⚠️🆘 Πιο αντιδραστική και επικίνδυνη
για τα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες
γίνεται η Τοπική Διοίκηση

Σε συνέ­χεια των μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων του «Καπο­δί­στρια», του «Καλ­λι­κρά­τη», του «Κλει­σθέ­νη» Ι και ΙΙ, που έφε­ραν οι προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του τελευ­ταί­ου νόμου της ΝΔ για την αλλα­γή του εκλο­γι­κού νόμου, η κυβέρ­νη­ση ψήφι­σε την περα­σμέ­νη Τρί­τη ένα ακό­μα αντι­λαϊ­κό νομο­σχέ­διο για τη «στε­γα­νο­ποί­η­ση» των δήμων απέ­να­ντι σε κάθε λαϊ­κή ανά­γκη και διεκ­δί­κη­ση, προ­ω­θώ­ντας ένα ακό­μα πιο «φιλι­κό περι­βάλ­λον» στις επεν­δύ­σεις και την επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, όπως προ­βλέ­πουν και τα προ­α­παι­τού­με­να του Ταμεί­ου Ανάκαμψης.

Ο νέος νόμος — φωτιά επι­κε­ντρώ­νει στην «ανα­μόρ­φω­ση του συστή­μα­τος δια­κυ­βέρ­νη­σης ΟΤΑ α’ και β’ βαθ­μού», στην «κατάρ­γη­ση νομι­κών προ­σώ­πων δημο­σί­ου δικαί­ου δήμων», στην «παρα­κο­λού­θη­ση επι­δό­σε­ων τοπι­κής αυτο­διοί­κη­σης» και στην «οικο­νο­μι­κή και διοι­κη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση οργα­νι­σμών τοπι­κής αυτοδιοίκησης».

Στρώνουν έδαφος για μεγαλύτερη διείσδυση
ιδιωτών σε Παιδεία — Πολιτισμό — Αθλητισμό

Με τον νόμο καταρ­γού­νται τα ΝΠΔΔ, οι κοι­νω­φε­λείς επι­χει­ρή­σεις των δήμων και οι σχο­λι­κές επι­τρο­πές, με τις αρμο­διό­τη­τες να μετα­φέ­ρο­νται απευ­θεί­ας στον δήμο.

Η κατάρ­γη­σή τους δεν συν­δέ­ε­ται με την ανά­γκη βελ­τί­ω­σης των υπη­ρε­σιών προς τους δημό­τες, αλλά με τη μεί­ω­ση του κόστους λει­τουρ­γί­ας τους και την κατα­νο­μή των εργα­ζο­μέ­νων σε άλλες θέσεις, με ευθύ­νη του γγ Απο­κε­ντρω­μέ­νης Διοί­κη­σης, καθώς δεν προ­βλέ­πε­ται ότι θα ασκούν τα ίδια καθή­κο­ντα. Μάλι­στα, όσοι δου­λεύ­ουν με συμ­βά­σεις έργου και επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες ανα­νε­ώ­σεις συμ­βά­σε­ων βρί­σκο­νται στον αέρα, καθώς δεν υπάρ­χει πρό­βλε­ψη για νέες ανα­νε­ώ­σεις εφό­σον λήξει η σύμ­βα­σή τους.

Η υπα­γω­γή στους δήμους όλων των παρα­πά­νω επι­τρο­πών και οργα­νι­σμών γίνε­ται χωρίς να προ­βλέ­πο­νται επι­πλέ­ον κον­δύ­λια, με τη χρη­μα­το­δό­τη­ση να έχει ήδη συρ­ρι­κνω­θεί δρα­στι­κά, προ­δια­γρά­φο­ντας μια ακό­μα πιο ασφυ­κτι­κή κατά­στα­ση για τους ΟΤΑ, που θα μετα­κυ­λί­ε­ται βέβαια στην τσέ­πη των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού.

Οι συνέ­πειες θα φανούν άμε­σα: Στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση, θα υπάρ­ξει παρα­πέ­ρα υπο­βάθ­μι­ση πολι­τι­στι­κών, αθλη­τι­κών δρα­στη­ριο­τή­των, αν όχι παντε­λής κατάρ­γη­ση. Ως προς την καλ­λι­τε­χνι­κή παι­δεία, που­θε­νά δεν δια­σφα­λί­ζε­ται η λει­τουρ­γία δομών, όπως δημο­τι­κό ωδείο, δημο­τι­κή μου­σι­κή, εικα­στι­κό εργα­στή­ρι. Δεν ανα­φέ­ρε­ται ότι αυτές θα συνε­χί­σουν να λει­τουρ­γούν και ήδη έχει ξεση­κω­θεί θύελ­λα αντι­δρά­σε­ων από τους εργαζόμενους.

Η έλλει­ψη προ­σω­πι­κού και η υπο­χρη­μα­τό­δο­τη­ση που οξύ­νο­νται, επι­βε­βαιώ­νουν ότι ο νόμος στρώ­νει το έδα­φος για να επε­κτεί­νουν τη δρά­ση τους οι ιδιώ­τες σε παι­δι­κούς σταθ­μούς, σχο­λεία, πολι­τι­σμό, αθλη­τι­σμό, με νέα επι­βά­ρυν­ση των λαϊ­κών στρω­μά­των. Οι ενδια­φε­ρό­με­νοι να ανα­λά­βουν είναι άλλω­στε πολ­λοί: ΜΚΟ, Κοιν­ΣΕΠ, ή απευ­θεί­ας παρα­χω­ρή­σεις στους ομίλους.

Σχολεία στα νύχια
της υποχρηματοδότησης
και των χορηγιών

Ειδι­κά για την κατάρ­γη­ση των σχο­λι­κών επι­τρο­πών, είναι απο­κα­λυ­πτι­κές οι καταγ­γε­λί­ες που έκα­νε η «Αγω­νι­στι­κή Συσπεί­ρω­ση Εκπαι­δευ­τι­κών» όταν το νομο­σχέ­διο συζη­τιό­ταν στη Βου­λή. Υπο­γράμ­μι­ζε μετα­ξύ άλλων ότι η κυβέρ­νη­ση «καταρ­γεί τις σχο­λι­κές επι­τρο­πές με προ­φα­νή διά­θε­ση όχι μόνο να μη στη­ρί­ξει επαρ­κώς τις υλι­κο­τε­χνι­κές ανά­γκες των σχο­λεί­ων, αλλά και να κρύ­ψει τις ευθύ­νες της, να πετά­ξει την μπά­λα στην κερ­κί­δα, στους διευ­θυ­ντές και στο “ό,τι προαιρείσθε”».

Εξη­γού­σε ότι «το υπουρ­γείο φέρ­νει διά­τα­ξη που καταρ­γεί τις σχο­λι­κές επι­τρο­πές του δήμου και μετα­βι­βά­ζει τις αρμο­διό­τη­τές τους εξο­λο­κλή­ρου στους διευ­θυ­ντές των σχο­λεί­ων, δίνο­ντάς τους ποσά που περισ­σό­τε­ρο αντι­στοι­χούν σε χαρ­τζι­λί­κι σε σχέ­ση με τις ανά­γκες του σχο­λεί­ου και αφή­νο­ντάς τους να βγά­λουν το φίδι από την τρύ­πα. Μάλι­στα, τους ανα­θέ­τει να διε­νερ­γούν με από­λυ­τη ευθύ­νη τους άπει­ρες αρμο­διό­τη­τες, από τεχνι­κές βλά­βες πάσης φύσε­ως, συντη­ρή­σεις μηχα­νη­μά­των και εξο­πλι­σμού, και ορί­ζο­νται δημό­σιοι υπό­λο­γοι όλων των οικο­νο­μι­κών στοι­χεί­ων». Αντί­στρο­φα, οι αρμο­διό­τη­τες του δήμου περιο­ρί­ζο­νται στην προ­μή­θεια πετρε­λαί­ου και στις επι­σκευ­ές μεγά­λης κλίμακας.

Οι ρυθ­μί­σεις αυτές διευ­κο­λύ­νουν και επι­τα­χύ­νουν την παρα­πέ­ρα υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και φτω­χο­ποί­η­ση των σχο­λεί­ων. Ανοί­γει έτσι ο δρό­μος «να μετα­τρα­πούν σε σχο­λεία — αυτό­νο­μες μονά­δες, με τους διευ­θυ­ντές να πασχί­ζουν να βρουν πόρους με κάθε τρό­πο, να μπα­λώ­νουν όπως — όπως τα προ­βλή­μα­τα, ενώ το κρά­τος θα παρι­στά­νει τον Πόντιο Πιλά­το». Οι χορη­γοί έρχο­νται κυριο­λε­κτι­κά στην πόρ­τα των σχο­λεί­ων και περι­μέ­νουν ένα νεύ­μα για να πατή­σουν για τα καλά το πόδι τους στην Εκπαίδευση.

