Θ. Χιώνης στον “Οδηγητή”: το ζήτημα είναι από ποια σκοπιά εξετάζεις τις δυσκολίες και ποια διέξοδο δίνεις από αυτές

Το νέο τεύ­χος του «Οδη­γη­τή» κυκλο­φό­ρη­σε στις 27 Φλε­βά­ρη σε συντο­νι­σμό με τα 3 κεί­με­να των Θέσε­ων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο
Στην ανα­κοί­νω­σή της η Συντα­κτι­κή Επι­τρο­πή του «Οδη­γη­τή» σημείωνε:
«Η μεγά­λη πανε­ξόρ­μη­ση με το πρώ­το κεί­με­νο των Θέσε­ων, τα χιλιά­δες φύλ­λα που δια­κι­νή­θη­καν από τις οργα­νώ­σεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλά­δα, ήταν μόνο η αρχή στη μεγά­λη μάχη που δίνου­με στο πλευ­ρό του Κόμματος.
Με αυτή την πεί­ρα ως παρα­κα­τα­θή­κη, το μαχη­τι­κό κλί­μα, τον ενθου­σια­σμό και την καλή οργά­νω­ση του πολι­τι­κού ανοίγ­μα­τος βάζου­με ακό­μα πιο ψηλούς στό­χους για τις πανε­ξορ­μή­σεις που έχου­με μπρο­στά μας.
Παίρ­νο­ντας υπό­ψη τα παρα­πά­νω και για την κινη­το­ποί­η­ση όλων των δυνά­με­ων σε αυτές τις μάχες, ο «Οδη­γη­τής» δεν θα κυκλο­φο­ρή­σει το πρώ­το Σάβ­βα­το του μήνα, όπως συνη­θί­ζε­ται, αλλά στις 27 Φλε­βά­ρη, με στό­χο να απο­τε­λέ­σει ένα επι­πλέ­ον εφό­διο στο πλαί­σιο αυτής της κορυ­φαί­ας δια­δι­κα­σί­ας του Κόμ­μα­τος μας».

Ανά­με­σα στην υπό­λοι­πη πλού­σια ύλη του, συζή­τη­σε με τον Θοδω­ρή Χιώ­νη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμ­μα­τος για τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ, που παρου­σιά­ζου­με.▪️ Έχου­με στα χέρια μας τα 3 κεί­με­να των Θέσε­ων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο.
▪️ Τι θα μπο­ρού­σα­με να πού­με για την καλύ­τε­ρη δυνα­τή μελέ­τη και αξιο­ποί­η­σή τους;

Οπωσ­δή­πο­τε να αφιε­ρώ­σου­με χρό­νο στη μελέ­τη, κι από αυτόν έχου­με περισ­σό­τε­ρο αυτό το διά­στη­μα, πέρα από τις δυσκο­λί­ες που έχει η περί­ο­δος λόγω των περιο­ρι­σμών της παν­δη­μί­ας. Να αξιο­ποι­ή­σου­με αυτή τη δυνα­τό­τη­τα ώστε να «βου­τή­ξου­με» στο πλού­σιο υλι­κό των τριών κει­μέ­νων που προ­σφέ­ρε­ται για σκέ­ψη και κρίση.

Όπως είδα­τε, η ΚΕ επέ­λε­ξε στη δημο­σί­ευ­ση των κει­μέ­νων, εάν τα δού­με ενιαία ‑κι αυτό πρέ­πει να κάνου­με- να μην κρα­τή­σει αυτή τη φορά τη διάρ­θρω­ση που χρεια­ζό­ταν να έχου­με σε άλλα Συνέ­δρια, αλλά να ξεκι­νή­σει από το πώς το Κόμ­μα γίνε­ται πιο ικα­νό στη δρά­ση του.
Θα μπο­ρού­σε κάποιος να σκε­φτεί ότι αυτό είναι το βασι­κό στοι­χείο σε όλα τα Συνέ­δρια, με βάση τον απο­λο­γι­σμό και τα συμπε­ρά­σμα­τα που αφο­ρούν στη δρά­ση του Κόμ­μα­τος. Τώρα, όμως, θέλου­με να ξεχω­ρί­σει, να κάνου­με focus σε αυτό, αυτή να είναι η ραχο­κο­κα­λιά και των άλλων κει­μέ­νων, που ανα­λύ­ουν τις περί­πλο­κες εξε­λί­ξεις που έχου­με να αντι­με­τω­πί­σου­με και τα καθή­κο­ντα που ανα­λαμ­βά­νου­με για την παρέμ­βα­σή μας στην εργα­τι­κή τάξη, το κίνη­μά της, τους συμ­μά­χους της, αλλά και στους νέους και τις νέες που δεν έχουν βγει ακό­μα στην παρα­γω­γή. Δηλα­δή θέλου­με να συζη­τή­σου­με πιο διε­ξο­δι­κά και σε μεγα­λύ­τε­ρο βάθος για την καθο­δη­γη­τι­κή ευθύ­νη και τον πρω­το­πό­ρο ρόλο του Κόμ­μα­τος, που επι­διώ­κου­με να γίνε­ται ολο­έ­να και πιο δια­κρι­τός ως δύνα­μη εργα­τι­κής-λαϊ­κής συσπεί­ρω­σης, φορέ­ας των νέων επα­να­στα­τι­κών ιδεών.

Τα τελευ­ταία 30 χρό­νια το ΚΚΕ πέρα­σε σε ένα νέο επί­πε­δο θεω­ρη­τι­κής και πολι­τι­κής ωρι­μό­τη­τας. Απο­κα­τέ­στη­σε τα επα­να­στα­τι­κά του χαρα­κτη­ρι­στι­κά. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε την προ­γραμ­μα­τι­κή κι οργα­νω­τι­κή του ανα­συ­γκρό­τη­ση, σε διαρ­κή μαχη­τι­κή κίνη­ση μέσα σε πρω­τό­γνω­ρες, από πολ­λές από­ψεις, συν­θή­κες. Πρέ­πει λοι­πόν, ως Κόμ­μα, να σκύ­ψου­με στην πολύ­τι­μη πεί­ρα που έχου­με απο­κτή­σει, να τη γενι­κεύ­σου­με, να δού­με συγκε­κρι­μέ­να ζητή­μα­τα καθο­δή­γη­σης και δρά­σης, από­κτη­σης μεγα­λύ­τε­ρης ικα­νό­τη­τας στη διεύ­ρυν­ση και την ποιό­τη­τα δεσμών σε εργα­τι­κές – λαϊ­κές δυνά­μεις. Από αυτήν την άπο­ψη, επι­διώ­κου­με να υπάρ­χει σε όλους μας ενιαία αντί­λη­ψη για τις νέες μεγά­λες απαι­τή­σεις που προ­κύ­πτουν από την ταξι­κή πάλη, από το γεγο­νός ότι η νέα φάση που δια­νύ­ου­με ανε­βά­ζει τον πήχη. Επο­μέ­νως και την υπο­χρέ­ω­ση από όλες τις Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις για να περά­σου­με σε νέα ανο­δι­κή πορεία. Δια­δι­κα­σία που μπο­ρεί να δημιουρ­γή­σει περισ­σό­τε­ρες δυνα­τό­τη­τες και στην ίδια την Κομ­μου­νι­στι­κή Νεολαία.

▪️ Μπο­ρού­με να προ­κα­λέ­σου­με το ενδια­φέ­ρον της νεο­λαί­ας για τις Θέσεις μπρο­στά στο Συνέδριο;

