Τί έγινε στον κόσμο και στον τόπο μας σαν σήμερα στις 6 Απριλίου;

Σαν σήμερα 📇  ^6η Απριλίου _
Μια ματιά στην ιστορία του τόπου και του κόσμου. 
Γεγονότα και πρόσωπα που έμειναν στην ιστορία 
και δεν πρέπει να ξεχάσουμε

1199 Πέθα­νε ο βασι­λιάς της Αγγλί­ας, Ριχάρ­δος Α’ ο Λεοντόκαρδος

1453  Ο Μωά­μεθ Β΄ ξεκι­νά την πολιορ­κία της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης, η οποία θα πέσει στις 29 Μαΐου.

1483 Γεν­νή­θη­κε ο Ιτα­λός ανα­γεν­νη­σια­κός γλύ­πτης, ζωγρά­φος και αρχι­τέ­κτο­νας Ραφα­ήλ (Ραφα­έ­λο Σάντι), ο οποί­ος πέθα­νε την ίδια μέρα το 1520, ανή­με­ρα των 37ων γενε­θλί­ων του

1580 Σημειώ­νε­ται ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους σει­σμούς που κατα­γρά­φτη­καν στην ιστο­ρία της Αγγλί­ας, της Φλάν­δρας και της βόρειας Γαλλίας.

1652 Στο Ακρω­τή­ριο της Καλής Ελπί­δος, ο Ολλαν­δός ναυ­τι­κός Γιαν βαν Ρίμπεκ ιδρύ­ει ένα στρα­τό­πε­δο ανε­φο­δια­σμού το οποίο τελι­κά γίνε­ται το Κέιπ Τάουν.

1667 Σει­σμός κατα­στρέ­φει την ανε­ξάρ­τη­τη τότε πόλη–κράτος του Ντουμπρόβνικ.

1793 Κατά τη διάρ­κεια της Γαλ­λι­κής αστι­κής Επα­νά­στα­σης, η Επι­τρο­πή Δημό­σιας Ασφά­λειας ανα­λαμ­βά­νει τη δια­κυ­βέρ­νη­ση της χώρας, εντεί­νο­ντας την επί­θε­ση ενα­ντί­ον της παλιάς φεου­δαρ­χι­κής τάξης που μάχε­ται λυσ­σα­λέα για την επι­βί­ω­σή της. Σήμε­ρα, η αστι­κή τάξη απο­ποιεί­ται το παρελ­θόν της και σε μια προ­σπά­θεια να δια­γρα­φεί ή να συκο­φα­ντη­θεί η ταξι­κή βία ως μοχλός της κίνη­σης της κοι­νω­νι­κής ιστο­ρί­ας, απο­κα­λεί την περί­ο­δο αυτή ως «τρο­μο­κρα­τία». Και αυτό βεβαί­ως για­τί πλέ­ον βρί­σκε­ται η ίδια στη θέση του παλιού, ενώ στη θέση του νέου βρί­σκε­ται η εργα­τι­κή τάξη.

1833 Πέθα­νε ο φιλό­λο­γος και ποι­η­τής, Αδα­μά­ντιος Κοραής

1868 Ιδρύ­ε­ται στις ΗΠΑ η Κου Κλουξ Κλαν, μία οργά­νω­ση των λευ­κών που αντι­τί­θε­ται στη φυλε­τι­κή ισότητα.

1896 Στην Αθή­να, εορ­τά­ζε­ται η έναρ­ξη των πρώ­των σύγ­χρο­νων Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων, 1.500 χρό­νια μετά την απα­γό­ρευ­ση των αρχαί­ων αγώ­νων από τον Ρωμαίο αυτο­κρά­το­ρα Θεο­δό­σιο Α΄.

1903 — Ιδρύ­ε­ται η ομά­δα ποδο­σφαί­ρου Ατλέ­τι­κο Μαδρί­της στη Μαδρίτη.