Οπως καταγ­γέλ­λει επί­σης η ΑΣΕ, «η κυβέρ­νη­ση φαί­νε­ται να ενο­χλεί­ται ακό­μα και από το γεγο­νός ότι στις σχο­λι­κές επι­τρο­πές συμ­με­τέ­χουν με δικαί­ω­μα ψήφου διευ­θυ­ντές των σχο­λεί­ων, εκπρό­σω­ποι των γονέ­ων και εκπρό­σω­ποι των μαθη­τών, χωρίς βέβαια αυτό να σημαί­νει ότι αλλά­ζει η κύρια ευθύ­νη του δήμου στις πιστώ­σεις για τα σχο­λεία», ενώ «στην ίδια κατεύ­θυν­ση καταρ­γούν τις Δημο­τι­κές Επι­τρο­πές Παι­δεί­ας (ΔΕΠ), μετα­βι­βά­ζο­ντας τις αρμο­διό­τη­τές τους στα Δημο­τι­κά Συμ­βού­λια. Φαί­νε­ται ότι τους ενο­χλεί ακό­μα και η ύπαρ­ξη οργά­νων, με ούτως ή άλλως συμ­βου­λευ­τι­κό χαρα­κτή­ρα, όπου μπο­ρού­σαν να βρουν κάποια έκφρα­ση οι θέσεις και τα αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων (π.χ. οι ΣΕΠΕ και οι ΕΛΜΕ όρι­ζαν εκπρόσωπο)».

Υπερ-όργανα
και Δημοτικά Συμβούλια «γλάστρες»

Η επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων στους ΟΤΑ
απαιτεί και τους απαραίτητους μηχανισμούς.

Έτσι, με τον νέο νόμο, υπο­βαθ­μί­ζε­ται παρα­πέ­ρα ο ρόλος των Δημο­τι­κών Συμ­βου­λί­ων, ενι­σχύ­ε­ται η λεγό­με­νη «κυβερ­νη­σι­μό­τη­τα» δήμων και Περι­φε­ρειών, ισχυ­ρο­ποιού­νται περαι­τέ­ρω δήμαρ­χοι και περι­φε­ρειάρ­χες, αλλοιώ­νε­ται ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η επι­λο­γή του λαού και ο συσχε­τι­σμός που προ­έ­κυ­ψε από την κάλ­πη, με επι­πλέ­ον πλα­στές πλειο­ψη­φί­ες για παντο­δύ­να­μη δημο­τι­κή και περι­φε­ρεια­κή αρχή, που θα υλο­ποιεί απρό­σκο­πτα τους κυβερ­νη­τι­κούς και επι­χει­ρη­μα­τι­κούς σχεδιασμούς.

Πέφτει έτσι και το τελευ­ταίο «φύλ­λο συκής» από έναν θεσμό που προ­βάλ­λε­ται από τα αστι­κά κόμ­μα­τα ως «πιο δημο­κρα­τι­κός» και «πιο κοντά στον πολί­τη». Το ίδιο το σύστη­μα που απο­θε­ώ­νει την «αντι­προ­σω­πευ­τι­κό­τη­τα», κάνει ακό­μα πιο συγκε­ντρω­τι­κό το σύστη­μα της κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης στο επί­πε­δο των ΟΤΑ και μετα­τρέ­πει ακό­μα και τα Δημο­τι­κά Συμ­βού­λια σε «γλά­στρες», για να «τρέ­χει» γρη­γο­ρό­τε­ρα και πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά ο αντι­λαϊ­κός σχε­δια­σμός για τα κέρ­δη του κεφαλαίου.

Συγκε­κρι­μέ­να:

• Από τη συγ­χώ­νευ­ση της οικο­νο­μι­κής επι­τρο­πής και της επι­τρο­πής ποιό­τη­τας ζωής δημιουρ­γεί­ται ένα υπερ-όργα­νο, με κρί­σι­μες αρμο­διό­τη­τες, που αφαι­ρού­νται από το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, στο οποίο σημειω­τέ­ον, με βάση τον εκλο­γι­κό νόμο της ΝΔ, η παρά­τα­ξη του δημάρ­χου έχει την πλειο­ψη­φία κατά τα 3/5.
• Τα υπερ-όργα­να αυτά θα έχουν και επι­πλέ­ον αρμο­διό­τη­τες, όπως η υπο­βο­λή αιτη­μά­των πρό­σλη­ψης, η τρο­πο­ποί­η­ση των συμ­βά­σε­ων, η έγκρι­ση κάθε είδους προ­γραμ­μα­τι­κής σύμ­βα­σης, η δια­γρα­φή χρε­ών και η απαλ­λα­γή προ­σαυ­ξή­σε­ων, η επι­στρο­φή αχρε­ω­στή­τως κατα­βλη­θέ­ντων ποσών, η σύνα­ψη χρη­μα­το­δο­τι­κών μισθώ­σε­ων, οι δωρε­ές εξο­πλι­σμού σε άλλους δήμους.
• Η παρά­τα­ξη του δημάρ­χου και του περι­φε­ρειάρ­χη θα έχει σε αυτά την από­λυ­τη πλειο­ψη­φία, αφού από τις δημο­τι­κές παρα­τά­ξεις της μειο­ψη­φί­ας εκλέ­γο­νται ένα μέλος στις 5μελείς επι­τρο­πές, 2 μέλη στις 7μελείς, 3 μέλη στις 9μελείς επι­τρο­πές και 4 στις 11μελείς. Η δημαρ­χια­κή και περι­φε­ρεια­κή επι­τρο­πή θα απο­φα­σί­ζει για κρί­σι­μα ζητή­μα­τα σε πολύ στε­νό­τε­ρο και από­λυ­τα ελεγ­χό­με­νο — από άπο­ψη συσχε­τι­σμού — περιβάλλον.
• Υπο­βαθ­μί­ζε­ται περαι­τέ­ρω η ζωντα­νή λει­τουρ­γία των Δημο­τι­κών και Περι­φε­ρεια­κών Συμ­βου­λί­ων, ενι­σχύ­ο­νται οι συνε­δριά­σεις με τηλε­δια­σκέ­ψεις. Από μία φορά τον μήνα που προ­βλε­πό­ταν συνε­δρί­α­ση του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου με τηλε­διά­σκε­ψη ή με μει­κτό τρό­πο, τώρα προ­βλέ­πε­ται μια φορά τον μήνα διά ζώσης συνε­δρί­α­ση! Για επεί­γο­ντα θέμα­τα θα λαμ­βά­νε­ται από­φα­ση και διά περι­φο­ράς, ακό­μα και για κρί­σι­μα ζητήματα.
• Οι παρα­τά­ξεις της μειο­ψη­φί­ας θα έχουν στο εξής το δικαί­ω­μα να φέρουν μόνο ένα θέμα εκτός ημε­ρή­σιας διά­τα­ξης και αυτό θα συζη­τιέ­ται μόνο αν το δεχτεί η πλειο­ψη­φία του συνό­λου των μελών του συμβουλίου.

Παρακολούθηση επιδόσεων του αντιλαϊκού έργου

Επι­σφρά­γι­σμα όλων των παρα­πά­νω είναι ο Κόμ­βος Παρα­κο­λού­θη­σης «για τη χάρα­ξη απο­τε­λε­σμα­τι­κών και στο­χευ­μέ­νων πολι­τι­κών» για την Τοπι­κή Διοί­κη­ση, καθώς και την «παρα­κο­λού­θη­ση και αξιο­λό­γη­ση των επι­δό­σε­ων των ΟΤΑ» που προ­βλέ­πει ο νόμος.

Τα κρι­τή­ρια βέβαια της αξιο­λό­γη­σης δεν απο­τε­λούν έκπλη­ξη. Δήμοι και Περι­φέ­ρειες θα κρί­νο­νται με βάση την πολι­τι­κή του κόστους — οφέ­λους, την ταχύ­τη­τα ενσω­μά­τω­σης και υλο­ποί­η­σης των κεντρι­κών αντι­λαϊ­κών κατευ­θύν­σε­ων, τη δια­μόρ­φω­ση καλύ­τε­ρου φιλι­κού επεν­δυ­τι­κού κλί­μα­τος. Εδώ ακρι­βώς έρχο­νται να κολ­λή­σουν και οι ανα­πτυ­ξια­κοί οργα­νι­σμοί και οι ΑΕ των δήμων, την ίδρυ­ση των οποί­ων διευ­κο­λύ­νει και ενθαρ­ρύ­νει ο νόμος.

Μετα­ξύ άλλων, η αξιο­λό­γη­ση αφο­ρά τη δια­χεί­ρι­ση και αξιο­ποί­η­ση των απορ­ριμ­μά­των από μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, την παρα­χώ­ρη­ση της δημό­σιας γης, των ακτών, των δασών κ.ά.

Κατά τα άλλα ο νόμος προ­βλέ­πει ακό­μα τα εξής:

• Φορ­τώ­νει στους δήμους την περι­συλ­λο­γή των απο­βλή­των που προ­κα­λού­νται από φυσι­κές ή τεχνο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές ευρεί­ας κλί­μα­κας, προ­κα­λώ­ντας τερά­στια ερω­τή­μα­τα για τη δια­σφά­λι­ση της δημό­σιας υγεί­ας. Μέχρι τώρα η αρμο­διό­τη­τα ανή­κε στον Εθνι­κό Μηχα­νι­σμό Δια­χεί­ρι­σης Κρί­σε­ων και Αντι­με­τώ­πι­σης Κινδύνων.
• Οι δήμοι ανα­λαμ­βά­νουν τη «βρα­χεία απο­κα­τά­στα­ση, που περι­λαμ­βά­νει τη συντο­νι­σμέ­νη εφαρ­μο­γή μέτρων και δρά­σε­ων για την άμε­ση ανα­κού­φι­ση των πλη­γέ­ντων, τις επεί­γου­σες τεχνι­κές παρεμ­βά­σεις για τον περιο­ρι­σμό των επι­πτώ­σε­ων των κατα­στρο­φών, την ενερ­γο­ποί­η­ση του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού, κατα­γρα­φή ζημιών κ.λπ.». Μετά από τόσες κατα­στρο­φές και ενώ πολ­λές περιο­χές παρα­μέ­νουν πνιγ­μέ­νες στη λάσπη, η ευθύ­νη για τη δια­χεί­ρι­σή τους περ­νά­ει στους δήμους, οι οποί­οι θυμί­ζου­με ότι δήλω­σαν ανή­μπο­ροι να δια­χει­ρι­στούν μέχρι και την τερά­στια αλλη­λεγ­γύη που συγκε­ντρω­νό­ταν απ’ όλη την Ελλά­δα για τη Θεσ­σα­λία, με απο­τέ­λε­σμα η ΚΕΔΕ να εκδώ­σει ανα­κοί­νω­ση και να δια­κό­ψει τη συγκέ­ντρω­ση ειδών πρώ­της ανά­γκης από τους δήμους!

Την Κυρια­κή 8 Οκτώ­βρη ψηφί­ζου­με “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” για όλα όσα θα έχει απέ­να­ντί του ο λαός και την επό­με­νη μέρα! Να δυνα­μώ­σουν η ελπί­δα και η πάλη για τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανάγκες!

Κριτήριο ψήφου

ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα μπο­ρεί να κατα­ψή­φι­σαν — με εξαί­ρε­ση το φασι­στι­κό μόρ­φω­μα των «Σπαρ­τια­τών» που ψήφι­σε «παρών» — το νομο­σχέ­διο, όμως ούτε μια στιγ­μή δεν αμφι­σβή­τη­σαν την προ­ώ­θη­ση της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης στις υπη­ρε­σί­ες και δομές των ΟΤΑ που αφο­ρούν τον λαό, τη λογι­κή κόστους — οφέ­λους και τους «κόφτες» σε βάρος των λαϊ­κών αναγκών.

Αλλω­στε, οι σημε­ρι­νοί νόμοι της ΝΔ είναι συνέ­χεια των αντι­δρα­στι­κών νόμων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων. Μάλι­στα, συμ­φώ­νη­σαν σε εμβλη­μα­τι­κές ρυθ­μί­σεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κόμ­βο παρα­κο­λού­θη­σης των ΟΤΑ.

Καλό (κόκ­κι­νο) βόλι, με το γαρί­φα­λο στην κάλπη!

Στον αντί­πο­δα, οι βου­λευ­τές του ΚΚΕ ανέ­δει­ξαν ότι απέ­να­ντι σε μια Τοπι­κή Διοί­κη­ση που από τη φύση της λει­τουρ­γεί ως μηχα­νι­σμός προ­ώ­θη­σης της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής για την προ­σέλ­κυ­ση επεν­δύ­σε­ων, που λει­τουρ­γεί ως φορο­μπη­χτι­κός οργα­νι­σμός, με ακρο­γω­νιαίο λίθο την αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα, τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και άλλες αξιώ­σεις του κεφα­λαί­ου, ο λαός έχει ανά­γκη από περισ­σό­τε­ρους εκλεγ­μέ­νους της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης», που θα αμφι­σβη­τούν και θα συγκρού­ο­νται με την «καρ­διά» αυτής της στρα­τη­γι­κής, με τις δυνά­μεις των άλλων κομ­μά­των που την υπη­ρε­τούν ή δέχο­νται αδια­μαρ­τύ­ρη­τα τις τρα­γι­κές συνέ­πειες που έχει για τους εργα­ζό­με­νους και τα λαϊ­κά στρώματα.

Πηγή _Ριζοσπάστης