Μίμης Κουγιουμτζής, στυλοβάτης του Θεάτρου Τέχνης

Την 1 Μαρ­τί­ου 2003 πέθα­νε ο Μίμης Κου­γιουμ­τζής. Με τη φυγή του άφη­σε φτω­χό­τε­ρο το ελλη­νι­κό θέα­τρο. Το ταλέ­ντο, η αφο­σί­ω­σή του στην τέχνη του θεά­τρου και το σημα­ντι­κό του έργο μένουν πολύ­τι­μες παρα­κα­τα­θή­κες. Το όνο­μά του συν­δέ­θη­κε απο­λύ­τως, σε όλη τη 44χρονη καλ­λι­τε­χνι­κή του πορεία, με το Θέα­τρο Τέχνης. Δε δού­λε­ψε με άλλα θέα­τρα. Ο

Ο Μίμης Κου­γιουμ­τζής γεν­νή­θη­κε το 1936 στον Πει­ραιά. Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στη σκη­νή το 1959 στο έργο του Ζενέ «Υψη­λή επο­πτεία». Από τα αγα­πη­μέ­να παι­διά του Καρό­λου Κουν, έπαι­ξε σε άπει­ρα έργα στη σκη­νή του «Θεά­τρου Τέχνης».

Η σκη­νο­θε­τι­κή του πορεία άρχι­σε το 1977 με το έργο του Θανά­ση Κωστα­βά­ρα «Φρα­γκό­το», ενώ σημα­ντι­κή ήταν η παρου­σία του και στο αρχαίο θέα­τρο της Επιδαύρου.

Μετά το θάνα­το του Κουν, ανέ­λα­βε την καλ­λι­τε­χνι­κή διεύ­θυν­ση της σκη­νής του Υπο­γεί­ου, ενώ το 1994 εγκαι­νί­α­σε την Παι­δι­κή Σκη­νή του «Θεά­τρου Τέχνης».

Δημιούρ­γη­σε ένα σημα­ντι­κό κινη­μα­το­γρα­φι­κό αρχείο με πρό­βες και παρα­στά­σεις του Κουν. Με το υλι­κό αυτό έκα­νε εφτά επει­σό­δια για τα 40 χρό­νια του «Θεά­τρου Τέχνης» (1942–1982).

Πήρε βρα­βείο πρω­το­εμ­φα­νι­ζό­με­νου σκη­νο­θέ­τη στο Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου Θεσ­σα­λο­νί­κης το 1972, για το ντο­κι­μα­ντέρ «Χρο­νι­κό — Συλ­λο­γή από το Θέα­τρο Τέχνης». Βρα­βεύ­τη­κε από την Εται­ρεία Θεα­τρι­κών Συγ­γρα­φέ­ων το 1995 για τη σκη­νο­θε­σία του έργου της Λού­λας Ανα­γνω­στά­κη «Ταξί­δι μακριά». Τελευ­ταία του σκη­νο­θε­σία ήταν στην παρά­στα­ση «Μια φορά κι ένα… λεπτό» στη Φρυνίχου.

Μίμης Κου­γιουμ­τζής συμ­με­τεί­χε και σε τηλε­ο­πτι­κές παρα­γω­γές και η τελευ­ταία εμφά­νι­σή του ήταν στην «Αίθου­σα του Θρό­νου» του Τάσου Αθανασιάδη.