Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ: “Πάρε-δώσε” που πατά στη διαχρονική τους σύμπλευση σε δήμους και Περιφέρειες

Δύο βδο­μά­δες πλέ­ον πριν από τις τοπι­κές εκλο­γές της 8ης Οκτώ­βρη και ο χάρ­της των υπο­ψη­φιο­τή­των σε Περι­φέ­ρειες και δήμους έχει δια­μορ­φω­θεί. Μέχρι να φτά­σου­με εδώ βέβαια, προη­γή­θη­κε ένα ατέ­λειω­το κομπρε­μί ανά­με­σα στα επι­τε­λεία των αστι­κών κομ­μά­των που κατέ­λη­ξαν σε συμπρά­ξεις στε­λε­χών από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο με τέτοιον τρό­πο που «χάνει η μάνα το παι­δί και το παι­δί τη μάνα»…

Οι συμπρά­ξεις αυτές δεν αφο­ρούν μόνο τις «κορυ­φές», τους επι­κε­φα­λής δηλα­δή των συν­δυα­σμών, αλλά και την κινη­τι­κό­τη­τα υπο­ψή­φιων περι­φε­ρεια­κών και δημο­τι­κών συμ­βού­λων. Τι είναι αυτό όμως που επι­βε­βαιώ­νε­ται από αυτές τις εξε­λί­ξεις; Οτι και με αυτόν τον τρό­πο, συγκολ­λη­τι­κή τους ουσία είναι η υπε­ρά­σπι­ση της κοι­νής αντι­λαϊ­κής στρα­τη­γι­κής, που κάνει …αόρα­τα τα «σύνο­ρα» ανά­με­σα στα αστι­κά κόμ­μα­τα, με απο­τέ­λε­σμα ακό­μα και υπο­ψή­φιοι του ενός στις πρό­σφα­τες εθνι­κές εκλο­γές να εμφα­νί­ζο­νται τώρα στο ψηφο­δέλ­τιο του άλλου, ή να στη­ρί­ζουν από κοι­νού τους ίδιους επι­κε­φα­λής σε δήμο ή Περι­φέ­ρεια! Τόσο …χαο­τι­κές είναι οι μετα­ξύ τους διαφορές.

Ενδει­κτι­κά:

  • Από τα 16 ψηφο­δέλ­τια των Περι­φε­ρειών με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο της ΝΔ, τα 4 τα στη­ρί­ζει και το ΠΑΣΟΚ, ενώ 1 το στη­ρί­ζει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
  • Από τα 11 ψηφο­δέλ­τια των Περι­φε­ρειών με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο του ΣΥΡΙΖΑ, το 1 το στη­ρί­ζει και το ΠΑΣΟΚ.
  • Από τα 9 ψηφο­δέλ­τια των Περι­φε­ρειών με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο του ΠΑΣΟΚ, τα 2 τα στη­ρί­ζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, 1 το στη­ρί­ζει η ΝΔ, ενώ 1 το στη­ρί­ζουν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ…
  • Από τα 207 ψηφο­δέλ­τια σε δήμους με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο της ΝΔ, τα 70 τα στη­ρί­ζουν και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ 55 τα στη­ρί­ζει το ΠΑΣΟΚ και 12 ο ΣΥΡΙΖΑ!
  • Από τα 39 ψηφο­δέλ­τια σε δήμους με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο του ΣΥΡΙΖΑ, τα 28 τα στη­ρί­ζει το ΠΑΣΟΚ, τα 7 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί, ενώ 2 η ΝΔ.
  • Από τα 61 ψηφο­δέλ­τια σε δήμους με επι­κε­φα­λής υπο­ψή­φιο του ΠΑΣΟΚ, τα 48 τα στη­ρί­ζει ο ΣΥΡΙΖΑ, τα 39 ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μαζί και 37 τα στη­ρί­ζει μόνη της η ΝΔ.

Δεν προέκυψε ξαφνικά…

Αυτό όμως δεν προέκυψε μέσα σε μερικές μέρες ή βδομάδες.

Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής συμπόρευσης των αστικών κομμάτων μέσα στους φορείς και τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης, μέσα στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια εδώ και χρόνια.

Είναι το απο­τέ­λε­σμα της κοι­νής πορεί­ας των παρα­τά­ξε­ων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ σε Περι­φέ­ρειες και δήμους, που είτε από τα ίδια έδρα­να των τοπι­κών αρχών είτε από τη θέση της αντι­πο­λί­τευ­σης ψήφι­ζαν και ενέ­κρι­ναν από κοι­νού αντι­λαϊ­κές και αντερ­γα­τι­κές ρυθ­μί­σεις που ήταν η συνέ­χεια των επι­λο­γών των εκά­στο­τε κυβερνήσεων.