Πολύ ωραίο το να προ­κα­λέ­σου­με και μάλι­στα σε μια περί­ο­δο που δεν είναι εύκο­λο ευρύ­τε­ρα τμή­μα­τα της νεο­λαί­ας να προ­σα­να­το­λι­στούν στην πολι­τι­κή πάλη και πόσο μάλ­λον να ενδια­φερ­θούν για ένα κομ­μα­τι­κό συνέ­δριο που από τη φύση του αφο­ρά κυρί­ως τα μέλη του.
Μπο­ρού­με, όμως, όπως λέτε, να προ­κα­λέ­σου­με και να διε­γεί­ρου­με τον προ­βλη­μα­τι­σμό πολ­λών νέων που ψάχνουν απα­ντή­σεις για ό,τι βιώνουν.
Και τα 3 κεί­με­να των Θέσε­ων δίνουν αυτή τη δυνα­τό­τη­τα. Σε αυτές ανα­λύ­ο­νται ή φωτί­ζο­νται οι τάσεις των σύγ­χρο­νων κοι­νω­νι­κών, οικο­νο­μι­κών και πολι­τι­κών εξε­λί­ξε­ων στη φάση της «ψηφια­κής μετά­βα­σης». Σε μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που μέσα σε αυτό το σύστη­μα όλο και μεγα­λώ­νει το χάσμα ανά­με­σα στο πώς μπο­ρεί να ζήσουν οι νέες και οι νέοι και το πώς τελι­κά ζουν ή θα ζήσουν στο μέλ­λον. Μπο­ρού­με να προ­κα­λέ­σου­με τον προ­βλη­μα­τι­σμό για ποιο λόγο μας απα­σχο­λούν σημα­ντι­κά ζητή­μα­τα του κινή­μα­τος, ακό­μα και για το μαθη­τι­κό ή το φοι­τη­τι­κό, η παρέμ­βα­σή μας στον πολι­τι­σμό, η δρά­ση μας για τη χει­ρα­φέ­τη­ση των γυναι­κών κ.ά.
Μπο­ρού­με να προ­κα­λέ­σου­με τον προ­βλη­μα­τι­σμό για το τι είναι το Συνέ­δριο του ΚΚΕ, πώς γίνε­ται, τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα που μας δια­κρί­νει, για­τί απο­τε­λεί το ανώ­τα­το καθο­δη­γη­τι­κό όργα­νο του Κόμ­μα­τος. Ζητή­μα­τα που σχε­τί­ζο­νται με τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά του ΚΚΕ και βρί­σκο­νται σε αντί­θε­ση με ό,τι συμ­βαί­νει σε όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα και τις δυνά­μεις του οπορ­του­νι­σμού. Η ανα­κοί­νω­ση του ΚΣ δίνει τέτοια στοι­χεία. Αλλά για να τα κατα­φέ­ρου­με χρειά­ζε­ται να «προ­κα­λέ­σου­με» πρώ­τα απ΄ όλα εμάς τους ίδιους, ακο­νί­ζο­ντας τη σκέ­ψη μας με τις Θέσεις της ΚΕ. Άλλω­στε, στο επί­κε­ντρο θέτου­με το πώς θα γίνου­με πιο ικα­νοί, πιο πολ­λοί και άρα πιο μαχη­τι­κοί. Πώς θα διευ­ρύ­νου­με και θα βαθύ­νου­με τους δεσμούς μας με τους εργα­ζό­με­νους, τη νέα γενιά.▪️ Στις Θέσεις, η περί­ο­δος που δια­νύ­ου­με περι­γρά­φε­ται ως πολύ σύν­θε­τη και δύσκο­λη. Σε αυτό μάλ­λον δεν θα βρε­θεί κανείς να διαφωνήσει.
▪️ Σε τι εκτι­μά, όμως, το ΚΚΕ ότι συνί­στα­ται αυτή η δυσκολία;

🔻  Σωστά θέτε­τε αυτό το «όμως». Για­τί το ζήτη­μα είναι από ποια σκο­πιά εξε­τά­ζεις αυτές τις δυσκο­λί­ες και ποια διέ­ξο­δο δίνεις από αυτές.
Αλλά καταρ­χήν να ξεκα­θα­ρί­σου­με ότι όχι μόνο το πνεύ­μα των Θέσε­ων αλλά και μια σει­ρά κρι­τή­ρια, συμπε­ρά­σμα­τα, κατευ­θύν­σεις που θέτει η ΚΕ για συζή­τη­ση μέσα σε όλο το Κόμ­μα και την ΚΝΕ, σχε­τί­ζο­νται με το να καλ­λιερ­γη­θεί ασυμ­βί­βα­στη στά­ση με τις δυσκο­λί­ες.

🔻Δεν μας αρκεί η περι­γρα­φή αλλά εξε­τά­ζου­με τους παρά­γο­ντες που δυσκο­λεύ­ουν να απο­κτή­σουν οι εργα­ζό­με­νοι, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, οι νέοι και οι νέες εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μη του οργανωμένου–συλλογικού αγώ­να, στη σοσια­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή, αλλά και στη πίε­ση που ασκούν αυτοί οι παρά­γο­ντες, την ίδια ώρα, στη διε­ξα­γω­γή και καθο­δή­γη­ση αυτού του αγώνα.
Σε μια περί­ο­δο γρή­γο­ρων ανα­κα­τα­τά­ξε­ων, απρό­βλε­πτων εξε­λί­ξε­ων, μεγα­λύ­τε­ρων πιέ­σε­ων για συμ­βι­βα­σμό και απο­δο­χή του σημε­ρι­νού status quo.
Άρα ανα­λαμ­βά­νου­με μεγά­λα καθή­κο­ντα, σε μια δύσκο­λη πορεία. Για­τί μπρο­στά στα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα, τις αντι­φά­σεις και τα αδιέ­ξο­δα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, ενώ είναι υπε­ρώ­ρι­μες οι συν­θή­κες για την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού, παρα­μέ­νει σε διε­θνές επί­πε­δο η μεγά­λη υπο­χώ­ρη­ση αυτού που ονο­μά­ζου­με «υπο­κει­με­νι­κός παρά­γο­ντας». Δηλα­δή τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα, το εργα­τι­κό κίνη­μα, η κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία και κυρί­ως η επα­να­στα­τι­κή πρω­το­πο­ρία που είναι η βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για όλα.

🔻 Το πρό­βλη­μα δεν είναι μόνο η «νηνε­μία» και οι εξάρ­σεις ως εξαι­ρέ­σεις εργα­τι­κών – λαϊ­κών δια­θέ­σε­ων, αλλά ότι το αντι­δρα­στι­κό ρεύ­μα που δημιουρ­γή­θη­κε με την ανα­τρο­πή της πρώ­της προ­σπά­θειας οικο­δό­μη­σης του σοσια­λι­σμού δεν κόπα­σε, ο αντι­δρα­στι­κός κύκλος που άνοι­ξε δεν έκλει­σε ακό­μα. Όσοι εντα­χθή­κα­με στο κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, όπως και τα σημε­ρι­νά μέλη της ΚΝΕ, κόντρα σε αυτό το ρεύ­μα, δεν είναι πάντα εύκο­λο να κατα­λά­βου­με την εξέ­λι­ξη. Μπο­ρού­με, όμως, να μελε­τή­σου­με και να τη συνει­δη­το­ποι­ή­σου­με. Άλλω­στε, τη συνα­ντά­με σε κάθε μας βήμα. Μπο­ρού­με επί­σης να σκε­φτού­με τι θα είχε γίνει εάν το Κόμ­μα δεν είχε βγά­λει τα ανα­γκαία συμπε­ρά­σμα­τα από τις αιτί­ες των ανα­τρο­πών, από την ιστο­ρία τη δικιά του και του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος. Τί συνέ­πειες θα είχε αυτό στην αυτο­πε­ποί­θη­ση που έχου­με για τον σκο­πό μας, αλλά και το καθή­κον να ανα­πτύσ­σου­με συνε­χώς την ικα­νό­τη­τά μας να δρού­με γι΄ αυτόν. Τι σημα­σία έχουν αυτά τα συμπε­ρά­σμα­τα για το Κόμ­μα μας, όταν την ίδια ώρα, αρκε­τά κομ­μου­νι­στι­κά και εργα­τι­κά κόμ­μα­τα, κάτω από το βάρος της προ­σω­ρι­νής νίκης της «οικο­νο­μί­ας της αγο­ράς» και χωρίς να έχουν βγά­λει τα ανά­λο­γα συμπε­ρά­σμα­τα, θεω­ρούν ότι στην καπι­τα­λι­στι­κή Κίνα οικο­δο­μεί­ται «κινέ­ζι­κος σοσια­λι­σμός», την ώρα που ετοι­μά­ζε­ται να πάρει την πρω­το­κα­θε­δρία στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή πυραμίδα.
🔻 Πού, πότε, κάτω από το βάρος ποιων προ­βλη­μά­των ο κύκλος θα σπά­σει δεν το ξέρου­με. Όμως η δυνα­μι­κή της ταξι­κής πάλης δεν στα­μα­τά. Εκτός όλων των άλλων δεν πρέ­πει να υπο­τι­μά­με ακό­μα και τα ξεσπά­σμα­τα, χωρίς βέβαια να μας ζαλίζουν.

Το ενδε­χό­με­νο νέες εργα­τι­κές λαϊ­κές δυνά­μεις να μπουν σε δρά­ση, χωρίς να το περι­μέ­νου­με και να παρέμ­βου­με στις εξε­λί­ξεις είναι μπρο­στά. Η αστι­κή τάξη, άλλω­στε, παίρ­νει τα μέτρα της. Είναι επί­σης πολύ πιθα­νό ποια μέσα να αντι­με­τω­πί­σου­με σημα­ντι­κές καμπές των εξε­λί­ξε­ων, σε συν­θή­κες μεγα­λύ­τε­ρης υπο­χώ­ρη­σης του κινή­μα­τος. Αν κατα­φέ­ρου­με να προ­χω­ρή­σου­με μπρο­στά θα έχου­με γρά­ψει μια ακό­μα σελί­δα στη συγκλο­νι­στι­κή πορεία του Κόμ­μα­τός μας. Γι΄ αυτό, όπως ανα­φέ­ρουν οι Θέσεις, η συναί­σθη­ση της περιό­δου που βρι­σκό­μα­στε και των μεγά­λων δυσκο­λιών, επι­βάλ­λει να παλεύ­ου­με χωρίς κανέ­ναν εφη­συ­χα­σμό για την ενδυ­νά­μω­ση των Κομ­μα­τι­κών Οργα­νώ­σε­ων.▪️ Αρκε­τοί νέοι ανα­γνω­ρί­ζουν στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ τις στα­θε­ρές τους θέσεις, την προ­σφο­ρά τους στην οργά­νω­ση των αγώ­νων, ότι απο­τε­λούν δυνά­μεις ανα­μέ­τρη­σης με το σύστημα.
▪️ Ποιο είναι το στοι­χείο που δίνει στο ΚΚΕ τη δυνα­τό­τη­τα να παί­ζει αυτόν τον ρόλο και ποιο είναι το «στοί­χη­μα» για να γίνου­με ακό­μα πιο ικα­νοί την επό­με­νη περίοδο;

Θ.Χ: Νομί­ζω ότι όλοι κατα­λα­βαί­νου­με ότι η εκτί­μη­ση στις θέσεις και τη δρά­ση του ΚΚΕ, όπως και οι δεσμοί του ΚΚΕ με τη νεο­λαία δεν ανα­πτύσ­σο­νται με κόλ­πα και τεχνά­σμα­τα.
Ας πάρου­με ένα πρό­σφα­το παρά­δειγ­μα. Από την πρώ­τη φάση και σε όλη την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας, η «οργα­νω­μέ­νη απει­θαρ­χία» του ΚΚΕ ως κατεύ­θυν­ση και στά­ση τρο­φο­δό­τη­σε μια σει­ρά αγω­νι­στι­κών δρά­σε­ων, όπου ανά­με­σα σε άλλες ξεχώ­ρι­σαν η Πρω­το­μα­γιά, η συγκέ­ντρω­ση στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, το σπά­σι­μο των απα­γο­ρεύ­σε­ων στον εορ­τα­σμό του Πολυ­τε­χνεί­ου, η πανελ­λα­δι­κή απερ­γία τον Νοέμ­βρη και άλλα πολ­λά που συνεχίζονται.
Δια­μορ­φώ­θη­κε το «έδα­φος» και διευ­ρύν­θη­καν οι δυνα­τό­τη­τες των μελών της ΚΝΕ που βρέ­θη­καν στην πρώ­τη γραμ­μή των πολύ σημα­ντι­κών μαθη­τι­κών και φοι­τη­τι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων. Αυτά παρα­δειγ­μα­τί­ζουν, ανα­γνω­ρί­ζο­νται από τους φίλους της ΚΝΕ κι όχι μόνο.

Αλλά τι μας δεί­χνουν; Οπωσ­δή­πο­τε τον δρό­μο που πρέ­πει να ακο­λου­θού­με στα­θε­ρά, αυτόν δηλα­δή της όξυν­σης της ταξι­κής πάλης κάτω από όλες τις συν­θή­κες με βάση τη στρα­τη­γι­κή μας στό­χευ­ση. Και ανα­δει­κνύ­ουν τον πρω­το­πό­ρο ρόλο που μπο­ρεί να παί­ξει το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα για την ανά­πτυ­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας, ώστε να φτά­σει τον αγώ­να μέχρι την τελι­κή ανα­μέ­τρη­ση και νίκη.

Αυτά ξεσηκώνουν τους αστούς ενάντιά μας και μπορούν να μας φέρνουν πιο κοντά στον λαό και τη νεολαία.

Το ΚΚΕ έχει συγκε­ντρώ­σει μεγά­λη πεί­ρα ανα­με­τρή­σε­ων κι επε­ξερ­γα­σιών για την υπε­ρά­σπι­ση των εργα­τι­κών – λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων κι ανα­γκών, των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων για την ικα­νο­ποί­η­ση τους. Και δεν είναι τυχαίο ότι στις Θέσεις ανα­φέ­ρε­ται ότι το Κόμ­μα άντε­ξε, στά­θη­κε στα πόδια του και προ­χώ­ρη­σε μπρο­στά, προ­γραμ­μα­τι­κά και οργα­νω­τι­κά, όλα αυτά τα 30 χρό­νια, στη­ρι­ζό­με­νο στις δικές του δυνάμεις.
Χωρίς δηλα­δή τον φάρο που απο­τε­λού­σε, παρά τα όποια προ­βλή­μα­τα, η οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού στην ΕΣΣΔ, από την ίδρυ­ση ακό­μα του Κόμ­μα­τος, τα στη­ρίγ­μα­τα που είχε το Κόμ­μα στο Διε­θνές Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα σε διά­φο­ρες συν­θή­κες δρά­σης τον προη­γού­με­νο αιώνα.

Αυτή η ανο­δι­κή πορεία μας κάνει πιο απαι­τη­τι­κούς από τον εαυ­τό μας, δεν μας εμπο­δί­ζει να δού­με τι πρέ­πει να κάνου­με καλύ­τε­ρα, πιο εύστο­χα ή να διορθώσουμε.
Γι αυτό μας απα­σχο­λεί το πώς θα εντάσ­σου­με όλη αυτή την προ­σπά­θεια, τα ιστο­ρι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά συμπε­ρά­σμα­τα που έχου­με βγά­λει και συνε­χί­ζου­με να βγά­ζου­με, τις θέσεις και τις επε­ξερ­γα­σί­ες μας, την πεί­ρα που έχου­με κατα­γρά­ψει και απο­κτά­με από την εξέ­λι­ξη της ταξι­κής πάλης μέσα στην καθη­με­ρι­νή δρά­ση, στη λει­τουρ­γία των καθο­δη­γη­τι­κών οργά­νων. Για να δια­μορ­φώ­νου­με πιο γερά κρι­τή­ρια κομ­μου­νι­στι­κής δου­λειάς κι υπο­δο­μής για τη συνέ­χεια.▪️ Η ΚΕ ανα­δει­κνύ­ει μια σει­ρά από αδυ­να­μί­ες που θα πρέ­πει να ξεπε­ρα­στούν το επό­με­νο διά­στη­μα και αφο­ρούν στην εσω­ορ­γα­νω­τι­κή μας λει­τουρ­γία, στη δου­λειά των καθο­δη­γη­τι­κών οργά­νων, των στε­λε­χών και των επι­τε­λεί­ων του Κόμματος.
▪️ Ποια ζητή­μα­τα θα μπο­ρού­σα­με να ξεχω­ρί­σου­με και ιδιαί­τε­ρα για την ΚΝΕ;

Απ’όλα αυτά που είπα­με μέχρι τώρα και που ανα­φέ­ρο­νται μέσα στις Θέσεις της ΚΕ, πιο ολο­κλη­ρω­μέ­να και ανα­λυ­τι­κά, μπο­ρεί να γίνει κατα­νοη­τό ότι απαι­τεί­ται ανώ­τε­ρη ποιο­τι­κά καθο­δη­γη­τι­κή δου­λειά του Κόμ­μα­τος στην εργα­τι­κή τάξη αλλά και μέσα στο ίδιο το κόμ­μα.
Ανα­βάθ­μι­ση της ιδε­ο­λο­γι­κής και πολι­τι­κής συζή­τη­σης από την ΚΕ μέχρι τις ΚΟΒ και από το ΚΣ μέχρι τις ΟΒ. Όχι μόνο με τα απα­ραί­τη­τα μαθή­μα­τα, τις σχο­λές, την ανα­γκαία συζή­τη­ση άρθρων της ΚΟΜΕΠ, του Ριζο­σπά­στη, του Οδη­γη­τή, άλλων εκδό­σε­ων, αλλά με την ανα­βάθ­μι­ση της ιδε­ο­λο­γι­κής συζή­τη­σης σε κάθε πλευ­ρά που εξε­τά­ζου­με. Όπως, το πώς συζη­τά­με και σχε­διά­ζου­με τη δρά­ση μας, την οικο­δό­μη­ση, την ανά­πτυ­ξη κινη­το­ποι­ή­σε­ων, τους στό­χους πάλης που επι­λέ­γου­με, τις πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις, τις εξε­λί­ξεις σε κάθε χώρο ευθύ­νης, όταν αντλού­με συμπε­ρά­σμα­τα από τη δου­λειά μας κ.ά.

Ας το πού­με και πιο συγκε­κρι­μέ­να. Στις πρό­σφα­τες φοι­τη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις οι δυνά­μεις της ΚΝΕ πρω­το­στά­τη­σαν στην οργά­νω­ση του αγώ­να, στη συσπεί­ρω­ση δυνά­με­ων και στην αντι­πα­ρά­θε­ση με τις επι­διώ­ξεις της αστι­κής τάξης και της Κυβέρ­νη­σης για τα Πανε­πι­στή­μια. Αυτή η προ­σπά­θεια είναι ανα­πό­σπα­στα δεμέ­νη με το πώς καθο­δη­γού­νται ολό­πλευ­ρα, ιδε­ο­λο­γι­κά και πολι­τι­κά, οι δυνά­μεις που δίνουν τη μάχη, οι ΤΕ και τα ΤΣ που έχουν την ευθύ­νη, οι ΚΟΒ και οι ΟΒ. Με την αξιο­ποί­η­ση των επε­ξερ­γα­σιών μας, την αφο­μοί­ω­ση ζητη­μά­των, όπως της πρό­σφα­της ανα­κοί­νω­σης του Τμή­μα­τος Παι­δεί­ας της ΚΕ, με την εξέ­τα­ση της δια­πά­λης που κλι­μα­κώ­νε­ται, με την κατα­νό­η­ση της σύν­δε­σης οικο­νο­μί­ας – παι­δεί­ας – κοι­νω­νί­ας για να απο­κα­λύ­ψου­με εύστο­χα το χαρα­κτή­ρα των ανα­διαρ­θρώ­σε­ων που περι­λαμ­βά­νουν την έντα­ση της κατα­στο­λής κι άλλες πλευρές.
Αυτά απαι­τούν πολύ καλή λει­τουρ­γία των καθο­δη­γη­τι­κών οργά­νων, των βοη­θη­τι­κών επι­τρό­πων, των ΚΟΒ και των ΟΒ. Για­τί η ποιό­τη­τα της εσω­κομ­μα­τι­κής ζωής και λει­τουρ­γί­ας, αφο­ρά την ίδια την ικα­νό­τη­τα του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, τον οργα­νω­τι­κό τους ρόλο μέσα στις εργα­τι­κές, λαϊ­κές μάζες, στο κίνη­μα, στη νεολαία.

Από αυτή τη σκο­πιά στις Θέσεις μας απα­σχο­λούν πολ­λά θέμα­τα, όπως η ανά­πτυ­ξη κι εξέ­λι­ξη των στε­λε­χών, ο εύστο­χος και σωστός κατα­με­ρι­σμός, το πώς θα δοθεί πιο άμε­ση βοή­θεια στις ΚΟΒ, αντί­στοι­χα και στις ΟΒ.
Έχου­με πολ­λά περι­θώ­ρια βελ­τί­ω­σης. Και ιδιαί­τε­ρα στην προ­σπά­θεια κατά­κτη­σης της γνώ­σης της κομ­μου­νι­στι­κής θεω­ρί­ας κι ενός ευρύ­τε­ρου μορ­φω­τι­κού πολι­τι­στι­κού επι­πέ­δου, που δια­μορ­φώ­νουν πολύ­πλευ­ρες ικα­νό­τη­τες. Μαζί με την εξέ­τα­ση της πεί­ρας που απο­κτιέ­ται μέσα στην ταξι­κή πάλη, από τη συμ­με­το­χή στην καθό­λου εύκο­λη προ­σπά­θεια σήμε­ρα να ανα­πτύσ­σε­ται, με όσο το δυνα­τόν πιο μαζι­κές δια­δι­κα­σί­ες, η πάλη.
Με διαρ­κή προ­ε­τοι­μα­σία των μελών της ΚΝΕ για να εντα­χθούν στις γραμ­μές του Κόμ­μα­τος, με στό­χο τη συνέ­χεια του Κόμ­μα­τος, για την εκπλή­ρω­ση των σκο­πών του κι ανα­πτύσ­σο­ντας παρα­πέ­ρα την ικα­νό­τη­τα της ΚΝΕ να τρα­βά τη νεο­λαία στην επα­να­στα­τι­κή πάλη.