Ιδιωτικά πανεπιστήμια: Απορρίπτονται!

Τα βαφτί­σια των ιδιω­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων σε «μη κερ­δο­σκο­πι­κά» για να παρα­βια­στεί με μεγα­λύ­τε­ρη «ασφά­λεια» το άρθρο 16, οι «αυστη­ρές» προ­ϋ­πο­θέ­σεις, που κατά βάση αφο­ρούν το ύψος της χρη­μα­τι­κής δυνα­τό­τη­τας των ιδιο­κτη­τών και, φυσι­κά, μπο­ρούν να αλλά­ξουν άρδην σε ένα βρά­δυ, σε τίπο­τα δεν αλλά­ζουν την ουσία.

Η δυνα­τό­τη­τα ίδρυ­σης μη κρα­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων είναι μια άδι­κη και αντι­δρα­στι­κή τομή εις βάρος της μεγά­λης πλειο­ψη­φί­ας της κοινωνίας.

Η “επόμενη μέρα” αν το νομοσχέδιο ψηφιστεί

Το «νέο τοπίο» της Τρι­το­βάθ­μιας Εκπαί­δευ­σης που σχε­διά­ζουν, δια­μορ­φώ­νει έναν «ενιαίο χώρο ανώ­τα­της εκπαί­δευ­σης», με ακό­μα πιο ανι­σό­τι­μη πρό­σβα­ση, η οποία κρί­νε­ται άμε­σα από την οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα κάθε οικογένειας.

Η συνύ­παρ­ξη κάτω από την «ίδια ομπρέ­λα» δημό­σιων και ιδιω­τι­κών πανε­πι­στή­μιων, με 3ετή, 4ετή, 5ετή προ­γράμ­μα­τα σπου­δών, πολ­λών ταχυ­τή­των και επι­πέ­δων, όλα πανε­πι­στη­μια­κά ανα­γνω­ρι­σμέ­να, δίνει το τελειω­τι­κό χτύ­πη­μα στα πτυ­χία των δημό­σιων πανε­πι­στη­μί­ων, μετα­τρέ­πο­ντας τη δυνα­τό­τη­τα εργα­σί­ας στο αντι­κεί­με­νο με εφό­διο το πτυ­χίο σε… «όνει­ρο θερι­νής νυκτός».

Η μεγά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νί­ας, που θα συνε­χί­σει να προσ­δο­κά και να προ­σβλέ­πει στα δημό­σια πανε­πι­στή­μια, θα βρει μπρο­στά της νέα εμπό­δια. Για­τί, παντού και πάντα, η συνύ­παρ­ξη δημό­σιων — ιδιω­τι­κών λει­τουρ­γεί σε βάρος του δημό­σιου, που υπο­βαθ­μί­ζε­ται, υπο­στε­λε­χώ­νε­ται, εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί­ται, με τα τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα να τα ζού­με για παρά­δειγ­μα στην Υγεία.

«Το δημό­σιο πανε­πι­στή­μιο ενι­σχύ­ε­ται με περισ­σό­τε­ρο από 1 δισ. και θα παρα­μεί­νει η “ναυαρ­χί­δα” της Τρι­το­βάθ­μιας Εκπαί­δευ­σης», λέει η κυβέρ­νη­ση. Πίσω από τις κυβερ­νη­τι­κές φαν­φά­ρες, τελι­κά από αυτά τα χρή­μα­τα ούτε μισό ευρώ δεν κατευ­θύ­νε­ται για τις ανά­γκες των φοι­τη­τών, της εκπαι­δευ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας και της φοι­τη­τι­κής μέρι­μνας, για την κάλυ­ψη των τερά­στιων κενών σε διδά­σκο­ντες, για τις προ­σλή­ψεις των οποί­ων δεν τηρεί­ται ούτε το ταβά­νι που οι ίδιοι έχουν ψηφί­σει του 1:1 (ανα­λο­γία απο­χω­ρή­σε­ων — προ­σλή­ψε­ων διδα­κτι­κού προσωπικού).

ΚΝΕ: Ξεση­κω­μός! Τα κέρ­δη τους ή οι σπου­δές μας! Όχι στα ιδιω­τι­κά πανεπιστήμια!

Η κυβέρ­νη­ση χρη­μα­το­δο­τεί την παρα­πέ­ρα απο­μά­κρυν­ση του πανε­πι­στη­μί­ου από τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, δηλα­δή την υπο­βάθ­μι­ση των παρο­χών του προς όφε­λος της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας. Για­τί οδη­γεί αντι­κει­με­νι­κά σε υπο­βάθ­μι­ση και κόψι­μο των όποιων δωρε­άν παρο­χών υπάρ­χουν, το «σπρώ­ξι­μο» προς τα πανε­πι­στή­μια να λει­τουρ­γούν ακό­μα περισ­σό­τε­ρο με γνώ­μο­να την ανα­ζή­τη­ση εσό­δων από πελά­τες — φοι­τη­τές, να αφο­σιώ­νο­νται στην προ­σπά­θεια να «τρα­βή­ξουν» όσα περισ­σό­τε­ρα μπο­ρούν από τα διά­φο­ρα προ­γράμ­μα­τα, στο στρω­μέ­νο δια­χρο­νι­κά έδα­φος της λει­τουρ­γί­ας τους υπό τη λογι­κή κόστους — οφέλους.

Η σημε­ρι­νή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ενός δημό­σιου πανε­πι­στή­μιου, που είναι μακριά και έξω από τις ανά­γκες των φοι­τη­τών, θα γιγα­ντω­θεί στο έδα­φος του αντα­γω­νι­σμού με τα ιδιω­τι­κά. Ενδει­κτι­κό είναι ότι η βασι­κή πλευ­ρά που αφο­ρά στα δημό­σια στο νομο­σχέ­διο, όπως ανα­κοι­νώ­θη­κε, είναι η μεγα­λύ­τε­ρη «αυτο­νο­μία» στο ανοι­γο­κλεί­σι­μο προ­γραμ­μά­των σπου­δών, που τελι­κά αφο­ρά την απλο­ποί­η­ση των δια­δι­κα­σιών και προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων για την αγο­ρα­πω­λη­σία πτυ­χί­ων μέσω του δημό­σιου (βλ. κοι­νά και διπλά πτυ­χία με πανε­πι­στή­μια του εξω­τε­ρι­κού, ξενό­γλωσ­σα προ­πτυ­χια­κά με δίδα­κτρα). Είναι δεδο­μέ­νο ότι τα επό­με­να χρό­νια η «στρό­φιγ­γα» της χρη­μα­το­δό­τη­σης της δημό­σιας Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης θα τεί­νει να κλεί­νει, με συγ­χω­νεύ­σεις, καταρ­γή­σεις τμη­μά­των, θα επι­βλη­θούν νέοι κόφτες για την εισα­γω­γή υπο­ψη­φί­ων στον αριθ­μό που θα «δέχε­ται» κάθε τμή­μα, θα εντα­θεί η πίε­ση για άνο­δο του ρυθ­μού απο­φοί­τη­σης κ.ά.

Με άλλα λόγια, το δημό­σιο πανε­πι­στή­μιο για να «αντα­γω­νι­στεί» τα ιδιω­τι­κά θα γίνε­ται όλο και πιο ακρι­βό για τους φοι­τη­τές και τις οικο­γέ­νειές τους, όλο και πιο φθη­νό για το κρά­τος, θα στρέ­φε­ται στους τομείς και τις λει­τουρ­γί­ες του που φέρ­νουν έσο­δα, απα­ξιώ­νο­ντας τελεί­ως τις όποιες παρο­χές υπήρ­χαν μέχρι σήμερα.

Ο κανόνας, οι εξαιρέσεις…

Οταν ο κανό­νας για την Τρι­το­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση θα είναι τα δίδα­κτρα στα προ­πτυ­χια­κά προ­γράμ­μα­τα των δημό­σιων πανε­πι­στη­μί­ων, τα πανά­κρι­βα νοί­κια στις φοι­τη­τι­κές εστί­ες, οι χρε­ω­μέ­νοι νέοι με φοι­τη­το­δά­νεια εφ’ όρου ζωής για να σπου­δά­σουν, η περι­στο­λή δημο­κρα­τι­κών ελευ­θε­ριών και δικαιω­μά­των (με φοι­τη­τές σε πολυ­δια­φη­μι­σμέ­να πανε­πι­στή­μια όπως το Χάρ­βαρντ να κατη­γο­ρού­νται για «αντι­ση­μι­τι­σμό» επει­δή εξέ­φρα­σαν την αλλη­λεγ­γύη τους στον δίκαιο αγώ­να του Παλαι­στι­νια­κού λαού)…

…Απο­τε­λεί θετι­κή εξαί­ρε­ση ότι ο λαός μας με τους αγώ­νες του στην Ελλά­δα έχει επι­βά­λει το πάγω­μα όλων των μέχρι τώρα προ­σπα­θειών, εδώ και 20 περί­που χρό­νια, να ιδρυ­θούν ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια στη χώρα μας.

Οι όμορ­φες λέξεις που χρη­σι­μο­ποιεί η κυβέρ­νη­ση για να «ντύ­σει» τις αντι­λαϊ­κές στο­χεύ­σεις που υπη­ρε­τεί η ίδρυ­ση ιδιω­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων, δεν κρύ­βουν, ούτε φυσι­κά αφο­ρούν κάποια διά­θε­ση να «μοιά­σουν του γείτονα».

Σε κάθε ερώ­τη­ση, το κέρ­δος είναι η απά­ντη­ση. Το κέρ­δος όσων θέλουν να κάνουν μπίζ­νες, μέσω «εκπαι­δευ­τι­κών» επεν­δύ­σε­ων, όπως και μέσα από την καθαυ­τή λει­τουρ­γία των πανε­πι­στη­μί­ων, αλλά και «η ανά­πτυ­ξη της αγο­ράς ακι­νή­των και συνα­κό­λου­θα της κατα­σκευα­στι­κής αγο­ράς», «ο εκπαι­δευ­τι­κός του­ρι­σμός» κ.ά. Αλλά και όσων κερ­δί­ζουν από τη δυνα­τό­τη­τα να προ­σλαμ­βά­νουν πιο φθη­νούς εργα­ζό­με­νους με πανε­πι­στη­μια­κή ειδί­κευ­ση, με τη μεγα­λύ­τε­ρη πίε­ση της ετε­ρο-απα­σχό­λη­σης και ανερ­γί­ας των πτυ­χιού­χων να συμπιέ­ζει τα δικαιώ­μα­τά τους.

Βου­λευ­τής ΣΥΡΙΖΑ: «Ναι» στην ίδρυ­ση… ιδιω­τι­κών πανεπιστημίων!

…και οι “πιέσεις”

Πλάι σε αυτά βρί­σκε­ται και το «ενδια­φέ­ρον» των ΗΠΑ να βαθύ­νουν τη συνερ­γα­σία τους με την Ελλά­δα στην Τρι­το­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση, όχι μόνο για οικο­νο­μι­κούς — επι­χει­ρη­μα­τι­κούς σκο­πούς, αλλά και ως ένα ισχυ­ρό κανά­λι «ζύμω­σης» των νέων φοι­τη­τών και επι­στη­μό­νων με τις «αξί­ες» του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού. Το οποίο άλλω­στε είναι δηλω­μέ­νο με διά­φο­ρους τρό­πους. Για παρά­δειγ­μα, ο τομέ­ας των πανε­πι­στη­μί­ων που είχε συμπε­ρι­λη­φθεί ως ξεχω­ρι­στό κεφά­λαιο στον Στρα­τη­γι­κό Διά­λο­γο Ελλά­δας — ΗΠΑ, η πρό­σφα­τη συνέ­ντευ­ξη του Αμε­ρι­κα­νού πρέ­σβη στην Ελλά­δα που υπερ­θε­μά­τι­ζε στις καλές σχέ­σεις αμε­ρι­κα­νι­κών — ελλη­νι­κών πανε­πι­στη­μί­ων, οι συχνές επι­σκέ­ψεις αμε­ρι­κα­νι­κών πανε­πι­στη­μί­ων στη χώρα μας, οι συνερ­γα­σί­ες που ήδη υπάρ­χουν κ.ά.

Σε αυτό το πλαί­σιο, και όσο βαθαί­νει η εμπλο­κή της χώρας στους πολυ­πλό­κα­μους ΝΑΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς, αντί­στοι­χα αυξά­νε­ται και η πίε­ση προς τα πανε­πι­στή­μια να τους υπη­ρε­τή­σουν. Πρό­σφα­το απο­κα­λυ­πτι­κό παρά­δειγ­μα είναι η πρό­σκλη­ση συμ­με­το­χής των πανε­πι­στη­μί­ων σε πρό­γραμ­μα του ΝΑΤΟ με τον προ­κλη­τι­κό τίτλο «Επι­στή­μη για την ειρή­νη και την ασφά­λεια», με στό­χο την επι­στρά­τευ­ση των πανε­πι­στη­μί­ων, της ακα­δη­μαϊ­κής και ερευ­νη­τι­κής κοι­νό­τη­τας στους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς του.

Υπό αυτό το πρί­σμα, μόνο τυχαία δεν ήταν η δήλω­ση του υπουρ­γού Επι­κρα­τεί­ας Βορί­δη: «Θα δοκί­μα­ζα να πάω τις δια­κρα­τι­κές και εκτός ΕΕ, προ­κει­μέ­νου να δού­με και εκεί πώς μπο­ρεί να δει κανείς τη σχέ­ση των διε­θνών συν­θη­κών με το άρθρο 16 του Συντάγ­μα­τος». Ούτε ότι ανά­με­σα στους «ενδια­φε­ρό­με­νους επεν­δυ­τές» είναι, για παρά­δειγ­μα, ο όμι­λος ιδιω­τι­κής υγεί­ας CVC, που είναι αμε­ρι­κα­νι­κών κεφα­λαί­ων, ή ορι­σμέ­να από τα κολέ­για που ήδη λει­τουρ­γούν στη χώρα μας και δηλώ­νουν ικα­νά να ικα­νο­ποι­ή­σουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις «ανα­βάθ­μι­σής» τους σε πανεπιστήμια.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η «εμμο­νή» της κυβέρ­νη­σης να αλλά­ξει «το καθε­στώς ενός ιδιό­τυ­που κρα­τι­κού μονο­πω­λί­ου στην τρι­το­βάθ­μια», όπως λέει, δεν αφο­ρά γενι­κά και αόρι­στα κάποια ιδε­ο­λη­ψία, αλλά τις απαι­τή­σεις της αγο­ράς να προ­σαρ­μο­στεί η Τρι­το­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση ακό­μα περισ­σό­τε­ρο και πιο άμε­σα στις ανά­γκες της.

Σύγχρονο και δίκαιο 
είναι το αποκλειστικά δημόσιο 
και πραγματικά δωρεάν 
πανεπιστήμιο

Το φοι­τη­τι­κό, το μαθη­τι­κό, το λαϊ­κό κίνη­μα παλεύ­ει απέ­να­ντι σε αυτό το πέρα για πέρα άδι­κο και αντι­δρα­στι­κό νομο­σχέ­διο, που φτιά­χνει μια αγο­ρά Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης που χωρά­ει πτυ­χία δια­φό­ρων κατη­γο­ριών και επι­πέ­δων ανά­λο­γα φυσι­κά με την τσέ­πη. Σε μια μεγά­λη αγο­ρά, που χωρά­ει τα πάντα, εκτός από τις ανά­γκες μας.

Στην «καρ­διά» αυτής της πάλης βρί­σκο­νται οι ανά­γκες και πραγ­μα­τι­κές δυνα­τό­τη­τες για απο­κλει­στι­κά δημό­σια και πραγ­μα­τι­κά δωρε­άν πανε­πι­στή­μια. Με ισό­τι­μη πρό­σβα­ση στα πανε­πι­στή­μια, εξα­λεί­φο­ντας την άνι­ση αφε­τη­ρία από την οποία ξεκι­νούν οι νέοι τη ζωή τους, και όχι ανά­λο­γα με την τσέ­πη κάθε οικο­γέ­νειας. Με εξα­σφά­λι­ση όλων των όρων για σύγ­χρο­νες σπου­δές, με υψη­λού επι­πέ­δου προ­γράμ­μα­τα σπου­δών και όχι μαγα­ζιά πιστο­ποι­ή­σε­ων. Με πτυ­χία που θα έχουν ενταγ­μέ­νη τη γνώ­ση και την επαγ­γελ­μα­τι­κή κατο­χύ­ρω­ση, χωρίς να απαι­τού­νται έξτρα κύκλοι και δοκι­μα­σί­ες για την πρό­σβα­ση των απο­φοί­των στο επάγ­γελ­μα. Με πανε­πι­στή­μια ισό­τι­μα που θα στη­ρί­ζο­νται από το κρά­τος για να προ­σφέ­ρουν στην κοι­νω­νία, και όχι να αντα­γω­νί­ζο­νται για το ποιο μπο­ρεί να είναι πιο κερδοφόρο.

Πηγή Ριζο­σπά­στης

Με τα μάτια των παι­διών (Βέρα Κλών­τζα-Για­κλο­βά – Φρά­νιο Κραλ)