία). Έτσι, η Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή, μέχρι και την είσο­δο της Ελλά­δας στην ΕΟΚ, πολι­τι­κά και ιστο­ρι­κά υπήρ­ξε ο συμ­βι­βα­σμός, η παρα­χώ­ρη­ση της βιο­μη­χα­νι­κής Γερ­μα­νί­ας προς τη Γαλ­λία, για να απο­δε­χτεί η δεύ­τε­ρη το εμπο­ρο­βιο­μη­χα­νι­κό προ­βά­δι­σμα της πρώ­της μέσα στην Κοι­νή Ευρω­παϊ­κή Αγορά.
Είναι το αντάλ­λαγ­μα που έδω­σε ο κοι­νο­τι­κός βορ­ράς (δηλα­δή, η Γερ­μα­νία) προς τον κοι­νο­τι­κό νότο (Γαλ­λία και νότια Ιτα­λία), προ­κει­μέ­νου να συναι­νέ­σει ο τελευ­ταί­ος στο άνοιγ­μα των συνό­ρων με το βιο­μη­χα­νι­κό γίγα­ντα του βορ­ρά. Έτσι, ο κύριος αιμο­δό­της της ΚΑΠ (μέσω, κυρί­ως, του Γεωρ­γι­κού Ταμεί­ου) ήταν αρχι­κά η Γερ­μα­νία. Και κύριος αιμο­λή­πτης η Γαλλία.

Η κατά­στα­ση αυτή άρχι­σε να αλλά­ζει από την επο­χή που εντά­χθη­καν στην ΕΟΚ και οι αγρο­τι­κές χώρες της Ιβη­ρι­κής, — η Ισπα­νία και η Πορ­το­γα­λία. Διό­τι, πλέ­ον, όχι μόνο ο κοι­νο­τι­κός βορ­ράς (και ειδι­κά η Γερ­μα­νία) ήταν υπο­χρε­ω­μέ­νος να κατα­βάλ­λει περισ­σό­τε­ρους πόρους για τη στή­ρι­ξη της ΚΑΠ, αλλά και η Γαλ­λία εισέ­πρατ­τε συνε­χώς όλο και λιγό­τε­ρα από το Γεωρ­γι­κό Ταμείο, αφού τερά­στιοι πόροι του έφευ­γαν για τα εκα­τομ­μύ­ρια των Ισπα­νών και Πορ­το­γά­λων αγρο­τών. Κι αυτοί οι τερά­στιοι πόροι, κατά 80% πήγαι­ναν για εγγυ­ή­σεις και μόνο κατά 20% για ανα­διαρ­θρώ­σεις και υπο­δο­μές στη γεωργία…

Αδί­στα­κτος και ιμπε­ρια­λι­στι­κός ο βιο­μη­χα­νι­κός κοι­νο­τι­κός βορ­ράς (δηλα­δή, η Γερ­μα­νία), από τα τέλη της δεκα­ε­τί­ας του ’80 έθε­τε πιε­στι­κά ζήτη­μα ανα­θε­ώ­ρη­σης της Κοι­νής Αγρο­τι­κής Πολι­τι­κής — με τη σύμ­φω­νη, μάλι­στα, γνώ­μη της Γαλ­λί­ας, για την οποία, πια, η ΚΑΠ δεν ήταν αγε­λά­δα για συνε­χές άρμεγ­μα. Στα πλαί­σια αυτής της ανα­θε­ώ­ρη­σης ενι­σχύ­θη­κε ο γερ­μα­νο­γαλ­λι­κός άξο­νας, περιο­ρί­στη­καν οι επι­δο­τή­σεις στα­δια­κά, μπή­καν ποσο­στώ­σεις, επι­βλή­θη­καν τα λεγό­με­να μέτρα συνυ­πευ­θυ­νό­τη­τας και άρχι­σαν οι πιέ­σεις επί των τιμών.

Το κυριό­τε­ρο, όμως, ήταν, ότι ο γερ­μα­νο­γαλ­λι­κός άξο­νας, στο πνεύ­μα αυτό της αντια­γρο­τι­κής πολι­τι­κής του, παρέ­συ­ρε την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση στην υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας της ΓΚΑΤΤ, η οποία δίνει τη χαρι­στι­κή βολή στην τότε ΚΑΠ.

