Ποιος εγγυάται ότι θα αντέξουν τα κτίρια της χώρας μας στον επόμενο μεγάλο σεισμό;

Οι δύο κατα­στρο­φι­κοί σει­σμοί που έγι­ναν τη Δευ­τέ­ρα 6 Φλε­βά­ρη με επί­κε­ντρο στη νοτιο­α­να­το­λι­κή Τουρ­κία, κοντά στα σύνο­ρα με τη Συρία, είχαν ως απο­τέ­λε­σμα δεκά­δες χιλιά­δες νεκρούς και ακό­μα περισ­σό­τε­ρους αγνο­ού­με­νους και εγκλω­βι­σμέ­νους κάτω από τα συντρίμ­μια στις δύο χώρες. Ξυπνούν μνή­μες από ισχυ­ρούς κατα­στρο­φι­κούς σει­σμούς στη χώρα μας και φέρ­νουν στο προ­σκή­νιο για ακό­μα μια φορά το ζήτη­μα της αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης και προστασίας.

Δικαιο­λο­γη­μέ­να ανη­συ­χούν οι εργα­τι­κές και λαϊ­κές οικο­γέ­νειες. Ανα­ρω­τιού­νται τι θα συμ­βεί στη χώρα μας με έναν αντί­στοι­χο σει­σμό. Κάτι που δεν μπο­ρεί να απο­κλει­στεί, για­τί είμα­στε η 1^η σει­σμο­γό­νος χώρα στην Ευρώ­πη και 6^η στον κόσμο.

Η προσπάθεια εφησυχασμού του λαού από την κυβέρνηση με το επιχείρημα ότι εμείς έχουμε σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό δεν μπορεί να σταθεί.

Τα κτί­ρια, σε ένα ποσο­στό της τάξης του 60%, είναι κατα­σκευα­σμέ­να χωρίς καθό­λου αντι­σει­σμι­κούς κανο­νι­σμούς ή με τον αντι­σει­σμι­κό κανο­νι­σμό του 1959. Το 1984 και το 1985 στον κανο­νι­σμό αυτό έγι­ναν τρο­πο­ποι­ή­σεις και συμπλη­ρώ­σεις με ορι­σμέ­νες πρό­σθε­τες δια­τά­ξεις εξαι­τί­ας των μεγά­λων σει­σμών στη Θεσ­σα­λο­νί­κη (1978) και στις Αλκυο­νί­δες (1981).

Η εφαρ­μο­γή του Νέου Ελλη­νι­κού Αντι­σει­σμι­κού Κανο­νι­σμού (ΝΕΑΚ) καθυ­στέ­ρη­σε ακό­μη μία δεκα­ε­τία. Το 2000 και το 2003 με τον ΕΑΚ θεσπί­στη­καν αλλα­γές με αυστη­ρό­τε­ρες δια­τά­ξεις και έγι­νε τρο­πο­ποί­η­ση του χάρ­τη με τις ζώνες σει­σμι­κής επικινδυνότητας.

Από τα παρα­πά­νω προ­κύ­πτει η ανά­γκη για άμε­σο έλεγ­χο με κρα­τι­κή ευθύ­νη των δημό­σιων και κοι­νω­φε­λούς χρή­σης κτι­ρί­ων και υπο­δο­μών. Η ασά­φεια της σει­σμι­κής επάρ­κειάς τους γίνε­ται ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη αν ληφθεί υπό­ψη η πλημ­με­λής συντή­ρη­σή τους, αφού προ­βλή­μα­τα που εμφα­νί­ζο­νται στη διάρ­κεια ζωής και λει­τουρ­γί­ας των δημό­σιων κτι­ρί­ων και υπο­δο­μών (π.χ. διά­βρω­ση) δεν αντι­με­τω­πί­ζο­νται άμε­σα ή ποτέ, με απο­τέ­λε­σμα να απο­μειώ­νε­ται η αντο­χή τους.

Επί­σης, με ευθύ­νη του κρά­τους απαι­τεί­ται να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί άμε­σα ο αντι­σει­σμι­κός έλεγ­χος των κτι­ρί­ων που κατοι­κούν οι εργα­τι­κές — λαϊ­κές οικο­γέ­νειες και έχουν κατα­σκευα­στεί με τους παλαιούς αντι­σει­σμι­κούς κανο­νι­σμούς, των οποί­ων η αλλα­γή καθυ­στέ­ρη­σε να θεσπι­στεί με ευθύ­νη του κρά­τους. Η καθυ­στέ­ρη­ση στις αλλα­γές των κανο­νι­σμών ενώ ήδη υπήρ­χε κατε­κτη­μέ­νη η επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση, είχε να κάνει με τα κέρ­δη των κατα­σκευα­στι­κών ομίλων.

Ο προ­σει­σμι­κός έλεγ­χος δεν μπο­ρεί να περιο­ρί­ζε­ται στον πρω­το­βάθ­μιο, οπτι­κό έλεγ­χο της κατα­σκευ­ής με τη συμπλή­ρω­ση και βαθ­μο­νό­μη­ση στα­τι­στι­κού δελ­τί­ου. Απαι­τεί­ται να είναι ουσια­στι­κός και ενδε­λε­χής με μετρή­σεις της ποιό­τη­τας και της ποσό­τη­τας των υλι­κών με σύγ­χρο­να μέσα, με υπο­λο­γι­σμούς για την αντι­σει­σμι­κή ικα­νό­τη­τα της κατα­σκευ­ής που θα λαμ­βά­νουν υπό­ψη τα σύγ­χρο­να σει­σμο­λο­γι­κά δεδο­μέ­να για τον ελλα­δι­κό χώρο και θα οδη­γούν σε ενί­σχυ­ση και θωρά­κι­ση των κατασκευών.

Αλλά ακό­μα και αυτός ο πρω­το­βάθ­μιος προ­σει­σμι­κός έλεγ­χος των δημό­σιων κτι­ρί­ων που θεσπί­στη­κε το 2001 έχει υλο­ποι­η­θεί μέχρι σήμε­ρα μόνο σε ένα ποσο­στό περί­που 25%, κυρί­ως σε σχο­λεία. Τα απο­τε­λέ­σμα­τα του ελέγ­χου όπου έχει γίνει δεν έχουν δημο­σιο­ποι­η­θεί.

Με το πρό­γραμ­μα «ΗΛΕΚΤΡΑ» που χρη­μα­το­δο­τεί­ται η ενερ­γεια­κή ανα­βάθ­μι­ση των κτι­ρί­ων του Δημο­σί­ου (π.χ. σχο­λεία κ.λπ.) αυτό που απαι­τεί­ται είναι να υπάρ­χει συμπλη­ρω­μέ­νος ο πρω­το­βάθ­μιος ταχύς προ­σει­σμι­κός έλεγ­χος. Με απο­τέ­λε­σμα στα παλαιά δημό­σια κτί­ρια να καλυ­φθεί το κέλυ­φος του κτι­ρί­ου με υλι­κά ενερ­γεια­κής ανα­βάθ­μι­σης και να είναι αδύ­να­τος ο εντο­πι­σμός ακό­μη και ενδεί­ξε­ων στα­τι­κής ανε­πάρ­κειας στα φέρο­ντα στοι­χεία του μετά από ισχυ­ρές σει­σμι­κές δονήσεις.

Η 3^η ανα­θε­ώ­ρη­ση του Κανο­νι­σμού Επεμ­βά­σε­ων (2022) θεσμο­θέ­τη­σε να επι­τρέ­πε­ται τα υφι­στά­με­να κτί­ρια να ελέγ­χο­νται και να κατα­τάσ­σο­νται σε χαμη­λές σει­σμι­κές κλά­σεις, δηλα­δή να αντέ­χουν μόνο σε πολύ μικρό­τε­ρες σει­σμι­κές δονή­σεις από αυτές που με βάση τα σει­σμο­λο­γι­κά δεδο­μέ­να ενδέ­χε­ται να προ­κλη­θούν στη συγκε­κρι­μέ­νη περιοχή.

Οι διαχρονικές ευθύνες ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ

Τα παρα­πά­νω δεί­χνουν ότι οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά σχε­διά­ζουν και υλο­ποιούν με γνώ­μο­να τη δια­σφά­λι­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων.

Στο πλαί­σιο αυτό χρη­μα­το­δο­τεί­ται η «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», δίνο­νται κίνη­τρα και γίνο­νται επεν­δύ­σεις για ενερ­γεια­κές ανα­βαθ­μί­σεις των κτι­ρί­ων (δημό­σιων και ιδιω­τι­κών), αλλά ο προ­σει­σμι­κός έλεγ­χος και η αντι­σει­σμι­κή θωρά­κι­ση κτι­ρί­ων και υπο­δο­μών δεν είναι προ­τε­ραιό­τη­τα για­τί δεν εξα­σφα­λί­ζουν για το κεφά­λαιο ικα­νο­ποι­η­τι­κό ποσο­στό κέρ­δους. Ανα­βαθ­μί­ζο­νται δηλα­δή ενερ­γεια­κά κτί­ρια για τα οποία δεν είναι δια­σφα­λι­σμέ­νη η στα­τι­κή τους επάρκεια.

Γίνε­ται έτσι φανε­ρό ότι η δια­μά­χη ανά­με­σα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τις ευθύ­νες σε σχέ­ση με τις κατα­στρο­φι­κές επι­πτώ­σεις από τους σει­σμούς, που όλο και πιο συχνά παρα­κο­λου­θού­με, είναι κάλ­πι­κη. Καμιά κυβέρ­νη­ση δια­χρο­νι­κά δεν έκα­νε ουσια­στι­κά βήμα­τα ανα­βάθ­μι­σης των αντι­σει­σμι­κών ελέγ­χων σε κατα­σκευ­ές και σε έργα υποδομής.

Εμπαιγ­μό απο­τε­λούν και τα μέτρα στε­γα­στι­κής συν­δρο­μής του κρά­τους, για τα κτί­ρια που μετά από έναν ισχυ­ρό σει­σμό έχουν υπο­στεί βλά­βες και χρή­ζουν επι­σκευ­ής ή τα κτί­ρια που έχουν κρι­θεί «κόκ­κι­να» και πρέ­πει να ανα­κα­τα­σκευα­στούν. Τα τιμο­λό­για με τα οποία καλύ­πτουν ως δωρεά — κρα­τι­κή αρω­γή το 80% του κόστους επι­σκευ­ής ή ανα­κα­τα­σκευ­ής, δεν αντα­πο­κρί­νο­νται στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ουσια­στι­κά καλύ­πτουν πολύ μικρό­τε­ρο ποσο­στό, ενώ υπάρ­χει περιο­ρι­σμός για τα τετρα­γω­νι­κά μέτρα που χορη­γεί­ται η αρω­γή. Επί­σης, οι δια­δι­κα­σί­ες είναι χρο­νο­βό­ρες και οι εγκρί­σεις καθυ­στε­ρούν με απο­τέ­λε­σμα και 5 χρό­νια μετά από μία φυσι­κή κατα­στρο­φή να μην έχουν υλο­ποι­η­θεί οι περισ­σό­τε­ρες επι­σκευ­ές και ανακατασκευές.

Οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά μετά από έναν ισχυ­ρό σει­σμό παίρ­νουν μέτρα απο­σπα­σμα­τι­κά, που δεν ικα­νο­ποιούν ούτε στοι­χειώ­δεις ανά­γκες των λαϊ­κών οικο­γε­νειών και έχει δια­πι­στω­θεί ότι η υλο­ποί­η­σή τους γίνε­ται με μεγά­λη χρο­νι­κή καθυ­στέ­ρη­ση (όταν δεν παρα­πέ­μπο­νται στις ελλη­νι­κές καλένδες).

Παράλ­λη­λα σημειώ­νου­με ότι, με βάση τα τιμο­λό­για και τις τεχνι­κές υπουρ­γι­κές οδη­γί­ες, με τις επι­σκευ­ές που εγκρί­νο­νται σε σει­σμό­πλη­κτα κτί­ρια, αυτά αντί να ενι­σχύ­ο­νται και να θωρα­κί­ζο­νται, οδη­γού­νται στην προ του σει­σμού κατά­στα­ση, δηλα­δή στην κατά­στα­ση που βρί­σκο­νταν όταν έπα­θαν ζημιές!!!

Οι τρα­γι­κές ανε­πάρ­κειες του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού και της Τοπι­κής Διοί­κη­σης (δήμοι, Περι­φέ­ρειες) στην αντι­με­τώ­πι­ση των επι­πτώ­σε­ων μετά από έναν ισχυ­ρό σει­σμό δεν είναι από­το­κο της ελλι­πούς οργά­νω­σης και της ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού, αλλά, αντί­θε­τα, αντα­να­κλούν την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του κρά­τους στην πραγ­μα­τι­κή απο­στο­λή του. Το τι χρη­μα­το­δο­τεί­ται και τι όχι δεν είναι τυχαίο.

Ενδει­κτι­κά αναφέρουμε:

Τις χρό­νιες ελλεί­ψεις σε επι­στη­μο­νι­κό προ­σω­πι­κό και υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή της Διεύ­θυν­σης Απο­κα­τά­στα­σης Επι­πτώ­σε­ων από Φυσι­κές Κατα­στρο­φές (ΔΑΕΦΚ). Οι μηχα­νι­κοί της είναι οι αρμό­διοι να κρί­νουν και την καταλ­λη­λό­τη­τα των κτι­ρί­ων. Οι μηχα­νι­κοί αυτοί απο­στέλ­λο­νται από το ένα σοβα­ρό περι­στα­τι­κό στο επό­με­νο χωρίς να ολο­κλη­ρώ­νε­ται η απο­στο­λή τους στο προη­γού­με­νο, για να φαί­νε­ται ότι το κρά­τος αντι­με­τω­πί­ζει τα προ­βλή­μα­τα από πυρ­κα­γιές, πλημ­μύ­ρες και σει­σμούς. Με απο­τέ­λε­σμα να καθυ­στε­ρούν οι ελλι­πείς εγκρί­σεις για τις απο­κα­τα­στά­σεις των πλη­γέ­ντων, με τα προ­βλε­πό­με­να στην υπάρ­χου­σα νομοθεσία.

Τις τερά­στιες ελλεί­ψεις που υπάρ­χουν σε υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή και σε στε­λέ­χω­ση των άλλων αρμό­διων υπη­ρε­σιών και φορέ­ων, όπως είναι η Πολι­τι­κή Προ­στα­σία, η Πυρο­σβε­στι­κή, η ΕΜΑΚ, το Γεω­δυ­να­μι­κό Ινστι­τού­το, οι Κτι­ρια­κές Υπο­δο­μές κ.λπ., κεντρι­κά, στους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες, οι οποί­ες καθι­στούν τα όποια σχέ­δια αντι­με­τώ­πι­σης φυσι­κών κατα­στρο­φών χαρ­τιά χωρίς ουσία.

Τις μεγά­λες ελλεί­ψεις σε μηχα­νι­κούς, εργα­το­τε­χνι­κό προ­σω­πι­κό και υλι­κο­τε­χνι­κή υπο­δο­μή στους δήμους και την Περι­φέ­ρεια για τις άμε­σες επι­σκευ­ές σχο­λεί­ων, παι­δι­κών σταθ­μών, κ.λπ.

Η αντισεισμική θωράκιση  δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι «κόστους — οφέλους»

ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΥΒΟΙΑΣ του ΚΚΕ

«Σει­σμι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στην Εύβοια. Άμε­σα μέτρα αντι­σει­σμι­κής θωράκισης»

Την εκδή­λω­ση πλού­τι­σαν με τις επι­στη­μο­νι­κές τους γνώ­σεις οι Δημή­τρης Κου­τζής, πολι­τι­κός μηχα­νι­κός, μέλος του Τμή­μα­τος Περι­βάλ­λο­ντος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της ΔΕ του ΤΕΕ, Ελευ­θε­ρία Παπα­δη­μη­τρί­ου, καθη­γή­τρια Σει­σμο­λο­γί­ας ΑΠΘ και Βασί­λης Καρα­κώ­στας, καθη­γη­τής Σει­σμο­λο­γί­ας ΑΠΘ. Τα συμπε­ρά­σμα­τα και τις θέσεις του Κόμ­μα­τος συνό­ψι­σε ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βου­λευ­τής Εύβοιας.

Για έναν ολοκληρωμένο αντισεισμικό σχεδιασμό

Οι ευθύ­νες δια­χρο­νι­κά των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων των τελευ­ταί­ων δεκα­ε­τιών είναι τερά­στιες. Η ίδια η ζωή απο­δει­κνύ­ει ότι πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λος είναι η πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει και την αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία ως εμπό­ρευ­μα και καθο­ρί­ζει το επί­πε­δο προ­στα­σί­ας με βάση τα συμ­φέ­ρο­ντα του μεγά­λου κεφαλαίου.

Η αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία απαι­τεί έναν ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχε­δια­σμό, με γνώ­μο­να τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, που να προ­ω­θεί αφε­νός μακρο­πρό­θε­σμα μέτρα για την πρό­λη­ψη των σει­σμι­κών επι­πτώ­σε­ων και προ­στα­σία των κατα­σκευών και αφε­τέ­ρου μέτρα άμε­σης από­δο­σης για την καλύ­τε­ρη αντι­με­τώ­πι­ση της κατά­στα­σης μετά από έναν κατα­στρο­φι­κό σει­σμό. Εναν σχε­δια­σμό που θα κατα­νέ­μει σχε­δια­σμέ­να την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση και το εργα­τι­κό δυνα­μι­κό, θα προ­γραμ­μα­τί­ζει την υλο­ποί­η­ση των έργων σύμ­φω­να με τις επεί­γου­σες ανά­γκες των λαϊ­κών στρω­μά­των (π.χ. αντι­σει­σμι­κή θωρά­κι­ση, αντι­πλημ­μυ­ρι­κή και αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία), θα καλύ­πτει το σύνο­λο των φάσε­ων των δημό­σιων έργων και θα εξα­σφα­λί­ζει τις συν­δυα­σμέ­νες λαϊ­κές ανά­γκες για κατοικία.

Τα σημε­ρι­νά επί­πε­δα της τεχνο­λο­γί­ας και της τεχνι­κής επι­τρέ­πουν ένα ανώ­τε­ρο επί­πε­δο πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας. Για να υλο­ποι­η­θεί αυτός ο ολο­κλη­ρω­μέ­νος σχε­δια­σμός πρέ­πει ο λαός να πάρει στα χέρια του το τιμό­νι της εξου­σί­ας και τα κλει­διά της οικο­νο­μί­ας. Για να ανοί­ξει αυτός ο δρό­μος της ανα­τρο­πής μπαί­νουν σήμε­ρα μπρο­στά οι δυνά­μεις του ΚΚΕ. Με εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μη του λαού που φάνη­κε σε όλες τις προη­γού­με­νες φυσι­κές κατα­στρο­φές και απο­δει­κνύ­ε­ται σήμε­ρα με την αλλη­λεγ­γύη στους λαούς της Συρί­ας και της Τουρ­κί­ας. Η κατα­δί­κη των πολι­τι­κών συνε­νό­χων για τη σημε­ρι­νή απα­ρά­δε­κτη κατά­στα­ση και η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ πρέ­πει να εκφρα­στούν απο­φα­σι­στι­κά και στην επερ­χό­με­νη εκλο­γι­κή αναμέτρηση.

Πηγή Ριζο­σπά­στης
Του Δημή­τρη ΚΟΥΤΖΗ πολι­τι­κού μηχανικού,
μέλους του Τμή­μα­τος Περι­βάλ­λο­ντος της ΚΕ του ΚΚΕ
και της ΔΕ του ΤΕΕ

Ο Μέγας Ιερο­ε­ξε­τα­στής, Φ.Μ. Ντοστογιέφσκι