Το ΚΚΕ, από τις πρώτες ώρες της νέας στρατιωτικής επίθεσης του ισραηλινού κράτους και της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας, βγήκε μαχητικά με θέσεις αρχών στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης, οργάνωσε δεκάδες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν σε πολλές εργατικές — λαϊκές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, που στην Αθήνα κατέληγαν έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ, διαδηλώνοντας και έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ.

• Κατήγ­γει­λε την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και τα άλλα κόμ­μα­τα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, εθνι­κι­στές) για τη στή­ρι­ξη στο Ισρα­ήλ, στο όνο­μα δήθεν των «εθνι­κών συμ­φε­ρό­ντων».
• Απαί­τη­σε την απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια στην περιο­χή,
• Να γυρί­σουν στη χώρα οι ελλη­νι­κές φρε­γά­τες από τις ΝΑΤΟι­κές αποστολές,
• Να κλεί­σουν οι βάσεις των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ,
• Να υλο­ποι­η­θεί η από­φα­ση της ελλη­νι­κής Βου­λής για την ανα­γνώ­ρι­ση του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους στα σύνο­ρα πριν αυτά της 4ης Ιού­νη του 1967, με πρω­τεύ­ου­σα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Επι­πλέ­ον το ΚΚΕ φρό­ντι­σε, με τη μετά­φρα­ση του άρθρου του Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, ΓΓ της ΚΕ — το οποίο αφο­ρού­σε τόσο την ουσία του ζητή­μα­τος όσο και ευρύ­τε­ρες πλευ­ρές της σύγκρου­σης — σε πολ­λές γλώσ­σες (Αγγλι­κά, Αλβα­νι­κά, Αρα­βι­κά, Βουλ­γα­ρι­κά, Γαλ­λι­κά, Γερ­μα­νι­κά, Ισπα­νι­κά, Πορ­το­γα­λι­κά, Ρωσι­κά, Τουρ­κι­κά), να ενη­με­ρώ­σει τα ΚΚ, τους κομ­μου­νι­στές σε όλο τον κόσμο, για τις θέσεις του.

Δημή­τρη ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΓΓ-ΚΕ ΚΚΕ: Για την πολε­μι­κή σύγκρου­ση Ισρα­ήλ – Παλαι­στί­νης και τις εξε­λί­ξεις στην περιοχή

Σήμε­ρα κρί­νου­με ανα­γκαίο να δώσου­με ορι­σμέ­νες σύντο­μες απα­ντή­σεις σε ζητή­μα­τα που είτε κατα­φτά­νουν στο Τμή­μα Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ του ΚΚΕ, από διά­φο­ρες γωνιές του κόσμου, είτε απο­τε­λούν αντι­κεί­με­νο πολε­μι­κής σε βάρος του ΚΚΕ και των θέσε­ών του.

1.

Η έννοια της «τρομοκρατίας»,
μια «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» 
για τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών

Ένα ερώ­τη­μα που έρχε­ται από διά­φο­ρες πλευ­ρές, άλλο­τε καλό­βου­λα και άλλο­τε από αστούς πολι­τι­κούς και δημο­σιο­γρά­φους, κακό­βου­λα, είναι «για­τί το ΚΚΕ στις τοπο­θε­τή­σεις του για το ζήτη­μα δεν κατα­δι­κά­ζει την τρο­μο­κρα­τία;».

Το ΚΚΕ γνω­ρί­ζει πολύ καλά ότι εδώ και αρκε­τές δεκα­ε­τί­ες το ζήτη­μα της λεγό­με­νης «τρο­μο­κρα­τί­ας» αξιο­ποιεί­ται από αστι­κές τάξεις και ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις για αντι­λαϊ­κούς σχε­δια­σμούς και τη δικαιο­λό­γη­ση των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων και πολέ­μων. Η «τρο­μο­κρα­τία» έχει γίνει μια έννοια — «λάστι­χο». Ετσι, σε όλες τις χώρες της ΕΕ και στη χώρα μας προ­ω­θού­νται οι λεγό­με­νοι «τρο­μο­νό­μοι», που στο­χο­ποιούν τους αγώ­νες των εργα­τών, των αγρο­τών, της νεο­λαί­ας. Σε μια μαζι­κή κινη­το­ποί­η­ση, μια κατά­λη­ψη ενός εργα­σια­κού ή δημό­σιου χώρου, ενός δρό­μου, μπο­ρεί να χαρα­κτη­ρι­στεί «τρο­μο­κρα­τι­κή ενέρ­γεια» και να αξιο­ποι­η­θεί η ανά­λο­γη νομο­θε­τι­κή πρό­βλε­ψη, με διώ­ξεις σε βάρος αγω­νι­ζό­με­νων εργα­τών, αγρο­τών, μαθητών.

