Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση — Μπ. Μπρεχτ: Η ανίκητη φράση

Τα Ατέ­χνως με αφορ­μή τα 100 χρό­νια από την Οχτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση ξεκι­νά από σήμε­ρα 4 Ιου­νί­ου λογο­τε­χνι­κό αφιέ­ρω­μα στον κόκ­κι­νο Οχτώ­βρη και στον Λένιν. Αν έχε­τε κάτι να μας προ­τεί­νε­τε σχε­τι­κό ή να μας υπο­δεί­ξε­τε, περι­μέ­νου­με το μήνυ­μά σας στο [email protected].

Θα ξεκι­νή­σου­με το αφιέ­ρω­μα με επι­λο­γή από τη Γερ­μα­νι­κή ποί­η­ση από το βιβλίο του Αντ. Στε­μνή «Επι­λο­γή από τη γερ­μα­νι­κή ποί­η­ση» (1978), ποι­ή­μα­τα εμπνευ­σμέ­να από την Οχτω­βρια­νή Επανάσταση.

ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ: Η ΑΝΙΚΗΤΗ ΦΡΑΣΗ

Στον και­ρό του Παγκό­σμιου Πολέμου

Σ’ ένα κελί της ιτα­λι­κής φυλα­κής Σαν Κάρλο

Γιο­μά­το από φυλα­κι­σμέ­νους στρα­τιώ­τες, μεθυσμένους

και κλέ­φτες

Χάρα­ζε κάποιος σοσια­λι­στής στρα­τιώ­της με μελα­νί μολύ­βι στον τοίχο:

Ζήτω ό Λένιν!

Πολύ ψηλά στο μισο­σκό­τει­νο κελί, ίσα που

φαί­νο­νταν, όμως

Με μεγά­λα γράμ­μα­τα το ‘γρα­ψε.

Σαν το ‘δαν οι φύλα­κες, έστει­λαν ένα

σοβα­τζή μ’ έναν κου­βά άσβεστη

Και με μια μακριά βούρ­τσα ασβέστωσε

την επι­κίν­δυ­νη φράση.

Μια κι ασβέ­στω­σε όμως μονάχα

τα γράμ­μα­τα

Ξεχώ­ρι­ζε ψηλά στο κελί τώρα μ ’ άσβεστη:

Ζήτω ό Λένιν!

Μετά ένας δεύ­τε­ρος σοβατζής

την πέρα­σε με μια φαρ­διά βούρτσα

Έτσι που για κάμπο­σες ώρες ήταν αόρα­τη, μα κατά

τα ξημε­ρώ­μα­τα

Σαν είχε στε­γνώ­σει ό άσβε­στης, ξεπρό­βα­λε πάλι η φράση

Ζήτω ό Λένιν!

Τότε στεί­λαν οι φύλα­κες ένα χτίστη

μ’ ένα καλέ­μι ενά­ντια στή φράση.

Κι αυτός έσκα­βε γράμ­μα το γράμ­μα, μιαν ώρα ολόκληρη

Και όταν τέλειω­σε, ξεχώ­ρι­ζε ψηλά στο κελί

τώρα άχρω­μα

Μα βαθιά χαραγ­μέ­νη στον τοίχο,

Η ανί­κη­τη φράση

Ζήτω ο Λένιν!

Τώρα γκρε­μί­στε τον τοί­χο! είπε o στρατιώτης.

 

Βιογραφικό Αντώνη Στεμνή

Αντώ­νης Στεμνής

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο