Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΤΕ Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ: Η οργή που ξεχειλίζει να γίνει κινητήρια δύναμη για δράση!

«Η οργή που ξεχει­λί­ζει να γίνει κινη­τή­ρια δύνα­μη για δρά­ση. Για­τί μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώζει τον λαό», σημειώ­νει η ΤΕ Νότιας Δωδε­κα­νή­σου σε ανα­κοί­νω­σή της σχε­τι­κά με την πυρ­κα­γιά που για 11 και πλέ­ον μερό­νυ­χτα έκαι­γε το νησί της Ρόδουμε απο­τέ­λε­σμα να καούν πάνω από 200.000 στρέμ­μα­τα, ανά­με­σά τους δάσος με σπά­νια ομορ­φιά και πλού­σια πανί­δα και χλω­ρί­δα, καλ­λιέρ­γειες και σπίτια.

Όπως τονί­ζει στην ανα­κοί­νω­ση, «η οργή του κόσμου είναι πέρα για πέρα δικαιο­λο­γη­μέ­νη», ενώ επι­ση­μαί­νε­ται πως «η πολι­τι­κή κόστους — οφέ­λους της ΕΕ καθι­στά την πρό­λη­ψη πρα­κτι­κά ανύπαρκτη».

Η ανα­κοί­νω­ση συνεχίζει:

«Είναι τερά­στιες οι ευθύ­νες όσων κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, δημο­τι­κή και περι­φε­ρεια­κή αρχή για αυτή την τερά­στια κατα­στρο­φή, στην ουσία ένα προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα. Όλοι τους υπε­ρα­σπί­ζο­νται τη λεγό­με­νη πολι­τι­κή του “κόστους — οφέ­λους”. Κόστος για αυτούς είναι ό,τι αφο­ρά τις λαϊ­κές ανά­γκες και όφε­λος ό,τι εξα­σφα­λί­ζει κέρ­δη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Αυτός είναι ο λόγος που το δάσος της Ρόδου είχε να καθα­ρι­στεί 50 χρό­νια, από το 1973, ενώ σε άσχη­μη κατά­στα­ση ήταν και οι δασι­κοί δρό­μοι, οι υπο­δο­μές πυρο­προ­στα­σί­ας. Για αυτό η Πυρο­σβε­στι­κή Υπη­ρε­σία υπο­στε­λε­χω­μέ­νη, με προ­σω­πι­κό απο­σπα­σμέ­νο μόνι­μα στη “Fraport”, με παλαιω­μέ­νο εξο­πλι­σμό, που συχνά απο­δεί­χθη­κε στα μέτω­πα της φωτιάς από δυσλει­τουρ­γι­κός ως άχρηστος.

Πάνω στην έλλει­ψη πρό­λη­ψης ανα­δει­κνύ­ο­νται τρα­γι­κά περι­στα­τι­κά. Επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι το κρά­τος, που τόσο ικα­νό και επι­δέ­ξιο είναι όταν πρό­κει­ται για τους λίγους, για τους μεγα­λο­ξε­νο­δό­χους, τους εφο­πλι­στές, τους βιο­μή­χα­νους, τις τρά­πε­ζες, τόσο απο­δει­κνύ­ε­ται ανί­κα­νο στην κάλυ­ψη των ανα­γκών μας, στην υπε­ρά­σπι­ση της ζωής μας, των κόπων μας, του μέλ­λο­ντος των παι­διών μας.

Η ανύ­παρ­κτη πρό­λη­ψη υπο­νό­μευ­σε την επι­χει­ρη­σια­κή ικα­νό­τη­τα των πυρο­σβε­στι­κών δυνά­με­ων και του λαού

Ο λαός του νησιού έδω­σε με μεγά­λο ηρω­ι­σμό και αυτα­πάρ­νη­ση τη μάχη ενά­ντια στην πυρ­κα­γιά, παρα­τώ­ντας τις δου­λειές τους, μαζί με τις πυρο­σβε­στι­κές δυνά­μεις. Πραγ­μα­τι­κά η λαϊ­κή κινη­το­ποί­η­ση ήταν τερά­στια. Συνε­χώς κατευ­θύ­νο­νταν στα μέτω­πα εθε­λο­ντές, από όλο το νησί και όχι μόνο από τις περιο­χές που απει­λού­νταν. Στην πρώ­τη γραμ­μή ήταν και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Χαι­ρε­τί­ζου­με την τερά­στια λαϊ­κή κινη­το­ποί­η­ση στα μέτω­πα της φωτιάς και στα κέντρα φιλο­ξε­νί­ας. Δεί­χνουν τη μεγά­λη δύνα­μη του λαού και επι­βε­βαιώ­νουν το σύν­θη­μα του ΚΚΕ, που γεν­νή­θη­κε στις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές της Εύβοιας: “Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό”.

Την ίδια ώρα ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός απο­δεί­χθη­κε γυμνός:

  • Κυβέρ­νη­ση και Περι­φέ­ρεια έλε­γαν κάθε πρωί ότι η φωτιά είναι υπό έλεγ­χο ενώ αυτή έκαι­γε τερά­στιες εκτά­σεις. Κόστι­σε ακρι­βά η προ­σπά­θεια υπο­βάθ­μι­σης της πυρ­κα­γιάς για μην πλη­γεί το του­ρι­στι­κό κεφά­λαιο. Ειδι­κά τις πρώ­τες μέρες που υπήρ­χε άπνοια, υπήρ­χε η δυνα­τό­τη­τα με ενί­σχυ­ση των μέσων και καλό συντο­νι­σμό των χιλιά­δων εθε­λο­ντών να αντι­με­τω­πι­στεί η φωτιά πριν πάρει αυτές τις κατα­στρο­φι­κές δια­στά­σεις. Αν πίστευε κανείς όσα έλε­γαν στα ΜΜΕ θα έπρε­πε να επι­χει­ρή­σουν δεκά­δες ενα­έ­ρια μέσα. Ωστό­σο ο κόσμος όσο και αν κοί­τα­ζε τον ουρα­νό δεν τα έβλεπε.
  • Το πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νο σχέ­διο εκκέ­νω­σης απο­δεί­χθη­κε για γέλια και για κλά­μα­τα. Η αλή­θεια είναι ότι την εκκέ­νω­ση αυτή την έκα­νε ο λαός του νησιού, αφού ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός εγκα­τέ­λει­ψε τον κόσμο. Ήταν χαρα­κτη­ρι­στι­κή η εικό­να χιλιά­δων του­ρι­στών με τις βαλί­τσες και τα παι­διά τους στα χέρια να περ­πα­τούν στο σκο­τά­δι μέχρι το ξημέ­ρω­μα ψάχνο­ντας κατα­φύ­γιο, με τους ντό­πιους να τους βοη­θούν με όλους τους τρό­πους. Ακό­μα και στα κέντρα φιλο­ξε­νί­ας που άνοι­ξαν, ο λαός της Ρόδου μέσα σε λίγες ώρες είχε συγκε­ντρώ­σει τερά­στιες ποσό­τη­τες από είδη πρώ­της ανά­γκης, όταν ο δήμος μετά από μέρες, κοκο­ρευό­ταν στα ΜΜΕ ότι προ­μη­θεύ­τη­κε …400 υπνό­σα­κους. Αξιο­ση­μεί­ω­το είναι ότι σε πολ­λές περι­πτώ­σεις οι ξενο­δό­χοι απο­φά­σι­ζαν την εκκέ­νω­ση ή όχι, δεί­χνο­ντας ότι στη Ρόδο αυτοί είναι το κράτος.
  • Απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής τους: Ο κίν­δυ­νος για χιλιά­δες ξενο­δο­χο­ϋ­πάλ­λη­λους, αλλά και άλλους βιο­πα­λαι­στές να χάσουν τη σεζόν και να μη βγά­λουν το εισό­δη­μα που προσ­δο­κούν για να βγει ένας δύσκο­λος χει­μώ­νας, ενώ ο του­ρι­σμός στο νησί έχει υπο­στεί δυσφή­μι­ση και για την επό­με­νη χρονιά.