Ανά­λο­γα, η έννοια της «τρο­μο­κρα­τί­ας» χρη­σι­μο­ποιεί­ται και σε διε­θνές επί­πε­δο για να υπη­ρε­τή­σει τις στο­χεύ­σεις των αστι­κών τάξε­ων. Ετσι, π.χ. ο λεγό­με­νος «Ελεύ­θε­ρος Συρια­κός Στρα­τός», που ευθύ­νε­ται για μια σει­ρά εγκλη­μά­των στη Συρία, δεν είναι «τρο­μο­κρα­τι­κή οργά­νω­ση» για τις ΗΠΑ και τους συμ­μά­χους τους, ενώ τέτοια θεω­ρεί­ται η Χαμάς. Αντί­στοι­χα παρα­δείγ­μα­τα, ανά­λο­γα με το τι βολεύ­ει τις αστι­κές τάξεις ανά τον κόσμο, θα δει κανείς και για άλλες ένο­πλες πολι­τι­κο­στρα­τιω­τι­κές οργα­νώ­σεις, όπως οι Ταλι­μπάν ή οι Κούρ­δοι της Συρί­ας κ.λπ.

Επι­πλέ­ον, η αστι­κή προ­πα­γάν­δα βάζει στο «μίξερ» της προ­πα­γάν­δας της οργα­νώ­σεις όπως η «Αλ Κάι­ντα» και οι Ταλι­μπάν, που τις έφτια­ξαν, στή­ρι­ξαν και εξό­πλι­σαν για τους σκο­πούς τους οι ιμπε­ρια­λι­στές, πριν χάσουν τον έλεγ­χο, επί­σης δυνά­μεις όπως η Χαμάς, που ανα­δεί­χθη­κε 1η στις εκλο­γές του 2006 στη Λωρί­δα της Γάζας, πράγ­μα που απο­δει­κνύ­ει ότι αυτή η αστι­κή δύνα­μη, για διά­φο­ρους λόγους που σχε­τί­ζο­νται με την ίδια τη βία της ισραη­λι­νής κατο­χής και τις αδυ­να­μί­ες της δρά­σης άλλων πολι­τι­κών δυνά­με­ων στη Λωρί­δα της Γάζας, έχει στη­ρι­χθεί από λαϊ­κές δυνά­μεις που παλεύ­ουν για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Παλαιστίνης.

Το ΚΚΕ έχει αντί­θε­τες ιδε­ο­λο­γι­κές, πολι­τι­κές, φιλο­σο­φι­κές αντι­λή­ψεις σε σχέ­ση με αυτήν την πολι­τι­κο­στρα­τιω­τι­κή οργά­νω­ση, ωστό­σο δεν θα επι­τρέ­ψει ποτέ να περά­σει στις λαϊ­κές συνει­δή­σεις ότι ο μαζι­κός βομ­βαρ­δι­σμός της Γάζας και οι δολο­φο­νί­ες χιλιά­δων μικρών παι­διών γίνο­νται δήθεν για την εξά­λει­ψη της Χαμάς και να δικαιο­λο­γη­θεί η πολύ­χρο­νη κατο­χή, την ώρα που το ένα μετά το άλλο τα στοι­χεία δεί­χνουν ότι στό­χος του Ισρα­ήλ είναι η ακύ­ρω­ση της λύσης των δύο κρα­τών, η εκμε­τάλ­λευ­ση των υδρο­γο­ναν­θρά­κων και της γεω­γρα­φι­κής θέσης της Λωρί­δας της Γάζας, η γενο­κτο­νία του λαού της Παλαι­στί­νης και ο εκτο­πι­σμός στην έρη­μο όσων δεν βρουν τον θάνα­το από την ισραη­λι­νή σφαγή.

Από το συνε­χι­ζό­με­νο έγκλη­μα στη Γάζα

Ακό­μα, δεν δίνου­με καμία βάση στα κατα­σκευα­σμέ­να από τις ισραη­λι­νές αρχές πει­στή­ρια για τις «αγριό­τη­τες της Χαμάς» και ήδη πολ­λά από αυτά τα fake news έχουν κατα­πέ­σει μετά τα πρώ­τα 24ωρα, μετα­ξύ άλλων και σε παρου­σιά­σεις απο­δει­κτι­κών στοι­χεί­ων στις οποί­ες προ­χώ­ρη­σαν Ελλη­νες δημο­σιο­γρά­φοι, σε δημό­σιες εκδη­λώ­σεις που πραγματοποίησαν.

Από τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες αγω­νι­στών στο Ισρα­ήλ που ζητά­νε κατά­παυ­ση πυρός

Υπο­λο­γί­ζου­με και κάτι ακό­μα: Η πολύ­χρο­νη ισραη­λι­νή κατο­χή, η κατα­πί­ε­ση, το απαρτ­χάιντ πράγ­μα­τι μπο­ρεί να οδη­γή­σουν σε μεγά­λη οργή, αντί­ποι­να και ακρό­τη­τες. Ο ίδιος ο πόλε­μος, που διε­ξά­γε­ται εδώ και 7 δεκα­ε­τί­ες σε βάρος του λαού της Παλαι­στί­νης, είναι μια φρι­κα­λε­ό­τη­τα, μέσα στην οποία έχουν δολο­φο­νη­θεί και βασα­νι­στεί εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες Παλαι­στί­νιοι, και το κρί­σι­μο ζήτη­μα είναι οι εργα­ζό­με­νοι να εστιά­ζουν στις αιτί­ες και στον χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου, στις τρα­γι­κές συνέ­πειες της πολύ­χρο­νης ισραη­λι­νής κατο­χής, στη σφα­γή κατά του Παλαι­στι­νια­κού λαού, που παλεύ­ει και έχει δικαί­ω­μα να παλέ­ψει για την απε­λευ­θέ­ρω­σή του με όλα τα μέσα.

2.

Για τη στάση απέναντι στο Ισραήλ

Το ΚΚΕ, εκφρά­ζο­ντας την πλή­ρη αλλη­λεγ­γύη του και στή­ρι­ξη στον λαό της Παλαι­στί­νης, στην ανα­γκαιό­τη­τα να έχει το δικό του κρά­τος και να είναι νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του, σημεί­ω­σε ταυ­τό­χρο­να ότι θύμα της πολι­τι­κής του αστι­κού κρά­τους του Ισρα­ήλ και της αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης Νετα­νιά­χου είναι και ο ίδιος ο ισραη­λι­νός λαός.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΟΛΕΜΟΥ: Το κρά­τος-δολο­φό­νος κρύ­βει ότι εξο­λό­θρευ­σε εκα­το­ντά­δες Ισραηλινούς

Η τοπο­θέ­τη­ση αυτή αντι­με­τω­πί­στη­κε εχθρι­κά από ορι­σμέ­νες δυνά­μεις που εμφα­νί­ζο­νται δήθεν ως «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές» και οι οποί­ες δεν ανα­γνω­ρί­ζουν την ύπαρ­ξη κρά­τους του Ισρα­ήλ, ούτε αστι­κής τάξης και ισραη­λι­νού λαού, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντάς το απλώς «βάση των ΗΠΑ».

Οι δυνά­μεις αυτές αρνού­νται να δουν ότι η βασι­κή αιτία όλων όσα βιώ­νουν οι λαοί είναι το βάρ­βα­ρο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα στο σημε­ρι­νό του στά­διο, το μονο­πω­λια­κό, όταν πια ανά­με­σα στα μονο­πώ­λια, στις αστι­κές τάξεις εντεί­νε­ται η δια­πά­λη, που διε­ξά­γε­ται και με κάθε μέσο, για την εκμε­τάλ­λευ­ση όχι μόνο των εργα­ζο­μέ­νων των χωρών τους αλλά και άλλων χωρών, η δια­πά­λη για πρώ­τες ύλες, για δρό­μους μετα­φο­ράς εμπο­ρευ­μά­των, για γεω­πο­λι­τι­κά στη­ρίγ­μα­τα και μερί­δια των αγορών.

