ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ: Αριστοτέλης Σαρρηκώστας (φωτορεπόρτερ)

Δελ­τίο Τύπου “ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ”
προ­βο­λή: Δευ­τέ­ρα 21 Οκτω­βρί­ου 2019 — ΕΡΤ2 — ώρα: 19:00

Αρι­στο­τέ­λης Σαρ­ρη­κώ­στας (φωτο­ρε­πόρ­τερ)

Μια ιστο­ρία σαν μυθι­στό­ρη­μα, γεμά­τη περι­πέ­τειες και αμέ­τρη­τες φωτο­γρα­φί­ες είναι η ζωή του Αρι­στο­τέ­λη Σαρ­ρη­κώ­στα που αυτο­βιο­γρα­φεί­ται στο Μονό­γραμ­μα αυτής της εβδο­μά­δας. Η συναρ­πα­στι­κή ζωή του πρώ­του Έλλη­να φωτο­ρε­πόρ­τερ που εργά­στη­κε για λογα­ρια­σμό του Πρα­κτο­ρεί­ου Associated Press, του μονα­δι­κού φωτο­ρε­πόρ­τερ που κατέ­γρα­ψε την εισβο­λή του τανκς στο Πολυτεχνείο.

Δύσκο­λα παι­διά χρό­νια εν μέσω κατο­χής και Εμφύ­λιου σημά­δε­ψαν την οικο­γέ­νειά του. Ο πατέ­ρας του πέθα­νε νωρίς αφή­νο­ντας την μητέ­ρα να μεγα­λώ­νει έξι παιδιά.

Το 1954 σε ηλι­κία 16 ετών περί­που, φεύ­γει μετα­νά­στης για Βρα­ζι­λία και στη συνέ­χεια για τις ΗΠΑ. Επέ­στρε­ψε όμως στην Ελλά­δα για τις στρα­τιω­τι­κές του υπο­χρε­ώ­σεις. Η μητέ­ρα του ήταν τελι­κά που μεσο­λά­βη­σε στον γεί­το­να φωτο­ρε­πόρ­τερ Κλει­σθέ­νη Δασκα­λά­κο προ­κει­μέ­νου να πάρει τον Αρι­στο­τέ­λη για βοη­θό του, την ώρα που εκεί­νος ετοι­μα­ζό­ταν να ξανα­φύ­γει για το εξωτερικό.

Εκεί στο σκο­τει­νό θάλα­μο, όταν είδε να εμφα­νί­ζε­ται η πρώ­τη φωτο­γρα­φία συνει­δη­το­ποί­η­σε ότι αυτό ήθε­λε να κάνει στη ζωή του.

Από εκεί και πέρα η πορεία του ήταν σε συνε­χή εξέ­λι­ξη με στό­χο την κορυ­φή. Συνερ­γά­στη­κε με πολ­λούς γνω­στούς Έλλη­νες δημο­σιο­γρά­φους κάνο­ντας φωτο­ρε­πορ­τάζ. Κάλυ­ψε μεγά­λα αθλη­τι­κά γεγο­νό­τα και ποδο­σφαι­ρι­κά ματς. Είναι ο φωτο­ρε­πόρ­τερ που μπο­ρείς να τον χαρα­κτη­ρί­σεις από πολε­μι­κό αντα­πο­κρι­τή, μέχρι καλ­λι­τε­χνι­κό φωτο­ρε­πόρ­τερ. Γνώ­ρι­σε και φωτο­γρά­φι­σε διά­ση­μους Έλλη­νες και ξένους.

Σταθ­μός στην καριέ­ρα του ήταν και όταν την 1η Σεπτεμ­βρί­ου του 1964 μετα­πή­δη­σε από το φωτο­γρα­φι­κό πρα­κτο­ρείο η «Ένω­ση», στο Associated Press.

Συναρ­πα­στι­κό σημείο της αφή­γη­σής του είναι πως κατόρ­θω­σε με κίν­δυ­νο της ζωής του να βγά­λει τις φωτο­γρα­φί­ες της εισβο­λής του τανκς στο Πολυ­τε­χνείο τη νύχτα της 17ης Νοέμ­βρη. Φωτο­γρα­φί­ες που έκα­ναν την άλλη μέρα το πρωί , το γύρο του κόσμου.

Χιλιά­δες φωτο­γρα­φί­ες, δεκά­δες απο­στο­λές σε όλα τα μέτω­πα του πολέ­μου… Υπήρ­ξε στιγ­μή που μια σφαί­ρα άγγι­ξε το πρό­σω­πό του. Ωστό­σο η αγά­πη του γι αυτή τη δου­λειά δεν στα­μά­τη­σε ποτέ, εξε­λί­χθη­κε σε πάθος.

«Κοι­τάξ­τε η δου­λειά του φωτο­ρε­πόρ­τερ περιέ­χει κιν­δύ­νους» λέει. «Εγώ είχα κοστο­λο­γή­σει την ζωή μου όσο την αξία μιας σφαί­ρας, τόσο άξι­ζε η ζωή μου. Θα μου πεις τώρα βάζεις την δου­λειά σου πάνω από την ζωή σου; Ναι εγώ την είχα βάλει. Όσο παρά­ξε­νο κι αν ακού­γε­ται την είχα βάλει πάνω κι από την οικο­γέ­νειά μου…».

Παρα­γω­γός Γιώρ­γος Σγου­ρά­κης, σκη­νο­θε­σία Περι­κλής Κ. Ασπρού­λιας, δημο­σιο­γρα­φι­κή επι­μέ­λεια Ιωάν­να Κολο­βού, Αντώ­νης Εμιρ­ζάς, φωτο­γρα­φία Μαί­ρη Γκό­βα, ηχο­λη­ψία Λάμπρος Γόβα­τζης, μοντάζ Δημή­τρης Μπλέ­τας, διεύ­θυν­ση παρα­γω­γής Στέ­λιος Σγουράκης