Από τη 10ετία ΄90
οι μικρομεσαίοι αγρότες
στο απόσπασμα

Τι κόστι­σε η εφαρ­μο­γή της Κοι­νής Αγρο­τι­κής Πολι­τι­κής. Τι προ­βλέ­πει η “Ατζέ­ντα 2000”;  για τα ελλη­νι­κά προϊόντα
Η ΚΑΠ ανα­θε­ω­ρή­θη­κε πολ­λές φορές, σύμ­φω­να με τη βού­λη­ση των κυρί­αρ­χων κύκλων της ΕΕ _μία από αυτές είχε να κάνει με τη λεγό­με­νη “Ατζέ­ντα 2000”. Οι συνέ­πειες από τη Συν­θή­κη της ΓΚΑΤΤ, που πλήτ­τουν το σύνο­λο της αγρο­τι­κής οικο­νο­μί­ας στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση προς όφε­λος των αμε­ρι­κα­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων, οι πιέ­σεις των μεγά­λων πολυ­ε­θνι­κών επι­χει­ρή­σε­ων που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στον τομέα αυτό για την πλή­ρη “απε­λευ­θέ­ρω­ση” των αγο­ρών και η έντα­ξη των χωρών της Κεντρι­κής και Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης με μεγά­λο γεωρ­γι­κό τομέα, είναι οι τρεις παρά­γο­ντες που καθο­ρί­ζουν την κατεύ­θυν­ση και το περιε­χό­με­νο της ανα­θε­ώ­ρη­σης της ΚΑΠ. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι και οι τρεις παρά­γο­ντες προ­κα­λούν σκλη­ρές συνέ­πειες για την ελλη­νι­κή αγρο­τι­κή οικο­νο­μία, ειδι­κό­τε­ρα για τη μικρο­με­σαία αγρο­τιά, που θα συρ­ρι­κνω­θεί δραματικά.
σσ. Η Agenda 2000 _σχεδιάστηκε το 1995, ήταν ένα πρό­γραμ­μα μεταρ­ρύθ­μι­σης της ΚΑΠ και της Περι­φε­ρεια­κής Πολι­τι­κής και η θέσπι­ση ενός νέου δημο­σιο­νο­μι­κού πλαι­σί­ου για τα έτη 2000–2006 ενό­ψει της τότε επερ­χό­με­νης Ανα­το­λι­κής Διεύ­ρυν­σης της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης — Πολω­νία, Ουγ­γα­ρία, Τσε­χι­κή Δημο­κρα­τία, Σλο­βα­κία, Σλο­βε­νία, Εσθο­νία, Λετο­νία, Λιθουα­νία, Κύπρος και Μάλ­τα — ανα­τρέ­πο­ντας τα πάντα για τους μικρούς και μικρο­με­σαί­ους με επι­και­ρο­ποί­η­ση του ευρω­παϊ­κού μοντέ­λου γεωρ­γί­ας, με μικρές έως καθό­λου αυξή­σεις στα έσο­δα μέχρι το 2006 και περαι­τέ­ρω μεί­ω­ση των τιμών παρα­γω­γού των σιτη­ρών, των αρο­τραί­ων καλ­λιερ­γειών, του γάλα­κτος και του βοεί­ου κρέατος.

Η χαριστική βολή
Κερδισμένοι και χαμένοι

Η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή που ειση­γεί­ται την “Ατζέ­ντα 2000” στη­ρί­ζει την ανα­θε­ώ­ρη­ση της ΚΑΠ στα απο­τε­λέ­σμα­τα της Κοι­νής Αγρο­τι­κής Πολι­τι­κής που ασκή­θη­κε από το 1992 ως σήμε­ρα. Χαρα­κτη­ρί­ζει μάλι­στα αυτά τα απο­τε­λέ­σμα­τα ικα­νο­ποι­η­τι­κά, ενώ ο αρμό­διος για τη Γεωρ­γία επί­τρο­πος Φραντς Φίσλερ δήλω­σε, κατά τη διάρ­κεια της επί­σκε­ψής του στην Αθή­να, ότι “η Ελλά­δα έχει πλή­ρως επω­φε­λη­θεί από την ΚΑΠ, ειδι­κό­τε­ρα μετά τη μεταρ­ρύθ­μι­ση του 1992”. Πίσω όμως απ’ αυτά τα ωραία λόγια, ανα­δύ­ε­ται η εικό­να της ελλη­νι­κής γεωρ­γί­ας, έτσι όπως δια­μορ­φώ­νε­ται από την ΚΑΠ και την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης, που σπεύ­δει να προ­συ­πο­γρά­ψει το κεί­με­νο της “Ατζέ­ντας 2000”. Κυνι­κή ομο­λο­γία _

“Η Επι­τρο­πή προ­βλέ­πει μεί­ω­ση των θεσμι­κών τιμών”, δια­κη­ρύσ­σει ο πρό­ε­δρος της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής Ζακ Σαντέρ και συμπλη­ρώ­νει ότι “δεν πρέ­πει να αντι­σταθ­μί­σου­με σε υπερ­βο­λι­κό βαθ­μό τη μεί­ω­ση των εισο­δη­μά­των, που θα προ­έλ­θει από την πτώ­ση των τιμών! Κυνι­κή ομο­λο­γία, χωρίς περιστροφές.

Γρη­γο­ρό­τε­ροι ρυθ­μοί του ξεκλη­ρί­σμα­τος των μικρο­με­σαί­ων αγρο­τών, ερή­μω­ση μειο­νε­κτι­κών και νησιω­τι­κών περιο­χών, αύξη­ση των εισα­γω­γών αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων, συμπλη­ρώ­νουν την εικόνα.

Βεβαί­ως, υπάρ­χουν κάποιοι που όντως επω­φε­λή­θη­καν, οι πολυ­ε­θνι­κές των τρο­φί­μων που αγό­ρα­ζαν φθη­νό­τε­ρα τις πρώ­τες ύλες και που­λού­σαν ακρι­βό­τε­ρα τα προ­ϊ­ό­ντα τους στους κατα­να­λω­τές, οι πολυ­ε­θνι­κές εφο­δί­ων στη γεωρ­γία (φυτο­φάρ­μα­κα, μηχα­νή­μα­τα, λιπά­σμα­τα, καύ­σι­μα κ.ά.), που πού­λη­σαν πολύ ακρι­βό­τε­ρα στους αγρό­τες τα ανα­γκαία μέσα για να καλ­λιερ­γή­σουν. Είναι ακό­μη οι μεγα­λο­α­γρό­τες, οι οποί­οι, αν και απο­τε­λούν λιγό­τε­ρο από 20% του αγρο­τι­κού πλη­θυ­σμού, καρ­πώ­νο­νται περισ­σό­τε­ρο από το 80% των ενι­σχύ­σε­ων.

Τι στοίχισε η Κοινή Αγροτική Πολιτική

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, οι συνέ­πειες από την ΚΑΠ για την ελλη­νι­κή αγρο­τι­κή οικο­νο­μία είναι βαρύ­τα­τες. Μόνο από τις “ανα­διαρ­θρώ­σεις” στον καπνό στο διά­στη­μα 1992 — 1996 η παρα­γω­γή μειώ­θη­κε κατά 36% και ξεκλη­ρί­στη­καν πάνω από 7.000 μικρο­πα­ρα­γω­γοί. Οι τιμές και οι επι­δο­τή­σεις παρα­γω­γού μειώ­θη­καν από 7,8 ως 65,9%. Ο μεγα­λύ­τε­ρος όγκος των προ­ϊ­ό­ντων έχει υπο­στεί μειώ­σεις στις τιμές και τις επι­δο­τή­σεις ~40%, σε στα­θε­ρές τιμές, για το διά­στη­μα 1980 — 1994. Μειώ­θη­καν οι γεωρ­γι­κές επεν­δύ­σεις και αυξή­θη­κε το κόστος παρα­γω­γής. Το αγρο­τι­κό εισό­δη­μα περιο­ρί­ζε­ται στο 60% του μέσου κατά κεφα­λήν εισο­δή­μα­τος της χώρας. Το θάψι­μο στις χωμα­τε­ρές εκα­τομ­μυ­ρί­ων τόνων φρού­των είχαν σαν απο­τέ­λε­σμα την απώ­λεια αγο­ρών και θέσε­ων εργα­σί­ας. Μειώ­θη­κε η παρα­γω­γή μιας σει­ράς παρα­δο­σια­κών και συναλ­λαγ­μα­το­φό­ρων προ­ϊ­ό­ντων (στα­φί­δα, καπνά, καλα­μπό­κι, κρα­σί, σιτη­ρά κ.ά.). Έκλει­σαν πολ­λές συνε­ται­ρι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις, ενώ δημιουρ­γή­θη­καν νέα χρέη στους συνεταιρισμούς.

Η άπο­ψη της ΕΕ εδώ

Η θέση του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ με την πολι­τι­κή του πρό­τα­ση εγγυά­ται την ουσια­στι­κή καλυ­τέ­ρευ­ση της ζωής των αγρο­τών Για­τί το Κόμ­μα μας ανα­γνω­ρί­ζει στο πρό­σω­πο του αγρό­τη και κτη­νο­τρό­φου έναν αγω­νι­στή που δίνει μάχη για την επι­βί­ω­ση, δου­λεύ­ο­ντας μέσα σε πολύ σκλη­ρές συν­θή­κες εργα­σί­ας, στο κρύο και στους καύ­σω­νες, όχι για να απο­κτή­σει μεγά­λα πλού­τη, αλλά για να εξα­σφα­λί­σει το καθη­με­ρι­νό ψωμί της οικο­γέ­νειάς του.

Για­τί το ΚΚΕ μας έλε­γε πάντα την αλή­θεια, ότι η Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή «κόβει κεφά­λια» μικρο­με­σαί­ων αγρο­τών και κτη­νο­τρό­φων προ­κει­μέ­νου να συγκε­ντρω­θούν η παρα­γω­γή και η γη σε λίγα χέρια. Δυστυ­χώς για τους αγρό­τες και γενι­κό­τε­ρα για τον λαό μας, το ΚΚΕ επι­βε­βαιώ­θη­κε, αφού η υλο­ποί­η­ση των κατευ­θύν­σε­ων της Κοι­νής Αγρο­τι­κής Πολι­τι­κής από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ παλιό­τε­ρα, είχε ως απο­τέ­λε­σμα να εγκα­τα­λεί­ψουν την αγρο­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα μόνο την τελευ­ταία δεκα­ε­τία πάνω από 400.000 μικρο­με­σαί­οι αγρό­τες. Επι­πλέ­ον, η χώρα μας να γίνει ελλειμ­μα­τι­κή σε όλα σχε­δόν τα αγρο­τι­κά προ­ϊ­ό­ντα, οδη­γώ­ντας στη δια­τρο­φι­κή εξάρ­τη­ση του λαού μας.

Το ΚΚΕ χρό­νια πριν έκρου­σε τον κώδω­να του κιν­δύ­νου για την εμπλο­κή της χώρας μας στους ΝΑΤΟι­κούς συν­δυα­σμούς και τις επι­πτώ­σεις που αυτή θα έχει στους αγρό­τες και στον λαό γενι­κά. Δυστυ­χώς, και εδώ επι­βε­βαιώ­θη­κε. 8 χρό­νια τώρα πλη­ρώ­νου­με τις συνέ­πειες του ρωσι­κού εμπάρ­γκο, με τερά­στια απώ­λεια στο εισό­δη­μά μας, χωρίς ωστό­σο καμία κυβέρ­νη­ση να ανα­πλη­ρώ­σει το χαμέ­νο αυτό εισόδημα.

Το ΚΚΕ στη­ρί­ζει τα αιτή­μα­τα για κατώ­τα­τες εγγυ­η­μέ­νες τιμές, για τη μεί­ω­ση του κόστους παρα­γω­γής, για ΕΛΓΑ. που να ασφα­λί­ζει και να απο­ζη­μιώ­νει στο 100%, για έργα υπο­δο­μής που να μας προ­στα­τεύ­ουν από τα διά­φο­ρα και­ρι­κά φαι­νό­με­να, για αξιο­πρε­πείς συντά­ξεις κ.λπ. Το ΚΚΕ δεν στη­ρί­ζει μόνο τα αιτή­μα­τά μας, αλλά και τις μορ­φές πάλης που το οργα­νω­μέ­νο αγρο­τι­κό κίνη­μα μέσα από συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες αποφασίζει.
ΕΛΓΑ _σσ. Οργα­νι­σμός Ελλη­νι­κών Γεωρ­γι­κών Ασφα­λί­σε­ων _ ΝΠΙΔ επο­πτευό­με­νο από το Υπουρ­γείο Αγρο­τι­κής Ανά­πτυ­ξης και Τρο­φί­μων, ασφα­λι­στι­κός φορέ­ας από το 1988 για ασχο­λού­με­νους με γεωρ­γι­κές εκμεταλλεύσεις

Το ΚΚΕ υπο­στη­ρί­ζει — και έτσι είναι — ότι η χώρα μας έχει τερά­στιες παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες, κατάλ­λη­λες εδα­φο­λο­γι­κές συν­θή­κες, μεγά­λη μηχα­νο­ποί­η­ση της αγρο­τι­κής και κτη­νο­τρο­φι­κής παρα­γω­γής και τεχνο­γνω­σία των αγρο­τών. Μπο­ρούν λοι­πόν οι αγρό­τες να καλύ­ψουν με επάρ­κεια τις δια­τρο­φι­κές ανά­γκες του λαού μας και να παρά­γουν πρώ­τες ύλες για τη βιο­μη­χα­νία, και έτσι να συμ­βά­λουν στη δημιουρ­γία νέων θέσε­ων εργα­σί­ας, σε μια περί­ο­δο που η ανερ­γία τσα­κί­ζει κόκα­λα. Και για να γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα αυτό, χρειά­ζε­ται ρήξη με την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση και την ΚΑΠ.

Με το δυνά­μω­μα των Αγρο­τι­κών Συλ­λό­γων, των Ομο­σπον­διών, τη δημιουρ­γία νέων Αγρο­τι­κών Συλ­λό­γων εκεί που δεν υπάρ­χουν, σε συμ­μα­χία με τους εργα­ζό­με­νους και τα άλλα λαϊ­κά στρώ­μα­τα και σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, μπο­ρεί ο λαός μας να διεκ­δι­κή­σει και τελι­κά να κερ­δί­σει αυτό που του αξίζει.