Ετσι, μετά τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο εκεί­νη η καπι­τα­λι­στι­κή δύνα­μη που βγή­κε κερ­δι­σμέ­νη και ενι­σχυ­μέ­νη, οι ΗΠΑ, επέ­λε­ξε να έχει ένα ισχυ­ρό γεω­πο­λι­τι­κό στή­ριγ­μα στην περιο­χή, έναν «χωρο­φύ­λα­κα» και «τοπο­τη­ρη­τή» που θα μπο­ρεί να συν­δια­λέ­γε­ται και με τη βία, εάν χρεια­στεί, με τις άλλες αστι­κές τάξεις των χωρών που δια­μορ­φώ­θη­καν μετά την πτώ­ση της αποι­κιο­κρα­τί­ας, κάτω και από τη συμ­βο­λή της Νίκης της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης στον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο κατά του φασι­σμού, που — ας μη μας δια­φεύ­γει — είναι «σάρ­κα από τη σάρ­κα του καπιταλισμού».

Η ύπαρ­ξη του ισραη­λι­νού κρά­τους είναι σήμε­ρα μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Η σφα­γή των Εβραί­ων από τους ναζί και ο αντι­ση­μι­τι­σμός που προ­ω­θού­σαν οι αστι­κές τάξεις σε πολ­λές καπι­τα­λι­στι­κές χώρες πριν τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο οδή­γη­σαν στην απο­δο­χή, από την ΕΣΣΔ και το παγκό­σμιο εργα­τι­κό κίνη­μα, της συγκρό­τη­σης του κρά­τους του Ισρα­ήλ δίπλα σε ένα κρά­τος της Παλαιστίνης.

Την από­φα­ση αυτή προ­κλη­τι­κά κατα­πά­τη­σε το αστι­κό κρά­τος του Ισρα­ήλ, η αστι­κή τάξη του οποί­ου κατα­πα­τά εδώ και δεκα­ε­τί­ες κάθε δικαί­ω­μα του λαού της Παλαι­στί­νης, αρπά­ζο­ντας το μεγά­λο μέρος των παλαι­στι­νια­κών εδα­φών. Στην αστι­κή τάξη του Ισρα­ήλ και στο κρά­τος της, οι ΗΠΑ και από κοντά και η ΕΕ βρή­καν εκεί­νον τον «σύμ­μα­χο» που χρειά­ζο­νταν και που τους έδι­νε το δικαί­ω­μα της επι­διαι­τη­σί­ας με τις άλλες αστι­κές τάξεις της περιο­χής, που κι αυτές επι­δί­ω­καν την ανα­βάθ­μι­ση της θέσης τους. Και αυτό το γεω­πο­λι­τι­κό «γαϊ­τα­νά­κι», που παί­ζε­ται με ακό­μα πιο άσχη­μο τρό­πο μετά την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού στην ΕΣΣΔ, έχει ως θύμα του έναν ολό­κλη­ρο λαό, τον λαό της Παλαι­στί­νης, που όλα αυτά τα χρό­νια τού υπό­σχο­νταν μια πατρί­δα αλλά το όνει­ρό του μένει ανεκπλήρωτο.

Το ΚΚΕ σέβε­ται τα δικαιώ­μα­τα και την πάλη κάθε λαού, και στις τοπο­θε­τή­σεις του τονί­ζει μετα­ξύ άλλων ότι το «μάρ­μα­ρο» το πλη­ρώ­νει και ο λαός του Ισρα­ήλ, που είναι κι αυτός θύμα των πολι­τι­κών που ακο­λου­θούν η αστι­κή τάξη του Ισρα­ήλ και το κρά­τος της.

Εκφρά­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη μας σε όλους τους αγω­νι­στές στο Ισρα­ήλ, πρώ­τα απ’ όλα στο ΚΚ Ισρα­ήλ, στους κομ­μου­νι­στές του Ισρα­ήλ, Εβραί­ους και Αρα­βες, που παλεύ­ουν αυτήν την ώρα μέσα στο «στό­μα του λύκου» και υψώ­νουν φωνή αντί­στα­σης στη βαρ­βα­ρό­τη­τα κατά του λαού της Παλαι­στί­νης. Οι 21 βου­λευ­τές του ΚΚΕ και οι 2 ευρω­βου­λευ­τές του συνυ­πέ­γρα­ψαν κεί­με­νο αλλη­λεγ­γύ­ης προς τον βου­λευ­τή Οφερ Κασίφ, που διώ­κε­ται από τις ισραη­λι­νές αρχές για τη στά­ση του ενά­ντια στην κατοχή.

3.

Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας
και σοσιαλισμός

Εκφρά­ζο­νται επί­σης ερω­τή­μα­τα για τον εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να του λαού της Παλαι­στί­νης, εάν μπο­ρεί σε συν­θή­κες ιμπε­ρια­λι­σμού να υπάρ­χει τέτοιος αγώ­νας και μάλι­στα όταν λέμε πως η επο­χή μας είναι επο­χή περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στον σοσια­λι­σμό. Κάποιοι ασκούν κρι­τι­κή στο ΚΚΕ, λέγο­ντας ότι ενώ σε όλες τις άλλες περι­πτώ­σεις μιλά για την ανα­γκαιό­τη­τα και επι­και­ρό­τη­τα του σοσια­λι­σμού, στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση εστιά­ζει μόνο στο δικαί­ω­μα της συγκρό­τη­σης παλαι­στι­νια­κού κράτους.

Συνο­πτι­κά εδώ θέλου­με να σημειώ­σου­με τα εξής: Σήμε­ρα σε όλο τον κόσμο κυριαρ­χούν τα μονο­πώ­λια, είμα­στε στο μονο­πω­λια­κό στά­διο του καπι­τα­λι­σμού, αυτό που ο Λένιν προσ­διό­ρι­σε ως ιμπε­ρια­λι­σμό, αλλά αυτό δεν σημαί­νει σε καμία περί­πτω­ση ότι δεν μπο­ρούν να ξεσπά­σουν εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κοί αγώ­νες ενά­ντια στην ξενι­κή κατοχή.
Από την πλευ­ρά των Παλαι­στι­νί­ων διε­ξά­γε­ται ένας δίκαιος εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κός πόλε­μος, ένας πόλε­μος ενά­ντια στην κατο­χή, με στό­χο να απο­κτή­σουν το δικαί­ω­μα στη δική τους πατρί­δα. Δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει δεύ­τε­ρη κου­βέ­ντα και σκέ­ψη σε αυτό.
Από την πλευ­ρά του Ισρα­ήλ και των συμ­μά­χων του (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) είναι ένας άδι­κος ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος, που στο­χεύ­ει στη διαιώ­νι­ση της κατο­χής και της εξυ­πη­ρέ­τη­σης των συμ­φε­ρό­ντων τους στην περιοχή.

Στην επο­χή του ιμπε­ρια­λι­σμού το ΚΚΕ ηγή­θη­κε σε έναν τέτοιο αγώ­να, συγκρο­τώ­ντας το Εθνι­κό Απε­λευ­θε­ρω­τι­κό Μέτω­πο (ΕΑΜ), τον Ελλη­νι­κό Λαϊ­κό Απε­λευ­θε­ρω­τι­κό Στρα­τό (ΕΛΑΣ), τις άλλες αντι­στα­σια­κές οργα­νώ­σεις ενά­ντια στην ξένη (γερ­μα­νι­κή, ιτα­λι­κή και βουλ­γα­ρι­κή) φασι­στι­κή κατο­χή την περί­ο­δο 1941 — 1944. Το ΚΚΕ ήταν ο νους, ο οργα­νω­τής και ο αιμο­δό­της αυτής της μεγά­λης αντι­στα­σια­κής επο­ποι­ί­ας και είμα­στε περή­φα­νοι για το Κόμ­μα μας, που πρω­το­στά­τη­σε σε αυτόν τον αγώ­να, και η όποια κρι­τι­κή ασκού­με αφο­ρά την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή ανε­τοι­μό­τη­τα του Κόμ­μα­τός μας να συν­δέ­σει αυτόν τον μεγά­λο αγώ­να με την υπό­θε­ση της εργα­τι­κής εξουσίας.