Το πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι ότι δεν υπήρ­χε κανείς σε όλα τα μέτω­πα που να μπο­ρεί με σαφείς εντο­λές και κατευ­θύν­σεις να αξιο­ποι­ή­σει την τερά­στια δύνα­μη των εθε­λο­ντών, με απο­τέ­λε­σμα να κάνει ο καθέ­νας ό,τι κατα­λά­βαι­νε. Ευτυ­χώς μες στο λαό βρέ­θη­καν έμπει­ρες δυνά­μεις, που κατηύ­θυ­ναν τον κόσμο με απο­τέ­λε­σμα να σωθούν χωριά. Και αυτό την ώρα που το κρά­τος τους έλε­γε “τρε­χά­τε μακριά”.

Συμπέ­ρα­σμα: Το κρά­τος τους, κυβέρ­νη­ση, Περι­φέ­ρεια, δήμοι φαί­νο­νταν ανί­κα­νοι για­τί δεν είχαν πάρει κανέ­να μέτρο πρό­λη­ψης. Η πολι­τι­κή τους απο­δει­κνύ­ε­ται από τα γεν­νο­φά­σκια της ανί­κα­νη να προ­α­σπί­σει τα λαϊ­κά συμφέροντα.

Στη δύσκο­λη επό­με­νη μέρα η λύση είναι ο αγώ­νας του λαού, με το ΚΚΕ μπροστά

Η επό­με­νη μέρα είναι δύσκο­λη. Χρειά­ζε­ται πάλη για να επου­λώ­σει το νησί τις πλη­γές του. Να δυνα­μώ­σει η διεκ­δί­κη­ση των απλών λαϊ­κών ανθρώ­πων, αφού ξέρου­με ότι οι μεγα­λο­ξε­νο­δό­χοι θα βρουν την άκρη τους. Θα πάρουν τις παχυ­λές χρη­μα­το­δο­τή­σεις, αφού για αυτούς το κρά­τος πάντα έχει. Και έχει λόγω της βαριάς φορο­λο­γί­ας που πλη­ρώ­νουν τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά στρώματα.

Ήδη η κατα­στρο­φή έχει αφή­σει τα σημά­δια της σε όλους τους τομείς της ζωής του νησιού. Η του­ρι­στι­κή σεζόν δεν είναι βέβαιο αν θα ανα­κάμ­ψει, με την εικό­να αυτές τις μέρες σε όλο το νησί να μεγα­λώ­νει την ανησυχία.

Όπως ο λαός του νησιού μπή­κε μπρο­στά για να στα­μα­τή­σει τη φωτιά, έτσι πρέ­πει να μπει και τώρα μπρο­στά για να μη φορ­τω­θεί πάλι αυτός τα “σπα­σμέ­να”. Τώρα είναι η ώρα της διεκδίκησης:

  • Για να μη μεί­νουν χωρίς εισό­δη­μα οι ξενο­δο­χο­ϋ­πάλ­λη­λοι, οι επαγ­γελ­μα­τί­ες, οι αγρό­τες που έχα­σαν καλ­λιέρ­γειες και ζώα. Να στη­ρι­χτεί ο κόσμος που θα δεχτεί πλήγ­μα από τις συνέ­πειες στον του­ρι­σμό. Να καλύ­ψει το κρά­τος και η εργο­δο­σία τις απώ­λειες στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα. Οι ξενο­δο­χο­ϋ­πάλ­λη­λοι που δεν θα δου­λέ­ψουν να απο­ζη­μιω­θούν στο ύψος της σύμ­βα­σής τους και να ασφα­λι­στούν κανο­νι­κά. Να μη χαθεί το επί­δο­μα ανερ­γί­ας για κανέ­ναν εργα­ζό­με­νο. Με την επα­να­λει­τουρ­γία των ξενο­δο­χεί­ων και εστια­το­ρί­ων να επα­νε­ντα­χθούν όλοι οι εργα­ζό­με­νοι. Αντί­στοι­χα να στη­ρι­χτούν οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι και επαγ­γελ­μα­τί­ες με ανα­στο­λή στην πλη­ρω­μή λογα­ρια­σμών και δόσεων.
  • Για να απο­ζη­μιω­θούν όσοι έχουν πλη­γεί στο 100% της κατα­στρο­φής χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Για να απαι­τή­σου­με να γίνουν άμε­σα τα απα­ραί­τη­τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα, για να μη δού­με ξανά το έργο που έχει δει ο λαός μας σε πάμπολ­λες περι­πτώ­σεις, με τον καύ­σω­να να και­γό­μα­στε και με τη βρο­χή να πνιγόμαστε.
  • Για να υπάρ­ξει γεν­ναία αύξη­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης απο­κλει­στι­κά από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για δασο­προ­στα­σία και δασο­πυ­ρό­σβε­ση. Να στε­λε­χω­θεί η Δασι­κή Υπη­ρε­σία με δασερ­γά­τες και όλο το ανα­γκαίο επι­στη­μο­νι­κό προσωπικό.
  • Να στε­λε­χω­θούν με μόνι­μο και στα­θε­ρό προ­σω­πι­κό οι Πυρο­σβε­στι­κές Υπη­ρε­σί­ες καθώς και να εξα­σφα­λι­στεί όλος ο ανα­γκαί­ος και σύγ­χρο­νος εξο­πλι­σμός. Να εκπο­νη­θεί ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο πρό­λη­ψης και αντι­με­τώ­πι­σης πυρ­κα­γιών με βάση και τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά κάθε περιο­χής. Να παρ­θεί πίσω η από­φα­ση που δια­χω­ρί­ζει την πρό­λη­ψη από την κατά­σβε­ση πυρ­κα­γιών. Θα είναι πρό­κλη­ση να αφή­σουν την Πυρο­σβε­στι­κή χωρίς στή­ρι­ξη, με το πρό­σχη­μα της ύπαρ­ξης εθε­λο­ντών. Η εθε­λο­ντι­κή δρά­ση του λαού, για να είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κή, πρέ­πει να στη­ρί­ζε­ται σε μια ισχυ­ρή πολι­τι­κή δασο­προ­στα­σί­ας και δασοπυρόσβεσης.
  • Να εξα­σφα­λι­στούν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για ολο­κλη­ρω­μέ­νη απο­κα­τά­στα­ση των δασών που κάη­καν τα προη­γού­με­να χρό­νια από πυρ­κα­γιές. Καμία αλλα­γή χρή­σης γης, που θα επι­τρέ­ψει σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους να κάνουν κερ­δο­φό­ρα σχέ­δια πάνω στα καμέ­να. Ούτε ανε­μο­γεν­νή­τριες και φωτο­βολ­ταϊ­κά, ούτε ξενο­δο­χεία στα καμέ­να. Όπου ήταν δάσος να μεί­νει δάσος.

Καλού­με τον λαό του νησιού, τους χιλιά­δες που εθε­λο­ντι­κά έτρε­ξαν να βοη­θή­σουν να δυνα­μώ­σουν τη διεκ­δί­κη­ση και να κάνουν στην άκρη όλους αυτούς που τους θέλουν θεα­τές των εξε­λί­ξε­ων. Μαζί με το ΚΚΕ να δώσουν απά­ντη­ση στις δια­χρο­νι­κές πολι­τι­κές που μας χαντα­κώ­νουν και που στη­ρί­ζο­νται και από τις περι­φε­ρεια­κές και δημο­τι­κές αρχές.

Μόνο ο λαός σώζει τον λαό! Συμπό­ρευ­ση τώρα με το ΚΚΕ!».

902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο