Άλλη μια τρα­γω­δία, από τις πολ­λές που μετα­τρέ­πουν και τις ελλη­νι­κές θάλασ­σες σε υγρό τάφο για ξερι­ζω­μέ­νους πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες — θύμα­τα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων, της φτώ­χειας και της εξα­θλί­ω­σης, που ξεσπι­τώ­νουν εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους οι οποί­οι ανα­ζη­τούν μια καλύ­τε­ρη ζωή, σημειώ­θη­κε χτες ανοι­χτά της Πύλου. Από το ναυά­γιο αλιευ­τι­κού σκά­φους, στο οποίο επέ­βαι­ναν εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι (γίνε­ται λόγος ακό­μα και για 750), μέχρι την ώρα που γρά­φο­νταν αυτές οι γραμ­μές είχαν ανα­συρ­θεί 79 σoροί, δια­σώ­θη­καν 106 και είναι άγνω­στος ο αριθ­μός των αγνοούμενων.

Το αλιευ­τι­κό σκά­φος «Αντριά­να» φέρε­ται να είχε απο­πλεύ­σει από το Τομπρούκ της Λιβύ­ης με προ­ο­ρι­σμό την Ιτα­λία. Σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες που έδω­σαν δια­σω­θέ­ντες, ο αριθ­μός όσων βρί­σκο­νταν μέσα στο σκά­φος φέρε­ται να έφτα­νε τους 400, άλλες εκτι­μή­σεις κάνουν λόγο ακό­μα και για σχε­δόν διπλά­σιους, αφού οι επι­βά­τες κρέ­μο­νταν σαν τα «τσα­μπιά», ενώ ανυ­πο­λό­γι­στος είναι ο αριθ­μός στα αμπά­ρια, όπου φέρε­ται να βρί­σκο­νταν οι γυναί­κες με τα παι­διά. Οι επι­βαί­νο­ντες στο αλιευ­τι­κό ήταν σύμ­φω­να με μαρ­τυ­ρί­ες πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες από το Αφγα­νι­στάν, το Πακι­στάν, τη Συρία, την Αίγυ­πτο και την Παλαι­στί­νη.

Να σημειω­θεί ότι κατά τον εντο­πι­σμό τους, κανέ­νας από τους δια­σω­θέ­ντες δεν έφε­ρε σωσί­βιο. Πολ­λά ερω­τή­μα­τα προ­κύ­πτουν και μετά την επί­ση­μη ενη­μέ­ρω­ση του Γρα­φεί­ου Τύπου του πρω­θυ­πουρ­γού, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ περι­γρά­φε­ται ότι το αλιευ­τι­κό με τους εκα­το­ντά­δες ανθρώ­πους στοι­βαγ­μέ­νους, να κρέ­μο­νται κυριο­λε­κτι­κά, είχε εντο­πι­στεί από το μεση­μέ­ρι της Τρί­της, δηλα­δή προχτές! 

Συγκε­κρι­μέ­να, σύμ­φω­να με το Λιμε­νι­κό το πρωί της Τρί­της γύρω στις 11, από το Κέντρο Επι­χει­ρή­σε­ων Ρώμης της Frontex ενη­με­ρώ­θη­κε το Ενιαίο Κέντρο Συντο­νι­σμού Έρευ­νας και Διά­σω­σης του Λ.Σ. ότι υπάρ­χει ένα αλιευ­τι­κό σκά­φος με μεγά­λο αριθ­μό μετα­να­στών (στα διε­θνή ύδα­τα νοτιο­δυ­τι­κά της Πελο­πον­νή­σου) σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρία που δόθη­κε στις ιτα­λι­κές αρχές έπει­τα από κλή­ση ακτι­βί­στριας ΜΚΟ. Στις 2 μ.μ. υπήρ­ξε επι­κοι­νω­νία και στις 3.35 μ.μ. εντο­πί­στη­κε στη θάλασ­σα. Επί ώρες λοι­πόν το αλιευ­τι­κό έπλεε και η εικό­να που είχαν οι ελλη­νι­κές αρχές για την επι­κιν­δυ­νό­τη­τα ήταν προ­φα­νής, αν και σύμ­φω­να με το Λιμε­νι­κό κατά τις επι­κοι­νω­νί­ες, οι χει­ρι­στές του ασύρ­μα­του δεν ζητού­σαν συν­δρο­μή, αλλά «να συνε­χί­σουν το ταξί­δι για την Ιτα­λία». Το ναυά­γιο έγι­νε στις 2.05 τα ξημε­ρώ­μα­τα της Τετάρ­της, δηλα­δή περί­που 12 ώρες μετά τον εντο­πι­σμό του αλιευ­τι­κού από το Λιμενικό…

Άγνω­στο υπό ποιες συν­θή­κες, το πλοίο ανε­τρά­πη ανοι­χτά της Πύλου, περί­που 47 — 50 ναυ­τι­κά μίλια νοτιο­δυ­τι­κά της πόλης, σε τερά­στιο βάθος. Από εκεί­νη την ώρα στή­θη­κε επι­χεί­ρη­ση διά­σω­σης των επι­ζώ­ντων, με τους δια­σω­θέ­ντες να μετα­φέ­ρο­νται μέχρι το μεση­μέ­ρι στο λιμά­νι της Καλα­μά­τας, όπου προ­σω­ρι­νά διέ­μει­ναν στον χώρο των απο­θη­κών του Λιμε­νι­κού Ταμείου.

Την ίδια ώρα, και ενώ σε ισχύ βρί­σκο­νται τα παζά­ρια για το νέο, ακό­μα πιο αντι­δρα­στι­κό Σύμ­φω­νο Μετα­νά­στευ­σης της ΕΕ, που οδη­γεί με μαθη­μα­τι­κή ακρί­βεια και σε νέες τρα­γω­δί­ες, ο Διε­θνής Οργα­νι­σμός Μετα­νά­στευ­σης (ΔΟΜ) έδι­νε στοι­χεία σύμ­φω­να με τα οποία στη Λιβύη βρί­σκο­νται πάνω από 600.000 μετα­νά­στες, απο­τέ­λε­σμα της φτώ­χειας και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων στη χώρα, όπως και στην υπο­σα­χά­ρια Αφρι­κή. Πάνω από 7.000 πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες έχουν ανα­χαι­τι­στεί στη θάλασ­σα και οδη­γη­θεί πίσω στη Λιβύη από την αρχή της χρο­νιάς, ενώ μόνο το πρώ­το τρί­μη­νο της χρο­νιάς χάθη­καν στη Μεσό­γειο 441 άνθρω­ποι. Κατά τον ΔΟΜ, από το 2014 μέχρι σήμε­ρα έχουν κατα­γρα­φεί περισ­σό­τε­ροι από 20.000 θάνα­τοι στη Μεσό­γειο. Κατά την Υπα­τη Αρμο­στεία των Ηνω­μέ­νων Εθνών για τους Πρό­σφυ­γες (UNHCR), πάνω από 54.000 μετα­νά­στες έχουν φτά­σει στις ιτα­λι­κές ακτές, από τους οποί­ους πάνω από 22.000 ανα­χώ­ρη­σαν από τη Λιβύη.

Πανό της ΚΝΕ στο Σύνταγ­μα: «Κάναν τη Μεσό­γειο θάλασ­σα νεκρών, ναυά­γη­σε το σύστη­μα της φτώ­χειας, των κερδών»

Στο μετα­ξύ, ιστιο­φό­ρο με 80 πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες εντο­πί­στη­κε χθες το πρωί στη θαλάσ­σια περιο­χή νότια του νομού Ηρα­κλεί­ου. Ανα­κοί­νω­ση εξέ­δω­σε η ΤΕ Ηρα­κλεί­ου του ΚΚΕ, ενώ από την πρώ­τη στιγ­μή κλι­μά­κιο του Κόμ­μα­τος βρέ­θη­κε στο λιμά­νι του Ηρα­κλεί­ου όπου έχουν μετα­φερ­θεί οι πρό­σφυ­γες από τους Καλούς Λιμέ­νες, από όπου περισυνελέγησαν.

ΚΑΛΑΜΑΤΑ
Συγκλονισμένη η πόλη — συγκλονιστική η αλληλεγγύη

Ένα τερά­στιο «για­τί;», που συνο­δευό­ταν από τα βασα­νι­στι­κά ερω­τή­μα­τα «πόσοι τελι­κά να ήταν μέσα στο πλοίο;», «πού ήταν οι γυναί­κες και τα παι­διά;», «θα μπο­ρού­σαν να έχουν σωθεί;», κυριαρ­χού­σε χθες στα χεί­λη του απλού κόσμου στην Καλα­μά­τα, όπως και σε όλη την Ελλά­δα, από την ανεί­πω­τη τρα­γω­δία με θύμα­τα δεκά­δες κατα­τρεγ­μέ­νους από διά­φο­ρες χώρες, που στην προ­σπά­θειά τους να ζήσουν ανθρώ­πι­να, έπε­σαν για άλλη μια φορά θύμα­τα των αντι­με­τα­να­στευ­τι­κών μηχα­νι­σμών της ΕΕ, της πολι­τι­κής που ακο­λου­θούν τα κρά­τη — μέλη της, ανά­με­σά τους και η Ελλά­δα, με ευθύ­νη δια­χρο­νι­κά των κυβερ­νή­σε­ων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

Ο λαός της Καλα­μά­τας συγκλο­νί­στη­κε από τα τρα­γι­κά γεγο­νό­τα. Η αγω­νία ήταν εμφα­νής στα πρό­σω­πα απλού λαϊ­κού κόσμου, ιδιαί­τε­ρα μετά τις πρώ­τες πρω­ι­νές ώρες, όταν άρχι­σαν να γίνο­νται γνω­στά τα γεγο­νό­τα, και ιδιαί­τε­ρα από την είδη­ση των δεκά­δων νεκρών και των αμέ­τρη­των αγνοούμενων.

Όσο οι ώρες περ­νού­σαν και άρχι­σαν να κατα­φτά­νουν στην πόλη οι πρώ­τοι επι­ζώ­ντες αλλά και να γίνε­ται γνω­στό το μέγε­θος της τρα­γω­δί­ας, τόσο πιο πολύς απλός κόσμος άρχι­σε ταυ­τό­χρο­να να συρ­ρέ­ει στο λιμά­νι, προ­κει­μέ­νου με ό,τι μπο­ρού­σε ο καθέ­νας να βοη­θή­σει, την ώρα που όμως πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νταν τα ερω­τή­μα­τα και η αγω­νία…

Σοκ, όπως ήταν φυσι­κό, προ­κά­λε­σαν οι αριθ­μοί που ακού­στη­καν και από δια­σω­θέ­ντες, ότι στο πλοίο μπο­ρεί να επέ­βαι­ναν έως και 750 άτο­μα, με τα γυναι­κό­παι­δα να είναι κλει­σμέ­να στα αμπά­ρια, ενώ ακού­γο­νταν κραυ­γές κόσμου όταν το πλοίο αναποδογύρισε.

Μέχρι αργά το από­γευ­μα οι νεκροί που είχαν ανα­συρ­θεί από τη θάλασ­σα έφτα­ναν τους 79, όμως κανείς δεν μπο­ρού­σε να δια­βε­βαιώ­σει ότι είναι μόνο τόσοι… Συγκλο­νί­ζει επί­σης η ενη­μέ­ρω­ση που δόθη­κε από το Νοσο­κο­μείο ότι ήταν «βρο­χή» τα τηλε­φω­νή­μα­τα που δέχτη­κε από την Αίγυ­πτο αλλά και ευρω­παϊ­κές χώρες, με κόσμο που έστελ­νε ονό­μα­τα και φωτο­γρα­φί­ες αγνο­ού­με­νων, που ρωτού­σε για συγκε­κρι­μέ­να ονό­μα­τα παι­διών, ρωτώ­ντας αν νοση­λεύ­ο­νταν, δείγ­μα ότι κάποιοι τα περίμεναν…

“Μίλησε” ξανά ο λαός…

Τα γεγο­νό­τα «πάγω­σαν» την Καλα­μά­τα. Η πόλη δεν είχε γνω­ρί­σει ποτέ παρό­μοιο περι­στα­τι­κό, με τόσους νεκρούς και άγνω­στο αριθ­μό αγνο­ού­με­νων, παρά το γεγο­νός ότι έχει φιλο­ξε­νή­σει αρκε­τές φορές στο παρελ­θόν κατα­τρεγ­μέ­νους μετα­νά­στες από διά­φο­ρες χώρες, οι οποί­οι βρί­σκο­νται να θαλασ­σο­πνί­γο­νται στα νερά της Μεσο­γεί­ου (τελευ­ταία μάλι­στα ήταν 180 άτο­μα τον Οκτώ­βρη). Αυτό για­τί το λιμά­νι της απο­τε­λεί ουσια­στι­κά «δια­με­τα­κο­μι­στι­κό σταθ­μό» προς άλλα κέντρα…

Όπως και άλλες φορές, έτσι και χθες απλός λαϊ­κός κόσμος, εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα και άλλοι λαϊ­κοί φορείς έτρε­ξαν να βοη­θή­σουν. Κρα­τώ­ντας σακού­λες με είδη πρώ­της ανά­γκης, ρού­χα, τρό­φι­μα κ.ά., κόσμος έτρε­ξε να συν­δρά­μει την επι­χεί­ρη­ση που στήθηκε.

«Η λαϊ­κή αντί­δρα­ση για ακό­μα μια φορά ήταν συγκλο­νι­στι­κή», μας λέει φούρ­να­ρης που έχει το κατά­στη­μά του στο λιμά­νι, προ­σθέ­το­ντας: «Δεν είναι η πρώ­τη φορά. Εχει γίνει και στο παρελ­θόν να έρχο­νται μετα­νά­στες και ο απλός κόσμος αμέ­σως να αντα­πο­κρί­νε­ται, όμως αυτό που ζήσα­με αυτήν τη φορά ήταν και ένα τερά­στιο “για­τί;”, αφού η είδη­ση για τους δεκά­δες νεκρούς και τους άγνω­στου αριθ­μού αγνο­ού­με­νους μας σόκα­ρε όλους».

Ο ίδιος μετέ­φε­ρε αμέ­σως στο λιμά­νι τρό­φι­μα, χυμούς και άλλα ανα­γκαία, καλώ­ντας τους συνα­δέλ­φους του να συνει­σφέ­ρουν, ενώ αντί­στοι­χα λει­τούρ­γη­σαν και πολ­λοί άλλοι, που από στό­μα σε στό­μα μετέ­φε­ραν τις ειδή­σεις αλλά και την ανά­γκη για βοήθεια.

Οι εικό­νες, και κυρί­ως η σκέ­ψη για την τύχη όλων των ναυα­γών, όπως ήταν φυσι­κό δημιούρ­γη­σαν θλί­ψη, σκε­πτι­κό­τη­τα αλλά και οργή για να μη συμ­βούν ξανά παρό­μοια συμ­βά­ντα, να τιμω­ρη­θούν όλοι όσοι ευθύ­νο­νται για τα προ­δια­γε­γραμ­μέ­να αυτά εγκλή­μα­τα. Ηταν άλλω­στε το κύριο και μόνο θέμα που συζη­τού­σε χθες όλη η πόλη σε κάθε γωνιά της.

Δηλώ­σεις Δ. Κου­τσού­μπα για το πολύ­νε­κρο ναυά­γιο: «Το σύν­θη­μα τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας είναι επί­και­ρο, το ΚΚΕ είναι με τις ζωές

Άμεση κινητοποίηση από το ΚΚΕ

Αμε­ση ήταν επί­σης η αντί­δρα­ση της Επι­τρο­πής Περιο­χής Πελο­πον­νή­σου και της Τομε­α­κής Επι­τρο­πής Μεσ­ση­νί­ας του ΚΚΕ, καθώς και των εκλεγ­μέ­νων του Κόμ­μα­τος στην Περι­φέ­ρεια Πελο­πον­νή­σου και στον δήμο Καλα­μά­τας με τη «Λαϊ­κή Συσπείρωση».

Στον χώρο του λιμα­νιού βρέ­θη­κε κλι­μά­κιο με επι­κε­φα­λής τον Νίκο Κου­του­μά­νο, μέλος της ΚΕ και Γραμ­μα­τέα της ΕΠ Πελο­πον­νή­σου, απαι­τώ­ντας μετα­ξύ άλλων να ενι­σχυ­θούν εκτά­κτως και άμε­σα όλες οι δομές (Νοσο­κο­μείο κ.λπ.) με το ανα­γκαίο προ­σω­πι­κό και υπο­δο­μές, για να αντι­με­τω­πι­στεί η τραγωδία.

Απαι­τή­θη­κε επί­σης με ευθύ­νη κρά­τους — κυβέρ­νη­σης να φτια­χτεί αξιο­πρε­πής χώρος βρα­χεί­ας φιλο­ξε­νί­ας μετα­να­στών, να μην επα­να­λη­φθούν οι εικό­νες ντρο­πής με εκα­το­ντά­δες ανθρώ­πους να στε­γά­ζο­νται σε ακα­τάλ­λη­λο κτί­ριο. Για το θέμα άλλω­στε έχουν γίνει και στο παρελ­θόν παρεμ­βά­σεις από την ΤΕ Μεσ­ση­νί­ας του ΚΚΕ, αλλά και από τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Καλαμάτας.

Σημα­ντι­κή ήταν και η συμ­βο­λή σωμα­τεί­ων, που με τη σει­ρά τους, σε ένδει­ξη αλλη­λεγ­γύ­ης, προ­σέ­φε­ραν ανα­γκαία είδη στον χώρο όπου είχε στη­θεί η όλη επι­χεί­ρη­ση υπο­δο­χής των δια­σω­θέ­ντων και προ­σω­ρι­νής φιλο­ξε­νί­ας τους.

Το ΚΚΕ για το πολύ­νε­κρο ναυά­γιο ανοι­χτά της Πύλου: Ο λαός να ορθώ­σει ανά­στη­μα στην “κανο­νι­κό­τη­τα” των νεκρών σε Έβρο και Αιγαίο

ΥΕΝ- Λιμενικό –“χρονικό Ναυάγιου”

Χθες το πρωί 13/6 γύρω στις 11:00 από το Κέντρο Επι­χει­ρή­σε­ων Ρώμης ενη­με­ρώ­θη­κε το Ενιαίο Κέντρο Συντο­νι­σμού Έρευ­νας και Διά­σω­σης Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ. ότι υπάρ­χει ένα αλιευ­τι­κό σκά­φος με μεγά­λο αριθ­μό μετα­να­στών (στα διε­θνή ύδα­τα νοτιο­δυ­τι­κά της Πελο­πον­νή­σου) σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρία που ελή­φθη από τις ιτα­λι­κές αρχές έπει­τα από κλή­ση ακτι­βί­στριας ΜΚΟ.

Το Λιμε­νι­κό Σώμα προ­έ­βη στη δια­δι­κα­σία επα­λή­θευ­σης. Ελι­κό­πτε­ρο του Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ. απο­γειώ­θη­κε περί τις 13:50 από Μυτι­λή­νη με προ­ο­ρι­σμό το αλιευ­τι­κό σκάφος.

Στις 15:35 εντο­πί­στη­κε το αλιευ­τι­κό σκά­φος από το ελι­κό­πτε­ρο του Λιμε­νι­κού να πλέ­ει με στα­θε­ρή πορεία και ταχύ­τη­τα, έχο­ντας ικα­νό αριθ­μό ατό­μων στα εξω­τε­ρι­κά κατα­στρώ­μα­τα αυτού.

Αμέ­σως μετά τον εντο­πι­σμό από το ελι­κό­πτε­ρο, ενη­με­ρώ­θη­καν τα παρα­πλέ­ο­ντα στην περιο­χή πλοία και τους ζητή­θη­κε να αλλά­ξουν πορεία και να ενη­με­ρώ­νουν το ΕΚΣΕΔ για τις κινή­σεις και την εν γένει κατά­στα­ση του αλιευ­τι­κού σκάφους.

Ταυ­τό­χρο­να, δόθη­κε εντο­λή σε πλοίο 40 μέτρων του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος να απο­πλεύ­σει από τα Χανιά Κρή­της προς το Ιόνιο και την περιο­χή του αλιευτικού.

Η πρώ­τη επι­κοι­νω­νία με το αλιευ­τι­κό σκά­φος μετά από δυσκο­λία επε­τεύ­χθη περί τις 14:00.

Το αλιευ­τι­κό σκά­φος δεν ζήτη­σε καμία συν­δρο­μή από το Λιμε­νι­κό Σώμα και την Ελλάδα.

Δεύ­τε­ρη απο­γεί­ω­ση του ελι­κο­πτέ­ρου έγι­νε περί τις 18:00, όπου πάλι δια­πι­στώ­θη­κε ότι το σκά­φος πλέ­ει με στα­θε­ρή πορεία και ταχύτητα.

Επε­τεύ­χθη επι­κοι­νω­νία του ΕΚΣΕΔ με το σκά­φος μέσω δορυ­φο­ρι­κού τηλε­φώ­νου περί ώρα 18:30. Ο χρή­στης του δορυ­φο­ρι­κού τηλε­φώ­νου που επέ­βαι­νε στο σκά­φος, ο οποί­ος μιλού­σε αγγλι­κά, απά­ντη­σε ότι το σκά­φος δεν κιν­δυ­νεύ­ει, δεν επι­θυ­μούν βοή­θεια πλην τρο­φί­μων και νερού και ότι επι­θυ­μούν να συνε­χί­σουν με προ­ο­ρι­σμό την Ιταλία.

Το ΕΚΣΕΔ απέ­στει­λε ένα παρα­πλέ­ον πλοίο, με σημαία Μάλ­τας, το οποίο προ­σέγ­γι­σε περί τις 18:00 το αλιευ­τι­κό, και αφού το αλιευ­τι­κό στα­μά­τη­σε – όπως του ζητή­θη­κε από το εμπο­ρι­κό πλοίο – του προ­μή­θευ­σε τρό­φι­μα και νερό.

Επα­νει­λημ­μέ­νως ρωτή­θη­κε το αλιευ­τι­κό από το εμπο­ρι­κό πλοίο αν επι­θυ­μεί επι­πλέ­ον συν­δρο­μή ή αν κιν­δυ­νεύ­ει ή αν θέλει κάτι άλλο από την Ελλά­δα. Απά­ντη­σαν «δεν θέλου­με τίπο­τα άλλο από το να συνε­χί­σου­με για Ιταλία».

Στη συνέ­χεια βρέ­θη­κε και δεύ­τε­ρο παρα­πλέ­ον, ελλη­νι­κό αυτή τη φορά πλοίο, που απε­στά­λη στο αλιευ­τι­κό γύρω στις 21:00 προ­κει­μέ­νου να δοθούν επι­πλέ­ον τρο­φο­ε­φό­δια και οποια­δή­πο­τε άλλη συν­δρο­μή. Έλα­βαν μόνον το νερό, ενώ τα λοι­πά εφό­δια τα πέτα­ξαν στη θάλασσα.

Από τις 15:30 μέχρι τις 21:00 ο θάλα­μος επι­χει­ρή­σε­ων του υπουρ­γεί­ου Ναυ­τι­λί­ας είχε επα­νει­λημ­μέ­νως επι­κοι­νω­νία με το αλιευ­τι­κό μέσω δορυ­φο­ρι­κού τηλε­φώ­νου. Σε όλες επα­να­λάμ­βα­ναν στα­θε­ρά ότι επι­θυ­μούν να πλεύ­σουν προς Ιτα­λία και δεν ήθε­λαν καμία συν­δρο­μή από την Ελλάδα.

Στις 22:40 κατέ­πλευ­σε πλη­σί­ον του αλιευ­τι­κού το σκά­φος του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος από την Κρή­τη. Παρέ­μει­νε σε από­στα­ση και το παρα­τη­ρού­σε δια­κρι­τι­κά, χωρίς να δια­πι­στώ­νει πρό­βλη­μα στην πλεύ­ση του, καθώς είχε στα­θε­ρή πορεία και ταχύτητα.

Αυτό συνε­χί­στη­κε μέχρι τη 01:40 πμ της 14ης Ιου­νί­ου. Την ώρα αυτή ο επι­βαί­νων στο αλιευ­τι­κό ενη­μέ­ρω­σε το Κέντρο Επι­χει­ρή­σε­ων του Αρχη­γεί­ου ότι παρου­σιά­στη­κε βλά­βη στη μηχα­νή του σκά­φους και έπα­ψε να κινείται.

Το συγκε­κρι­μέ­νο γεγο­νός επι­βε­βαιώ­θη­κε και από το παρα­πλέ­ον πλω­τό του Λιμενικού.

Άμε­σα το πλω­τό του Λ.Σ. προ­σπά­θη­σε να προ­σεγ­γί­σει το αλιευ­τι­κό για να δια­πι­στώ­σει το πρόβλημα.

Στις 02:04 πμ ο κυβερ­νή­της του παρα­πλέ­ο­ντος σκά­φους του Λ.Σ. ενη­μέ­ρω­σε το Κέντρο Επι­χει­ρή­σε­ων ότι είδε το αλιευ­τι­κό να παίρ­νει μια δεξιά στη συνέ­χεια μια από­το­μη αρι­στε­ρά κλί­ση και μετά άλλη μια δεξιά κλί­ση τόσο μεγά­λη, που είχε ως απο­τέ­λε­σμα την ανα­τρο­πή του αλιευ­τι­κού (ναυ­τι­κή ορο­λο­γία «παλάν­τζο»).

Σε δέκα με δεκα­πέ­ντε λεπτά αργό­τε­ρα το σκά­φος βυθί­στη­κε ολο­σχε­ρώς. Πλή­θος επι­βαι­νό­ντων που βρί­σκο­νταν στα εξω­τε­ρι­κά κατα­στρώ­μα­τα έπε­σαν στη θάλασσα.

Άρχι­σε τότε η ευρεία επι­χεί­ρη­ση έρευ­νας – διά­σω­σης, που συνεχίζεται.