Ο σοσια­λι­σμός είναι ανα­γκαί­ος και επί­και­ρος για όλο τον κόσμο, για κάθε καπι­τα­λι­στι­κή χώρα, αλλά μέσα στις συν­θή­κες στις οποί­ες διε­ξά­γε­ται ο εργα­τι­κός — λαϊ­κός αγώ­νας σε κάθε χώρα ανα­δει­κνύ­ο­νται σημα­ντι­κοί «κρί­κοι» που μπο­ρούν να δώσουν ώθη­ση στην ταξι­κή πάλη. Είναι καθο­ρι­στι­κό ζήτη­μα για το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, για το εργα­τι­κό κίνη­μα, για την προ­ε­τοι­μα­σία, συσπεί­ρω­ση και κινη­το­ποί­η­ση εργα­τι­κών — λαϊ­κών δυνά­με­ων, να παίρ­νει υπό­ψη αυτούς τους κρί­κους στην πάλη για τον σοσια­λι­σμό. Και στην Παλαι­στί­νη σήμε­ρα ο βασι­κός «κρί­κος» είναι η απο­τί­να­ξη της ξενι­κής ισραη­λι­νής κατο­χής, η συγκρό­τη­ση του παλαι­στι­νια­κού κράτους.

Συνε­πώς, είναι υπό­θε­ση της εργα­τι­κής τάξης της Παλαι­στί­νης και της πρω­το­πο­ρί­ας της, του ΚΚ, να δια­μορ­φώ­σει μια τέτοια γραμ­μή που θα συν­δέ­σει αυτόν τον «κρί­κο» με την υπό­θε­ση της πάλης για την κοι­νω­νι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση, την εργα­τι­κή εξου­σία, την οικο­δό­μη­ση της νέας σοσια­λι­στι­κής κοινωνίας.

Δική μας υπό­θε­ση, των εργα­ζο­μέ­νων και της νεο­λαί­ας στις άλλες χώρες, είναι να στη­ρί­ξου­με αυτήν την πάλη και να βρε­θού­με τώρα στο πλευ­ρό του στη σύγκρου­ση με τις δυνά­μεις κατοχής.

4.

Η στρεβλή αντίληψη των “δύο αξόνων”

Με δεδο­μέ­νο ότι ο πόλε­μος στην Παλαι­στί­νη αντι­κει­με­νι­κά δια­πλέ­κε­ται με τον αντα­γω­νι­σμό ανά­με­σα σε ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μια και από την άλλη Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.λπ.) στην περιο­χή και διε­θνώς προ­κύ­πτουν δύο δια­φο­ρε­τι­κές, εξί­σου όμως λαν­θα­σμέ­νες αντι­λή­ψεις από τα παραπάνω:

• α) Μία που ισχυ­ρί­ζε­ται ότι δια­μορ­φώ­νε­ται ένας «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κός άξο­νας» (Ιράν — Ρωσία — Κίνα), που πρέ­πει να τον στη­ρί­ξου­με απέ­να­ντι στους ιμπε­ρια­λι­στές των ΗΠΑ και στους συμ­μά­χους τους.
• β) Μια δεύ­τε­ρη, λιγό­τε­ρο δια­δο­μέ­νη προς το παρόν αλλά το ίδιο λαν­θα­σμέ­νη αντί­λη­ψη, που λέει ότι δεν μπο­ρού­με να στη­ρί­ξου­με την πάλη του λαού της Παλαι­στί­νης για απε­λευ­θέ­ρω­ση, για­τί είναι μέρος της ιμπε­ρια­λι­στι­κής σύγκρουσης.

Οι δύο αυτές προ­σεγ­γί­σεις ξεκι­νούν από τη σωστή δια­πί­στω­ση ότι δια­μορ­φώ­νο­νται μπλοκ αντι­πα­ρα­τι­θέ­με­νων δυνά­με­ων, και από τη μια έχου­με το ιμπε­ρια­λι­στι­κό μπλοκ των δυνά­με­ων του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, ενώ είναι εμφα­νής και η δια­μόρ­φω­ση του ευρα­σια­τι­κού μπλοκ (Ρωσί­ας — Κίνας — Ιράν κ.ά.), που η πρώ­τη άπο­ψη στρε­βλά το εμφα­νί­ζει ως δήθεν «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό άξονα».

Στην πρά­ξη, έτσι, παραι­τεί­ται από την ταξι­κή προ­σέγ­γι­ση, αντι­με­τω­πί­ζο­ντας τον ιμπε­ρια­λι­σμό ως επι­θε­τι­κή πολι­τι­κή των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους και αγνο­ώ­ντας ότι και στην Κίνα και στη Ρωσία κου­μά­ντο κάνουν τα μονο­πώ­λια, ότι οι αστι­κές τάξεις και αυτών των χωρών επι­διώ­κουν την προ­ώ­θη­ση των δικών τους σχεδιασμών.

Η υπο­στή­ρι­ξη Ρωσί­ας, Κίνας, Ιράν προς τους Παλαι­στί­νιους δεν γίνε­ται επει­δή είναι με το «δίκιο των λαών», αλλά επει­δή θέλουν να εμπο­δί­σουν τα αμε­ρι­κα­νι­κά σχέ­δια στην περιο­χή, να τους δυσκο­λέ­ψουν, να τους πλή­ξουν. Αρα, κανέ­ναν «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό άξο­να» δεν συγκρο­τούν αυτές οι δυνά­μεις, για τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, τα δικά τους μονο­πώ­λια δου­λεύ­ουν, και γι’ αυτό ούτε συνε­πείς τελι­κά μπο­ρεί να είναι στην υπο­στή­ρι­ξη του αγώ­να των Παλαι­στι­νί­ων. Είναι άλλο ζήτη­μα ότι καλά κάνουν οι Παλαι­στί­νιοι, όπως και κάθε εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό ή ακό­μα και επα­να­στα­τι­κό κίνη­μα, να επι­διώ­κουν να αξιο­ποι­ή­σουν αυτές τις αντι­θέ­σεις στον αγώ­να τους ενά­ντια στην ισραη­λι­νή κατοχή.

Η δεύ­τε­ρη προ­σέγ­γι­ση, ενώ σωστά προ­σεγ­γί­ζει την ταξι­κή ουσία των ιμπε­ρια­λι­στι­κών μπλοκ που ανα­με­τρού­νται, κάνει το μεγά­λο λάθος να «πετά το μωρό μαζί με τα νερά», να απορ­ρί­πτει τη δίκαιη πάλη του λαού της Παλαι­στί­νης, στο όνο­μα του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου. Όμως, όπως έχει απο­δει­χθεί και ιστο­ρι­κά, σε συν­θή­κες διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­στι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης, ακό­μα και πολέ­μου, δεν απο­κλεί­ε­ται η εκδή­λω­ση και δίκαιων εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κών πολέ­μων. Σ’ αυτά τα ζητή­μα­τα ανα­φέρ­θη­κε διε­ξο­δι­κά ο Λένιν στις συν­θή­κες του Α’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, απα­ντώ­ντας στις αντί­στοι­χες λαν­θα­σμέ­νες θέσεις της Λούξεμπουργκ.

Σήμε­ρα, που πράγ­μα­τι υπάρ­χει το ενδε­χό­με­νο γενί­κευ­σης της σύγκρου­σης στη Μέση Ανα­το­λή, ακό­μα και της σύν­δε­σης με τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, ή «ανοίγ­μα­τος» νέων μετώ­πων, ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός χαρα­κτή­ρας της σύγκρου­σης, των βασι­κών δυνά­με­ων που ανα­με­τρού­νται για τις δικές τους γεω­πο­λι­τι­κές επι­διώ­ξεις, όχι μόνο δεν πρέ­πει να οδη­γή­σει σε παραί­τη­ση από τη στή­ρι­ξη του λαού της Παλαι­στί­νης, αλλά επι­βάλ­λε­ται ο δίκαιος αυτός αγώ­νας να στη­ρι­χθεί περισσότερο.

Το ΚΚΕ, τόσο στην περί­πτω­ση της σύγκρου­σης στην Ουκρα­νία όσο και στην περί­πτω­ση της Παλαι­στί­νης, είναι στη σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας, για­τί είναι με τους λαούς και παλεύ­ει ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στές, στα μονο­πώ­λια, στον καπι­τα­λι­σμό, που αιμα­το­κυ­λούν τους λαούς.