1909 Οι Aμε­ρι­κα­νοί εξε­ρευ­νη­τές Ρόμπερτ Έντουαρντ Πίρι και Μάθιου Χέν­σον ανα­κα­λύ­πτουν τον Βόρειο Πόλο.

1917 Α’ Παγκό­σμιος Πόλε­μος: Οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες κηρύσ­σουν τον πόλε­μο στη Γερμανία.

1919 Ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός μπαί­νει νικη­φό­ρος στην Οδησ­σό. Κατα­λυ­τι­κό ρόλο στη νίκη της επα­νά­στα­σης έπαι­ξε τόσο η πολύ­πλευ­ρη στή­ρι­ξη των εργα­τών και αγρο­τών δια­φό­ρων εθνι­κο­τή­των, όσο και η ανά­πτυ­ξη του επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος στα ίδια τα στρα­τεύ­μα­τα των ιμπε­ρια­λι­στών επεμ­βα­σιών (κυρί­ως των Γάλ­λων, αλλά και των Ελλήνων).

13 Σεπτεμ­βρί­ου 1963: Συλ­λαμ­βά­νε­ται η ηγε­σί­ας της Χωρο­φυ­λα­κής στη Β. Ελλά­δα για τη δολο­φο­νία του Γρ. Λαμπράκη

1929 Γεν­νιέ­ται ο Χρή­στος Σαρ­τζε­τά­κης, Έλλη­νας δικα­στι­κός και πολιτικός

1934 Κατε­βαί­νουν σε απερ­γία 300 μεταλ­λω­ρύ­χοι του Μαντου­δί­ου Χαλ­κί­δας με την καθο­δή­γη­ση της ταξι­κής Ενω­τι­κής-ΓΣΕΕ. Η απερ­γία έπει­τα από σκλη­ρό αγώ­να 25 ημε­ρών έλη­ξε με νίκη των απερ­γών. Η εται­ρία δέχτη­κε όλα τα αιτή­μα­τά τους (την πλη­ρω­μή των χρω­στού­με­νων δεδου­λευ­μέ­νων 3 μηνών, την αύξη­ση του μερο­κά­μα­του, την εφαρ­μο­γή του 8ώρου, κ.α.).

1941 Β’ Παγκό­σμιος Πόλε­μος: Η ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία επι­τί­θε­ται στην Ελλά­δα και στη Γιουγκοσλαβία.

1942 Οι Παρ­τι­ζά­νοι του Τίτο απε­λευ­θε­ρώ­νουν το Σαρά­γε­βο από τους Ναζί

1942 Γεν­νιέ­ται στη Βαλ­τι­μό­ρη του Μέρι­λαντ ο βρα­βευ­μέ­νος με Όσκαρ Αμε­ρι­κα­νός σκη­νο­θέ­της σενα­ριο­γρά­φος και παρα­γω­γός του κινη­μα­το­γρά­φου Barry Lee Levinson (Μπά­ρι Λέβιν­σον), από τη Βάιο­λετ (Κρι­τσίν­σκι) και τον Ίρβιν Λέβιν­σον, ρωσι­κής εβραϊ­κής κατα­γω­γής. Ο Λέβιν­σον απο­φοί­τη­σε από το γυμνά­σιο το 1960, παρα­κο­λού­θη­σε το κολέ­γιο στο Αμε­ρι­κα­νι­κό Πανε­πι­στή­μιο στην Ουά­σιγ­κτον, DC και μετά στο Λος Άντζε­λες, εργά­στη­κε για την Oxford Company, σπου­δά­ζο­ντας υπο­κρι­τι­κή, αυτο­σχε­δια­σμό και παρα­γω­γή. Εργά­στη­κε σε κωμι­κά κλαμπ, όπου έμα­θε να γρά­φει. και άρχι­σε να βγαί­νει με τη Valerie Curtin. Το 1967 κέρ­δι­σε μια δου­λειά γρά­φο­ντας για μια τοπι­κή τηλε­ο­πτι­κή κωμι­κή εκπο­μπή. Τελι­κά ερμή­νευ­σε το υλι­κό του στην παρά­στα­ση, κερ­δί­ζο­ντας ένα τοπι­κό Emmy. Στη δεκα­ε­τία του ’70, ο Levinson έγρα­ψε The Carol Burnett Show (1967) — και κέρ­δι­σε δύο Emmy σε τρία χρό­νια. Ο Mel Brooks τον προ­σέ­λα­βε για το Η τελευ­ταία τρέ­λα του Μελ Μπρουκς (1976), μετά , Λίγο… πολύ… τρε­λού­τσι­κος (1977). Ο Λέβιν­σον και η Κέρ­τιν παντρεύ­τη­καν το 1975 και έγρα­ψαν μαζί το_…And Justice for All (1979)_ και άλλα σενά­ρια. Ενώ η Curtin έπαι­ζε στο Σαν Φραν­σί­σκο, έγρα­ψε το Μια απί­θα­νη τρε­λο­πα­ρέα (1982). Η MGM το αγό­ρα­σε και, με προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό κάτω των 5 εκα­τομ$, το σκη­νο­θέ­τη­σε ο Λέβιν­σον. Η Curtin και ο Levinson χώρι­σαν το 1982, όταν αυτός γνώ­ρι­σε την Dianna Rhodes ενώ ήταν στα γυρί­σμα­τα του Μια απί­θα­νη τρε­λο­πα­ρέα (1982). Ξεκί­νη­σε ως σκη­νο­θέ­της με Ο καλύ­τε­ρος (1984), ασχο­λή­θη­κε με το πιο φιλό­δο­ξο έργο του μέχρι τότε Ο άνθρω­πος της βρο­χής (1988). Ο Λέβιν­σον συνέ­χι­σε να βάζει τη σφρα­γί­δα του σε ται­νί­ες όπως Καλη­μέ­ρα Βιετ­νάμ (1987), Μπά­γκ­σι (1991)  Παι­χνί­δια (1992) Απο­κα­λύ­ψεις (1994) κλπ.

1957 Ιδρύ­ε­ται από τον Αρι­στο­τέ­λη Ωνά­ση η Ολυ­μπια­κή Αερο­πο­ρία (Ο.Α.), ο οποί­ος εξα­γό­ρα­σε την κρα­τι­κή ΤΑΕ (Τεχνι­καί Αερο­πο­ρι­καί Εκμεταλλεύσεις)

1960 Πραγ­μα­τι­κή σύρ­ρα­ξη σημειώ­νε­ται στη Βου­λή, κατά τη διάρ­κεια της συζή­τη­σης της πρό­τα­σης δυσπι­στί­ας της ΕΔΑ κατά της κυβέρ­νη­σης του Κων­στα­ντί­νου Καρα­μαν­λή. Κυβερ­νη­τι­κοί βου­λευ­τές της ΕΡΕ επι­τί­θε­νται στους βου­λευ­τές της  ΕΔΑ απο­κα­λώ­ντας τους «Βούλ­γα­ρους» και αυτοί αντα­πο­δί­δουν απο­κα­λώ­ντας τους «ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες».

1964 Κυκλο­φο­ρεί το έργο του Χρή­στου Λεο­ντή, «Κατα­χνιά»

1964 Ο Νίκος Ζαχα­ριά­δης στέλ­νει από την Σοβιε­τι­κή Ένω­ση επι­στο­λή στον πρω­θυ­πουρ­γό Γ. Παπαν­δρέ­ου ζητώ­ντας να έρθει στην Ελλά­δα για να δικαστεί.

1971 Πέθα­νε ο Ρώσος συν­θέ­της, Ιγκόρ Στραβίνσκι.

1965 Εκτο­ξεύ­ε­ται ο Early Bird, ο πρώ­τος εμπο­ρι­κός τηλε­πι­κοι­νω­νια­κός δορυ­φό­ρος που τοπο­θε­τεί­ται σε γεω­σύγ­χρο­νη τροχιά.

1972 Η Αίγυ­πτος δια­κό­πτει τις σχέ­σεις της με την Ιορ­δα­νία, λόγω του σχε­δί­ου του Χου­σε­ΐν να δημιουρ­γή­σει Ομο­σπον­δία με την Παλαιστίνη.

1979 Ενερ­γο­ποιεί­ται ο κυκλο­φο­ρια­κός δακτύ­λιος στην Αθήνα.

1992 Πέθα­νε ο Ισα­άκ Ασί­μωφ, Ρώσος συγ­γρα­φέ­ας. γεν­νή­θη­κε στο Πετρο­βί­τσι στις 2 Ιανουα­ρί­ου 1920 και  υπήρ­ξε επι­στή­μο­νας ιδιαί­τε­ρα γνω­στός για το συγ­γρα­φι­κό του έργο και συγκε­κρι­μέ­να για τα έργα επι­στη­μο­νι­κής φαντα­σί­ας. Ο Ασί­μωφ είχε τέλεια γνώ­ση πάνω στις φυσι­κές επι­στή­μες, που τη συν­δύ­α­ζε με έντο­νη διο­ρα­τι­κό­τη­τα και αντί­λη­ψη της ανθρώ­πι­νης συμπε­ρι­φο­ράς και ψυχο­λο­γί­ας. Έγρα­ψε 465 δημο­σιευ­μέ­να βιβλία, από τα οποία τα 25 είναι καθα­ρά επι­στη­μο­νι­κής φαντα­σί­ας και τα υπό­λοι­πα μελέ­τες και επι­στη­μο­νι­κά συγ­γράμ­μα­τα. Τα γνω­στό­τε­ρα έργα του είναι η σει­ρά μυθι­στο­ρη­μά­των με τα ρομπότ (Εγώ, το Ρομπότ, Έρχο­νται τα ρομπότ, Σπη­λιές από ατσά­λι, Ο γυμνός Ήλιος, Τα ρομπότ της αυγής, Ρομπότ και αυτο­κρα­το­ρία) και η σει­ρά της Γαλα­ξια­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας (Γαλα­ξια­κή Αυτο­κρα­το­ρία, 1–6) που δια­δρα­μα­τί­ζο­νται στο ίδιο μυθι­στο­ρη­μα­τι­κό περι­βάλ­λον και με αυτή τη χρο­νι­κή σει­ρά. Στα έργα του που σχε­τί­ζο­νται με ρομπότ, χρη­σι­μο­ποιού­νται οι τρεις νόμοι της ρομπο­τι­κής, τους οποί­ους επι­νό­η­σε ο Ασί­μωφ, κανό­νες στους οποί­ους υπα­κούν τα περισ­σό­τε­ρα ρομπότ με ποζι­τρο­νι­κό εγκέ­φα­λο που εμφα­νί­ζο­νται στα έργα επι­στη­μο­νι­κής φαντα­σί­ας του συγ­γρα­φέα, ενώ χρή­ση τους έχουν κάνει και άλλοι δημιουρ­γοί επι­στη­μο­νι­κής φαντα­σί­ας. Οι νόμοι αυτοί πρω­το­δια­τυ­πώ­θη­καν  στο διή­γη­μα «Runaround» (1942) και είναι οι εξής: 1.Το ρομπότ δεν θα κάνει κακό σε άνθρω­πο, ούτε με την αδρά­νειά του θα επι­τρέ­ψει να βλα­φτεί ανθρώ­πι­νο ον. 2. Το ρομπότ πρέ­πει να υπα­κού­ει τις δια­τα­γές που του δίνουν οι άνθρω­ποι, εκτός αν αυτές οι δια­τα­γές έρχο­νται σε αντί­θε­ση με τον πρώ­το νόμο 3. Το ρομπότ οφεί­λει να προ­στα­τεύ­ει την ύπαρ­ξή του, εφό­σον αυτό δεν συγκρού­ε­ται με τον πρώ­το και τον δεύ­τε­ρο νόμο. Σε μετα­γε­νέ­στε­ρα μυθι­στο­ρή­μα­τα του Ασί­μωφ, οι τρεις νόμοι συμπλη­ρώ­θη­καν από το ρομπότ Ντά­νιελ Όλι­βο­ου με τον μηδε­νι­κό νόμο της ρομπο­τι­κής: Το ρομπότ δεν θα κάνει κακό στην ανθρω­πό­τη­τα, ούτε με την αδρά­νειά του θα επι­τρέ­ψει να βλα­φτεί η ανθρω­πό­τη­τα, οπό­τε και ο πρώ­τος νόμος συμπλη­ρώ­θη­κε ανά­λο­γα (παρό­μοιες προ­σαρ­μο­γές έγι­ναν και στον δεύ­τε­ρο και τρί­το νόμο): Το ρομπότ δεν θα κάνει κακό σε άνθρω­πο, ούτε με την αδρά­νειά του θα επι­τρέ­ψει να βλα­φτεί ανθρώ­πι­νο ον, εφό­σον αυτό δεν αντι­τί­θε­ται στο μηδε­νι­κό νόμο. Στους νόμους αυτούς, αλλά και στις παρα­βιά­σεις τους, στη­ρί­χθη­καν τα διη­γή­μα­τα για ρομπότ του Ασί­μωφ, αλλά και πολ­λών άλλων

1994 Με αφορ­μή την «μυστη­ριώ­δη» κατάρ­ρι­ψη του ιδιω­τι­κού αερο­πλά­νου του προ­έ­δρου της χώρας, αρχί­ζει η γενο­κτο­νία στη Ρουά­ντα, από την πλειο­ψη­φού­σα φυλή Χού­του ενα­ντί­ον της μειο­ψη­φού­σας φυλής Τού­τσι που ελέγ­χει τη χώρα. Εκα­τό ημέ­ρες σφα­γής. Μέχρι την 4η Ιου­λί­ου (!). Τελι­κός απο­λο­γι­σμός: 937.000 νεκροί. Μια σφα­γή που ήταν απο­τέ­λε­σμα του αντα­γω­νι­σμού Γαλ­λί­ας (που επι­θυ­μού­σε να δια­τη­ρή­σει την εξα­σφά­λι­ση ενερ­γεια­κών πηγών και πόρων) και ΗΠΑ (ανα­ζη­τού­σαν ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρο ρόλο και έλεγ­χο σε περιο­χές της Κεντρι­κής Αφρι­κής). Οι δύο αυτοί σύμ­μα­χοι (κατά τ’ άλλα) ήταν πίσω από τις δύο αντι­μα­χό­με­νες ομάδες.

2003 Οι αμε­ρι­κα­νι­κές δυνά­μεις εισβάλ­λουν στη Βαγδάτη.

2007 Βυθί­ζε­ται το κρουα­ζιε­ρό­πλοιο Sea Diamond στον όρμο Αθη­νιού της Σαντο­ρί­νης λόγω πρό­σκρου­σής του σε ύφαλο.

2007 Πέθα­νε ο Luigi Comencini (Λουί­τζι Κομεν­τσί­νι γεν­νή­θη­κε το 1916) Στη διάρ­κεια της καριέ­ρας του, σκη­νο­θέ­τη­σε τους μεγα­λύ­τε­ρους Ιτα­λούς ηθο­ποιούς, ανά­με­σά τους τον Βιτό­ριο ντε Σίκα και την Τζί­να Λολο­μπρί­τζι­ντα στην ται­νία Pane, amore e fantasia, ται­νία που απο­τέ­λε­σε την απαρ­χή της κωμω­δί­ας αλά ιτα­λι­κά. Ο Κομεν­τσί­νι ήταν παντρε­μέ­νος με την πρι­γκί­πισ­σα Τζού­λια (της οικο­γέ­νειας Γκρι­φέο της Παρ­τάν­να), και πατέ­ρας της σκη­νο­θέ­τι­δας Κρι­στί­να, της επί­σης σκη­νο­θέ­τι­δας Φραν­τσέ­σκα (με την οποία συνερ­γά­στη­κε στη σκη­νο­θε­σία της τελευ­ταί­ας του ται­νί­ας, ριμέικ του Marcellino pane e vino), της Πάο­λα, σκη­νο­γρά­φου, και της Ελε­ο­νό­ρα, διευ­θύ­ντριας παρα­γω­γής. Ο Κομεν­τσί­νι ήταν Χρι­στια­νός Βαλ­δέν­σιος στο θρή­σκευ­μα. Ο Λου­ΐ­τζι Κομεν­τσί­νι υπήρ­ξε αναμ­φι­σβή­τη­τα πατέ­ρας της κωμω­δί­ας αλά ιτα­λι­κά, μαζί με τον Ντί­νο Ρίζι και τον Μάριο Μονι­τσέ­λι. Ανά­με­σα στους πολ­λούς ηθο­ποιούς που συνερ­γά­στη­κε ήταν οι Αλμπέρ­το Σόρ­ντι, Τοτό, Βιτό­ριο Γκά­σμαν, Νίνο Μαν­φρέ­ντι, Μαρ­τσέλ­λο Μαστρο­γιάν­νι, Ούγκο Τονιά­τσι, Σίλ­βα Κόσι­να, Κλά­ου­ντια Καρ­ντι­νά­λε Σιλ­βά­να Μάν­γκα­νο κά.

2024: ΚΟ Αττι­κής του ΚΚΕ μεγά­λη συναυ­λία για τους «200» της Και­σα­ρια­νής _Με την Μαρία Φαρα­ντού­ρη και την Φωτει­νή Βελε­σιώ­του, στο γήπε­δο Νήαρ Ηστ | μίλη­σε ο Δ. Κου­τσού­μπας. είναι το «άνοιγ­μα» εκδη­λώ­σε­ων τιμής μνή­μης και γιορ­τα­σμού των 80 χρό­νων από την εκτέ­λε­ση των 200 κομ­μου­νι­στών την 1^η Μάη 1944 στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής, τότε που νίκη­σαν τον εαυ­τό τους κερ­δί­ζο­ντας το μεγά­λο παι­χνί­δι για τον άνθρω­πο. Δύο εμβλη­μα­τι­κές φωνές αντά­μω­σαν για πρώ­τη φορά και μας ταξί­δε­ψαν σε όλα όσα αγα­πούν. Εκτός από επι­λεγ­μέ­να τρα­γού­δια της δισκο­γρα­φί­ας τους, ακού­σα­με το απάν­θι­σμα του έντε­χνου και του λαϊ­κού τρα­γου­διού, με συνο­δοι­πό­ρους εξαι­ρε­τι­κούς μου­σι­κούς. Η εμβλη­μα­τι­κή Μαρία Φαρα­ντού­ρη δεν στα­μα­τά να δημιουρ­γεί. Ευτύ­χη­σε να συνερ­γα­στεί με τους μεγα­λύ­τε­ρους Έλλη­νες συν­θέ­τες, να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει ζηλευ­τές και αξιο­μνη­μό­νευ­τες συνερ­γα­σί­ες, να τρα­γου­δή­σει λόγια μεγά­λων ποι­η­τών. Η Φωτει­νή Βελε­σιώ­του, με το ξεχω­ρι­στό ηχό­χρω­μα της φωνής της, με την αυθε­ντι­κή και δωρι­κή ερμη­νεία της, συγκι­νεί με τον πιο άμε­σο τρό­πο, έχο­ντας κερ­δί­σει την αγά­πη του κοινού.