Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο ζωγράφος και ερευνητής Σπύρος Κ. Λάμπρου

Το ΔΣ του Επι­με­λη­τη­ρί­ου Εικα­στι­κών Τεχνών Ελλάδος/ΕΕΤΕ εκφρά­ζει τη λύπη και τα συλ­λυ­πη­τή­ριά του για το θάνα­το του μέλους του, ζωγρά­φου και ερευ­νη­τή Σπύ­ρου Κ. Λάμπρου, που έφυ­γε πρό­σφα­τα από τη ζωή, σε ηλι­κία 83 ετών, όπως ανα­κοι­νώ­θη­κε από τη σύζυ­γό του γλύ­πτρια Βιβή Δουα­τζή — Λάμπρου.

Ο Σπύ­ρος Λάμπρου γεν­νή­θη­κε το 1936 στο Κορω­πί Αττι­κής. Αφού τελεί­ω­σε το γυμνά­σιο, για ένα σύντο­μο, αλλά πολύ σημα­ντι­κό διά­στη­μα, πήρε μαθή­μα­τα σχε­δί­ου από το ζωγρά­φο και σπου­δαίο δάσκα­λο Π. Σαρα­φια­νό. Ακο­λού­θη­σαν σπου­δές στην Ανω­τά­τη Σχο­λή Καλών Τεχνών Αθη­νών (1954–59), τις οποί­ες περαί­ω­σε με κρα­τι­κή υπο­τρο­φία ΙΚΥ. Καθη­γη­τές του είχε τους Γεωρ­γιά­δη, Μόρα­λη, Μυλω­νά, Πρεβελάκη.

Το 1967 συμ­με­τέ­χει στο δια­γω­νι­σμό που προ­κη­ρύσ­σει η UNESCO σε 27 χώρες, μετα­ξύ των οποί­ων και η Ελλά­δα. Οι κρί­σεις έγι­ναν επί του συνο­λι­κού έργου των δια­γω­νι­ζο­μέ­νων, σε κάθε χώρα και οι τελι­κές μετα­ξύ των 27 πρώ­των, στα κεντρι­κά του οργα­νι­σμού στο Παρί­σι. Αν και τον επέ­λε­ξαν για το ζωγρα­φι­κό και ερευ­νη­τι­κό του έργο πάνω στη Θεω­ρία της Μεγέ­θυν­σης, λόγω της τότε πολι­τι­κής κατά­στα­σης στην Ελλά­δα, κατέ­στη αδύ­να­το να παρα­στεί, διό­τι κρα­τή­θη­κε στο ΕΑΤ — ΕΣΣΑ με στέ­ρη­ση δια­βα­τη­ρί­ου. Αλλε­πάλ­λη­λες ερω­τή­σεις της UNESCO προς το υπουρ­γείο, για το λόγο που ο υπό­τρο­φος δεν έχει παρου­σια­στεί, ανά­γκα­σαν τις αρχές να του δώσουν δια­βα­τή­ριο, αλλά μόνο για Παρί­σι και επι­στρο­φή χωρίς ενδιά­με­σους σταθ­μούς ή βίζα για άλλη χώρα και με την προ­ϋ­πό­θε­ση ότι δεν θα ανα­φέ­ρει την πραγ­μα­τι­κή αιτία της καθυ­στέ­ρη­σής του.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο