Η Κούβα δεν ανέχεται παρέμβαση στις εσωτερικές της υποθέσεις, ούτε από τις ΗΠΑ ούτε από κανέναν

Ο Κου­βα­νός ηγέ­της Bruno Rodríguez Parrilla απέρ­ρι­ψε κατη­γο­ρη­μα­τι­κά την επι­θε­τι­κό­τη­τα των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών ενα­ντί­ον της Κού­βας, που «εντα­τι­κο­ποι­ή­θη­κε τα τελευ­ταία χρό­νια με τον οικο­νο­μι­κό πόλε­μο (εμπάρ­γκο κλπ) και τώρα στρέ­φε­ται σε απα­ρά­δε­κτες και επι­κίν­δυ­νες προ­σπά­θειες για την προ­ώ­θη­ση κοι­νω­νι­κής και πολι­τι­κής αστά­θειας»

Θυμί­ζου­με πως στις 2 Δεκέμ­βρη 1956,  σαν σήμε­ρα, ένα πλοιά­ριο με το όνο­μα Granma ‑Γκράν­μα, απο­βί­βα­σε 82 νέους μαχη­τές-επα­να­στά­τες με επι­κε­φα­λής τον Fidel Castro, τον Ché (Guevara), Raúl Castro, Camilo Cienfuegos, Juan Almeida Bosque, Ramiro Valdés κά στην playa Las Coloradas (ακτή Ολο­ρά­δα). Έτσι ξεκί­νη­σε η δοξα­σμέ­νη και δύσκο­λη πορεία οικο­δό­μη­σης του σοσια­λι­σμού… «1η χρο­νιά από την επα­νά­στα­ση», «2η χρο­νιά από την επα­νά­στα­ση» … και κάπως έτσι μέσα από ατρα­πούς και πισω­γυ­ρί­σμα­τα και νίκες και ερω­τη­μα­τι­κά σε κρί­σι­μα σταυ­ρο­δρό­μια έφτα­σαν αισί­ως στο 60ο έτος της Επανάστασης.

60+ χρό­νια μετά το Νησί της Επα­νά­στα­σης συνε­χί­ζει να δίνει μάχες, χωρίς ποτέ να ξεχνά το διε­θνι­στι­κό του καθήκον.

¡Patria o muerte, socialismo o muerte, venceremos!
Πατρί­δα ή θάνα­τος! — σοσια­λι­σμός ή θάνα­τος! Θα νικήσουμε

«Καταγ­γέλ­λω ότι η κυβέρ­νη­ση του Προ­έ­δρου Ντό­ναλντ Τραμπ συμ­με­τέ­χει –μετα­ξύ άλλων, στη χρη­μα­το­δό­τη­ση και καθο­δή­γη­ση Κου­βα­νών και όχι μόνο, για τη διά­πρα­ξη παρά­νο­μων πολι­τι­κών πρά­ξε­ων κατά της δημό­σιας τάξης. Ομά­δες και άτο­μα που κατοι­κούν στην επι­κρά­τεια αυτής της χώρας, ορι­σμέ­να με δεσμούς σε τρο­μο­κρα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, προ­ω­θούν ανοι­χτά πρά­ξεις σαμπο­τάζ, βίας και παρα­βα­τι­κό­τη­τας του νόμου στην Κού­βα», δήλω­σε ο ΥπΕξ του νησιού της επα­νά­στα­σης, κατά τη διάρ­κεια της Έκτα­κτης Συνά­ντη­σης (δια­δι­κτυα­κής) των Υπουρ­γών Εξω­τε­ρι­κών της Ηβη­ρι­κο-αμε­ρι­κά­νι­κης Σύσκεψης.

Ομοί­ως, κατα­δί­κα­σε την προ­σω­πι­κή παρέμ­βα­ση ενα­ντί­ον της Κού­βας του Timothy Zúñiga-Brown (Φόρεϊν Όφις), στην προ­ώ­θη­ση μιας φερό­με­νης απερ­γί­ας πεί­νας, κατά παρά­βα­ση των κανο­νι­σμών κσι πρω­το­κόλ­λων υγεί­ας λόγω της παν­δη­μί­ας COVID-19 με εντο­λή να μετα­φερ­θεί το παρα­πά­νω στους συμ­με­τέ­χο­ντες σ΄αυτή την πρόκληση.

«Απο­τε­λεί κατά­φω­ρη και απα­ρά­δε­κτη παρέμ­βα­ση στις εσω­τε­ρι­κές υπο­θέ­σεις της χώρας μας, την οποία η κου­βα­νι­κή κυβέρ­νη­ση δεν θα ανε­χτεί ούτε από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες ούτε από οποιον­δή­πο­τε άλλον», τόνι­σε.

Κατά τη διάρ­κεια της ομι­λί­ας του, ο επι­κε­φα­λής της κου­βα­νι­κής διπλω­μα­τί­ας μίλη­σε για τη σημα­σία της προ­ώ­θη­σης της και­νο­το­μί­ας και της σύν­δε­σης μετα­ξύ ακα­δη­μαϊ­κών, επι­στη­μών και υπευ­θύ­νων λήψης απο­φά­σε­ων. καθώς και για τη διευ­κό­λυν­ση της πρό­σβα­σης σε πηγές χρη­μα­το­δό­τη­σης και μετα­φο­ράς τεχνο­λο­γί­ας από ανε­πτυγ­μέ­νες χώρες, «για να προ­χω­ρή­σου­με προς την αει­φό­ρο ανά­πτυ­ξη».

Ο Rodríguez Parrilla παρα­τή­ρη­σε ότι η από­φα­ση της Κού­βας να οικο­δο­μή­σει ένα κυρί­αρ­χο, ανε­ξάρ­τη­το, δημο­κρα­τι­κό, σοσια­λι­στι­κό, ευη­με­ρούν και βιώ­σι­μο έθνος απαι­τεί και­νο­το­μία και επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να, και ως εκ τού­του την ηγε­τι­κή της θέση στο Plan Nacional de Desarrollo (Εθνι­κό Ανα­πτυ­ξια­κό Σχέ­διο) έως το 2030.

Επα­νέ­λα­βε την αλλη­λεγ­γύη του νησιού προς τη Βενε­ζου­έ­λα (Βολι­βια­νή Δημο­κρα­τία) και τον νόμι­μο πρό­ε­δρό της, Nicolás Maduro.

Ο υπουρ­γός σχο­λί­α­σε επί­σης τον τρό­πο με τον οποίο η κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση, η επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να, τα κου­βα­νέ­ζι­κα βιο­φαρ­μα­κευ­τι­κά προ­ϊ­ό­ντα και το χωρίς απο­κλει­σμούς, δωρε­άν και καθο­λι­κό σύστη­μα υγεί­ας απο­τέ­λε­σαν τη βάση για την ανά­καμ­ψη του 87% των ατό­μων που είχαν μολυν­θεί με Covid-19.

«Έχου­με δύο δικά μας υπο­ψή­φια εμβό­λια στη φάση της κλι­νι­κής δοκι­μής και οι επι­στή­μο­νες μας εργά­ζο­νται σε άλλα δύο», είπε.

Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης στις διε­θνι­στι­κές ενέρ­γειες του νησιού για την κατα­πο­λέ­μη­ση της παν­δη­μί­ας σε 39 κρά­τη και περιο­χές, με 53 ιατρι­κές ταξιαρ­χί­ες που εντά­χθη­καν σε εκεί­νες που είχαν προη­γου­μέ­νως παρά­σχει υπη­ρε­σί­ες σε 59 χώρες.

Πηγή: Granma