Κι επει­δή δεν ζού­με στη χώρα των λωτο­φά­γων, δεν ξεχνά­με ότι όλοι αυτοί από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που τότε εμφα­νί­ζο­νταν ως …«αντί­πα­λοι» και σήμε­ρα βρί­σκο­νται στα ίδια ψηφο­δέλ­τια, τα προη­γού­με­να χρόνια:

  • Ψήφι­ζαν από κοι­νού τους αντι­λαϊ­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς, που καταρ­τί­ζο­νταν σύμ­φω­να με τις κατευ­θύν­σεις της κυβέρ­νη­σης. Δηλα­δή, ψήφι­ζαν από κοι­νού την αύξη­ση της φορο­λό­γη­σης των λαϊ­κών στρω­μά­των, τους δημο­σιο­νο­μι­κούς περιο­ρι­σμούς που οδη­γού­σαν σε μεί­ω­ση των δαπα­νών για υπη­ρε­σί­ες προς τους δημό­τες, σε περι­κο­πές προ­σω­πι­κού και υπο­δο­μών Περι­φε­ρειών και δήμων, την υλο­ποί­η­ση των μνη­μο­νια­κών ρυθ­μί­σε­ων που προ­έ­βλε­παν μειώ­σεις μισθών και απο­λύ­σεις για τους εργαζόμενους.
  • Ψήφι­ζαν από κοι­νού τα Τεχνι­κά Προ­γράμ­μα­τα που ουσια­στι­κά έδι­ναν προ­τε­ραιό­τη­τα σε έργα που έχουν ανά­γκη οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι και άφη­ναν στην άκρη κρί­σι­μα έργα ζωτι­κής σημα­σί­ας για την προ­στα­σία του λαού, όπως αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, απο­χε­τευ­τι­κά, αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης των σχο­λεί­ων και των δημό­σιων κτι­ρί­ων. Ηταν Τεχνι­κά Προ­γράμ­μα­τα προ­σαρ­μο­σμέ­να στο να στη­ρί­ξουν με διά­φο­ρες τοπι­κές παρεμ­βά­σεις τα «Ανα­πτυ­ξια­κά Προ­γράμ­μα­τα» των κυβερ­νή­σε­ων που «άνοι­γαν» τον δρό­μο για νέα πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας των ομί­λων, όπως τα έργα ΑΠΕ ή οι επεν­δύ­σεις στον Τουρισμό.
  • Ψήφι­ζαν από κοι­νού και υλο­ποιού­σαν τους ηλε­κτρο­νι­κούς πλει­στη­ρια­σμούς για χρέη νοι­κο­κυ­ριών προς τους δήμους, κάτι που θεσπί­στη­κε επί ΣΥΡΙΖΑ και ισχύ­ει μέχρι και σήμε­ρα. Και χαρα­κτή­ρι­ζαν ευκαι­ρία αυτήν την εξέ­λι­ξη μιας και θα έμπαι­ναν χρή­μα­τα στα ταμεία τους από ανθρώ­πους που δεν είχαν στον ήλιο μοί­ρα. Οπως χαρα­κτή­ρι­ζαν ευκαι­ρία το να εισπράτ­τε­ται το χαρά­τσι του ΕΝΦΙΑ από τους δήμους, αφού και πάλι θα έβρι­σκαν πόρους εξαι­τί­ας των τερά­στιων περι­κο­πών της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης. Κάτι για το οποίο κανείς από αυτούς δεν αντέ­δρα­σε και δεν έχει αντι­δρά­σει παρά μόνο στα λόγια…
  • Ψήφι­ζαν — και μάλι­στα ήταν πρω­το­πό­ροι — την υλο­ποί­η­ση της μερι­κής απα­σχό­λη­σης και των «ευέ­λι­κτων» εργα­σια­κών σχέ­σε­ων, μετα­τρέ­πο­ντας τους εργα­ζό­με­νους σε πει­ρα­μα­τό­ζωα πάνω στους οποί­ους δοκι­μά­ζο­νταν μοντέ­λα εργα­σια­κών σχέ­σε­ων. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση δεν υπάρ­χει σχέ­ση εργα­σί­ας που να μην έχει βρει εφαρ­μο­γή, με απο­τέ­λε­σμα σήμε­ρα, δίπλα στους 70.000 μόνι­μους υπαλ­λή­λους που έχουν απο­μεί­νει να υπάρ­χουν άλλοι 70.000 με «ευέ­λι­κτες» εργα­σια­κές σχέ­σεις. Μία εργα­σια­κή επι­σφά­λεια που έχει φέρει εργα­σια­κή αβε­βαιό­τη­τα, φόβο, εντα­τι­κο­ποί­η­ση, ατυ­χή­μα­τα και θανάτους.
  • Ψήφι­σαν και συμ­φώ­νη­σαν με τα νέα «ανα­πτυ­ξια­κά» εργα­λεία με τη μορ­φή των Ανω­νύ­μων Εται­ρειών (Ανα­πτυ­ξια­κοί Οργα­νι­σμοί). Με αυτές τις εται­ρεί­ες δημιουρ­γεί­ται ένα νέο επι­χει­ρη­μα­τι­κό εργα­λείο με μπρο­στά­ρη­δες δήμους και Περι­φέ­ρειες, παίρ­νουν μέρος περισ­σό­τε­ροι «θεσμι­κοί παί­χτες» και παρά­γο­ντες «στο τρα­πέ­ζι που στρώ­νε­ται», ενσω­μα­τώ­νο­νται πιο εύκο­λα σε μεγά­λα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα τοπι­κές πολι­τι­κές — οικο­νο­μι­κές επι­διώ­ξεις, μπο­ρούν να αξιο­ποιού­νται συγκε­ντρω­μέ­να τοπι­κοί πόροι, γη, υπο­δο­μές που βολι­δο­σκο­πεί το κεφά­λαιο και συγκε­ντρώ­νο­νται δια­θέ­σι­μα κον­δύ­λια στις επι­διώ­ξεις του. Ετσι, διευ­κο­λύ­νο­νται η επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση γύρω από τοπι­κούς πόρους, η δια­χεί­ρι­ση των απορ­ριμ­μά­των με βάση τις επι­λο­γές των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, η προ­ώ­θη­ση των ΑΠΕ με βάση τις νέες χρή­σεις γης, η επι­χει­ρη­μα­τι­κή αξιο­ποί­η­ση δημό­σιων και δημο­τι­κών εκτά­σε­ων, δασών, ακτών, άλλων υπο­δο­μών κ.λπ.
  • Ψήφι­σαν και υλο­ποί­η­σαν το θεσμι­κό πλαί­σιο για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση υπη­ρε­σιών στους δήμους με αιχ­μή τις αντα­πο­δο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες — καθα­ριό­τη­τα, ηλε­κτρο­φω­τι­σμός, πρά­σι­νο κ.λπ. — που προ­ϋ­πο­θέ­τει τη φτη­νή εργα­τι­κή δύνα­μη και την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης των εργα­ζο­μέ­νων, την επι­δεί­νω­ση των όρων υγεί­ας και ασφά­λειας και την αύξη­ση των εργα­τι­κών «ατυ­χη­μά­των», που και σήμε­ρα χαρα­κτη­ρί­ζουν τις υπη­ρε­σί­ες καθα­ριό­τη­τας. Και βέβαια, στο τέλος αυτής της δια­δρο­μής έρχε­ται ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη αύξη­ση των αντα­πο­δο­τι­κών τελών, όταν πια οι ιδιώ­τες θα εδραιώ­νο­νται στις αντί­στοι­χες υπηρεσίες.

Η επόμενη μέρα…

Το βρά­δυ των εκλο­γών θα δού­με πάλι στους τηλε­ο­πτι­κούς δέκτες τον χάρ­τη της χώρας βαμ­μέ­νο με διά­φο­ρα χρώ­μα­τα. Η αλή­θεια είναι ότι κάτω από το μπλε, το ροζ ή το πρά­σι­νο χρώ­μα που θα δού­με, αυτό που θα υπάρ­χει την επό­με­νη μέρα, είναι η συνέ­χι­ση της σύμπλευ­σης των παρα­τά­ξε­ων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Για­τί σε όλα αυτά, σε Περι­φε­ρεια­κή και Τοπι­κή Διοί­κη­ση, δηλα­δή, στα κρί­σι­μα ζητή­μα­τα, υπάρ­χουν εμβλη­μα­τι­κές ταυ­τί­σεις των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών αρχών που ανή­κουν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε δήθεν «ανε­ξάρ­τη­τους». Αυτές οι δυνά­μεις είναι εξαρ­τη­μέ­νες από τα «θέλω» των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, από τις δεσμεύ­σεις τους απέ­να­ντι στις «δημο­σιο­νο­μι­κές αντοχές».

Το … κόκ­κι­νο “αντί­δο­το”

Απέ­να­ντι σε μια Τοπι­κή Διοί­κη­ση που ως μηχα­νι­σμός του αντι­λαϊ­κού αστι­κού κρά­τους προ­ω­θεί την πολι­τι­κή σε βάρος του, ο εργα­ζό­με­νος λαός έχει ανά­γκη από εκλεγ­μέ­νους που αμφι­σβη­τούν τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου, των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων.

Γιατί αυτό που κρίνεται στις 8 Οκτώβρη είναι εάν ο λαός θα έχει εκλεγμένους που συμφωνούν με την αντιλαϊκή πολιτική και την εφαρμόζουν, οπότε θα παραμένει εκτεθειμένος σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους, ή εάν θα έχει περισσότερους εκλεγμένους κομμουνιστές και αγωνιστές με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», για να μεγιστοποιεί την πίεση, για να πραγματοποιούνται τέτοια αναγκαία έργα και ταυτόχρονα μέσα από αυτόν τον αγώνα να αποκτά και περισσότερη δύναμη για να οργανώσει την αντεπίθεση παντού.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο