Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

25 χρόνια από τον βρώμικη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία: Ο βρώμικος πόλεμος των 78 ημερών που άλλαξε τον χάρτη των Βαλκανίων

Ο δια­με­λι­σμός της τότε ενιαί­ας Γιου­γκο­σλα­βί­ας και το ντό­μι­νο της αλλα­γής συνό­ρων πυρο­δο­τούν και σήμε­ρα αντα­γω­νι­σμούς και αντι­θέ­σεις, κρα­τώ­ντας αναμ­μέ­νο το φιτί­λι μιας νέας σύγκρουσης

Στις 24 Μάρ­τη συμπλη­ρώ­νο­νται 25 χρό­νια από τον βρώ­μι­κο πόλε­μο στη Γιου­γκο­σλα­βία. Από την επί­θε­ση και τους επί 78 μέρες εγκλη­μα­τι­κούς βομ­βαρ­δι­σμούς, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των φιλε­λεύ­θε­ρων, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών — κεντρο­α­ρι­στε­ρών κυβερ­νή­σε­ων, στο κορ­μί της Γιουγκοσλαβίας.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ 1999 — ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Μια ιμπε­ρια­λι­στι­κή επί­θε­ση που έγι­νε με πρό­σχη­μα τα δικαιώ­μα­τα των Κοσο­βά­ρων Αλβα­νών και πραγ­μα­τι­κή αιτία το ξανα­μοί­ρα­σμα σφαι­ρών επιρ­ρο­ής, αγο­ρών, πηγών και δικτύ­ων Ενέρ­γειας, στον αντα­γω­νι­σμό με άλλες δυνά­μεις, όπως η Ρωσία. Για να το πετύ­χουν δεν δίστα­σαν να αλλά­ξουν σύνο­ρα, να απο­δυ­να­μώ­σουν κυρί­αρ­χα κρά­τη και να δημιουρ­γή­σουν κρά­τη — δορυ­φό­ρους, όπως είναι το Κόσο­βο, η Βοσ­νία κ.ά.

Πρό­κει­ται για ιδιαί­τε­ρα σημα­ντι­κή επέ­τειο, μια μαύ­ρη επέ­τειο, που σήμε­ρα είναι πιο επί­και­ρη από ποτέ. Τα συμπε­ρά­σμα­τα που προ­κύ­πτουν, τόσο για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όσο και για τη στά­ση των πολι­τι­κών δυνά­με­ων, τότε και τώρα, πρέ­πει να απο­τε­λέ­σουν κρι­τή­ριο για τον ελλη­νι­κό λαό και τη νεο­λαία, για κάθε άνθρω­πο καλής θέλη­σης, που ανη­συ­χεί για τις σημε­ρι­νές επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις, με το φού­ντω­μα του πολέ­μου με τους ίδιους πρω­τα­γω­νι­στές και με ενερ­γή εμπλο­κή της χώρας μας, όπως το 1999 στον πόλε­μο της Γιουγκοσλαβίας.

Lepa sela lepo gore — Τα όμορ­φα χωριά, όμορ­φα καί­γο­νται (Λες να γίνει πόλε­μος φίλε; Ποιος πόλε­μος; …καλά είσαι;)

Χωρίς τη συμ­βο­λή της Ελλά­δας δεν θα μπο­ρού­σε να επι­τευ­χθεί το αιμα­το­κύ­λι­σμα του γιου­γκο­σλα­βι­κού λαού. Με ευθύ­νη της τότε κυβέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ και με τη συνε­νο­χή όλων των άλλων αστι­κών κομ­μά­των, το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης μετα­τρά­πη­κε σε ΝΑΤΟι­κή βάση και ολό­κλη­ρη η περιο­χή της Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο. Δρό­μοι και λιμά­νια χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν για την προ­ώ­θη­ση στρα­τιω­τι­κού υλι­κού στη Βαλ­κα­νι­κή. Για να περ­νά­νε οι ορδές των τανκς, των οχη­μά­των και των κοντέι­νερς, που μετέ­φε­ραν στρα­τεύ­μα­τα και πολε­μι­κό εξοπλισμό.

Επί­σης, το Α/Τ «Θεμι­στο­κλής» στάλ­θη­κε στην Αδρια­τι­κή για να συν­δρά­μει τους βομ­βαρ­δι­σμούς από θαλάσ­σης, με το πλή­ρω­μά του να κατα­γρά­φει μια σπου­δαία σελί­δα ανυ­πα­κο­ής και αντι­πα­ρά­θε­σης με τα ΝΑΤΟι­κά κελεύ­σμα­τα, που απο­τε­λεί και σήμε­ρα πηγή έμπνευ­σης για χιλιά­δες στρατευμένους.

Αποκορύφωμα
μιας χρόνιας προσπάθειας υπονόμευσης

Η επέμ­βα­ση δεν ήρθε σαν κεραυ­νός εν αιθρία. Ηταν το επό­με­νο μεγά­λο κεφά­λαιο μίας σει­ράς σχε­δια­σμών, που επι­δί­ω­καν την εδραί­ω­ση του ευρω­α­τλα­ντι­σμού στις πρώ­ην σοσια­λι­στι­κές χώρες μετά την ανα­τρο­πή και διά­λυ­ση της πρώ­ην ΕΣΣΔ.

Δεν είναι τυχαίο πως αμέ­σως μετά τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές, δυτι­κο­ευ­ρω­παϊ­κές ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις, με πρώ­τες το Βατι­κα­νό και τη Γερ­μα­νία, έσπευ­σαν το 1991 να δια­λύ­σουν την πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βία, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας την κήρυ­ξη ανε­ξαρ­τη­σί­ας της Κρο­α­τί­ας, της Σλο­βε­νί­ας και της ΠΓΔΜ (σημε­ρι­νής Βόρειας Μακεδονίας).

Η ανά­φλε­ξη της περιο­χής, που δεν έπα­ψε ποτέ να βρί­σκε­ται στο επί­κε­ντρο του ενδια­φέ­ρο­ντος ισχυ­ρών ευρω­παϊ­κών ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, όπως η Γερ­μα­νία, «δου­λευό­ταν» ήδη από τη δεκα­ε­τία του ’80, μέσω της εξέ­γερ­σης Αλβα­νό­φω­νων και της δημιουρ­γί­ας ξεχω­ρι­στών δομών διοί­κη­σης και Εκπαί­δευ­σης, που αξιο­ποι­ή­θη­καν από τους ιμπε­ρια­λι­στές περί­που μία 15ετία αργότερα.

Στις αρχές του 1999, η υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, εκβιά­ζο­ντας ανοι­χτά τους Σέρ­βους και απο­κα­λύ­πτο­ντας τις πραγ­μα­τι­κές προ­θέ­σεις των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, απαί­τη­σε από τον τότε Πρό­ε­δρο της ΟΔ Γιου­γκο­σλα­βί­ας, Σλό­μπο­νταν Μιλό­σε­βιτς, την ανά­πτυ­ξη των ΝΑΤΟι­κών στρα­τευ­μά­των στο Κοσ­συ­φο­πέ­διο και στην υπό­λοι­πη επι­κρά­τεια, για να εδραιω­θούν τάχα η «ειρή­νη» και η «στα­θε­ρό­τη­τα».

Υπαρ­κτές εθνι­κές και θρη­σκευ­τι­κές δια­φο­ρές μετα­ξύ πλη­θυ­σμών της περιο­χής τρο­φο­δο­τή­θη­καν και ενι­σχύ­θη­καν σκό­πι­μα από την παρέμ­βα­ση των Ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κών, για να απο­τε­λέ­σουν άλλο­θι της ανοι­χτής επέμβασης.

Στο όνο­μα λοι­πόν της ευρω­α­τλα­ντι­κής «στα­θε­ρό­τη­τας», οι ιμπε­ρια­λι­στές σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ εξα­πέ­λυ­σαν το βρά­δυ της 24ης Μάρ­τη 1999 έναν πόλε­μο που ονο­μά­στη­κε βρώ­μι­κος από τις μεθό­δους, τα όπλα, τους στό­χους. Ηταν η έναρ­ξη μιας πραγ­μα­τι­κής ιμπε­ρια­λι­στι­κής θηριω­δί­ας, που κρά­τη­σε 78 μερόνυχτα.

Το ρολόι έδει­χνε 19.45, όταν τα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά αερο­πλά­να και οι πύραυ­λοι άρχι­σαν να «ξερ­νούν φωτιά» στη Γιου­γκο­σλα­βία, προ­σθέ­το­ντας μια ακό­μη σελί­δα στην αιμα­το­βαμ­μέ­νη ιστο­ρία της πολε­μι­κής μηχα­νής του ΝΑΤΟ…

Η Γιου­γκο­σλα­βία δεν επε­λέ­γη τυχαία ως πεδίο θερ­μής εφαρ­μο­γής του νέου ΝΑΤΟι­κού δόγ­μα­τος. Γεω­γρα­φι­κά, βρι­σκό­ταν στο κέντρο των Βαλ­κα­νί­ων, στην καρ­διά μιας περιο­χής — σταυ­ρο­δρό­μι δύο Παγκό­σμιων Πολέ­μων. Ο κατα­κερ­μα­τι­σμός της ήταν ανα­γκαί­ος για να προ­χω­ρή­σει ο ευρω­α­τλα­ντι­κός σχε­δια­σμός στα Βαλ­κά­νια, ειδι­κά απ’ όταν η καπι­τα­λι­στι­κή πλέ­ον Ρωσία δεν έδει­χνε δια­τε­θει­μέ­νη να παραι­τη­θεί από οικο­νο­μι­κά και πολι­τι­κά ερεί­σμα­τα που είχε στη Βαλκανική.

Η — μέχρι τότε — 
μεγαλύτερη πολεμική επιχείρηση
στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η ΝΑΤΟι­κή επέμ­βα­ση στη Γιου­γκο­σλα­βία κατα­γρά­φη­κε στην Ιστο­ρία ως η μεγα­λύ­τε­ρη επι­χεί­ρη­ση στην Ευρώ­πη μετά τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Στη διάρ­κεια των 11 βδο­μά­δων που διήρ­κε­σαν οι βομ­βαρ­δι­σμοί, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 2.300 αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές με τη χρή­ση 1.150 ΝΑΤΟι­κών υπερ­σύγ­χρο­νων μαχη­τι­κών αεροσκαφών.

  • Εκτο­ξεύ­τη­καν από τον αέρα συνο­λι­κά 420.000 βλή­μα­τα, πύραυ­λοι και βόμ­βες, ενώ χρη­σι­μο­ποί­η­σαν 37.000 βόμ­βες δια­σπο­ράς «απα­γο­ρευ­μέ­νες» από διε­θνείς συν­θή­κες, που προ­κά­λε­σαν τις περισ­σό­τε­ρες απώ­λειες στον άμα­χο πλη­θυ­σμό, χιλιά­δες βόμ­βες ραδιε­νερ­γού απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου. Η συνο­λι­κή μάζα των πυραύ­λων που έπε­σαν ήταν περί­που 22.000 τόνοι.
  • 59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδα­φος 12 χωρών — μελών του, ανά­με­σά τους και της Ελλά­δας, τέθη­καν στη διά­θε­ση της πολε­μι­κής μηχα­νής, στη­ρί­ζο­ντας τις επι­θέ­σεις κατά της Σερ­βί­ας και του Μαυροβουνίου.
  • Σε 100 δισ. δολά­ρια εκτι­μά­ται το κόστος της υλι­κής ζημιάς που προ­κλή­θη­κε. Βομ­βαρ­δί­στη­καν 25.000 κτί­ρια, 14 αερο­δρό­μια, 2 διυ­λι­στή­ρια, το 1/3 των εργο­στα­σί­ων ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γής, σχε­δόν όλα τα εργο­στά­σια της χώρας, 305 σχο­λές, σχο­λεία, νοσο­κο­μεία και μαιευ­τή­ρια, μονα­στή­ρια, γέφυ­ρες και δρό­μοι, κομ­βόι προ­σφύ­γων, έως και νεκροταφεία!
  • 1.002 μέλη του Γιου­γκο­σλα­βι­κού Στρα­τού σκο­τώ­θη­καν και περί­που 12.500 άνθρω­ποι τραυ­μα­τί­στη­καν, μετα­ξύ των οποί­ων 2.700 παι­διά. Σκο­τώ­θη­καν περί­που 3.000 άμα­χοι (το 30% παι­διά). Εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες έγι­ναν πρό­σφυ­γες και 2.500.000 κατα­δι­κά­στη­καν σε πλή­ρη οικο­νο­μι­κή εξαθλίωση.
  • Ανή­κε­στες βλά­βες προ­κλή­θη­καν στο περι­βάλ­λον, από τη ρίψη των βομ­βών απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου, με στό­χο την πει­ρα­μα­τι­κή δοκι­μή νέων όπλων… Ακό­μα δεν έχει δια­πι­στω­θεί το εύρος και το βάθος των συνε­πειών στο περι­βάλ­λον και την υγεία των κατοί­κων της Βαλ­κα­νι­κής Χερ­σο­νή­σου, από τους βομ­βαρ­δι­σμούς με τις βόμ­βες απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου. Συνέ­πειες που ο λαός μας και οι άλλοι λαοί της περιο­χής θα πλη­ρώ­σου­με στα επό­με­να χρόνια.

Ο πόλε­μος έλη­ξε μετά από δια­πραγ­μα­τεύ­σεις μετα­ξύ Αμε­ρι­κα­νών και Σέρ­βων στρα­τιω­τι­κών αξιω­μα­τού­χων και την έκδο­ση της Από­φα­σης 1244 του Συμ­βου­λί­ου Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ, μέσω της οποί­ας ουσια­στι­κά επι­χει­ρεί­ται «νομι­μο­ποί­η­ση» της ΝΑΤΟι­κής επέμ­βα­σης στο Κοσ­συ­φο­πέ­διο, που μετα­τρά­πη­κε έκτο­τε σε προ­τε­κτο­ρά­το και στο έδα­φός του δημιουρ­γή­θη­κε τελι­κά η στρα­τιω­τι­κή βάση Μπόν­τστιλ, η μεγα­λύ­τε­ρη των ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Πηγή Ριζο­σπά­στης

Ανεξίτηλο σύμβολο
της αντιιμπεριαλιστικής πάλης 
ο αγώνας του λαού ενάντια 
στη ΝΑΤΟική επέμβαση

Από την πρώ­τη ώρα σήμα­νε συνα­γερ­μός! Στο επί­κε­ντρο της λαϊ­κής κινη­το­ποί­η­σης βρέ­θη­κε η Θεσ­σα­λο­νί­κη, με πρω­το­πό­ρους τους κομμουνιστές

Η έναρ­ξη του πολέ­μου και η ελλη­νι­κή εμπλο­κή σήμα­ναν αμέ­σως συνα­γερ­μό στους κομ­μου­νι­στές και στον λαό της Θεσ­σα­λο­νί­κης, αλλά και όλης της χώρας. Τους επό­με­νους μήνες θα γρα­φό­ταν πραγ­μα­τι­κή Ιστο­ρία στην αντι­πα­ρά­θε­ση με το ΝΑΤΟ και την κυβέρ­νη­ση, που μετέ­τρε­ψαν κυρί­ως τη Β. Ελλά­δα σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο ενά­ντια στον γιου­γκο­σλα­βι­κό λαό.

Το ΚΚΕ μπή­κε μπρο­στά για να εκφρα­στεί μαζι­κά και οργα­νω­μέ­να η αντί­στα­ση στον εγκλη­μα­τι­κό ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό. Με χίλιους τρό­πους, αψη­φώ­ντας κιν­δύ­νους, με τόλ­μη και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα, χιλιά­δες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ, μαζί με άλλους αγω­νι­στές, έκα­ναν πρά­ξη τη διε­θνι­στι­κή αλληλεγγύη.

Δυσκό­λε­ψαν το πέρα­σμα των στρα­τευ­μά­των στη γεί­το­να χώρα, αφού σύμ­φω­να με τα στοι­χεία των ΝΑΤΟι­κών, από τις κινη­το­ποι­ή­σεις του λαού και της νεο­λαί­ας το δολο­φο­νι­κό τους έργο καθυ­στέ­ρη­σε περί­που έναν μήνα.

Η αλλη­λεγ­γύη και τα αντι­πο­λε­μι­κά — αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κά αισθή­μα­τα του λαού εκφρά­στη­καν με τις μαζι­κές συγκε­ντρώ­σεις στην Αθή­να, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και σε όλη τη χώρα, από την πρώ­τη μέρα του πολέ­μου, με εμβλη­μα­τι­κή τη συγκέ­ντρω­ση ενά­ντια στην επί­σκε­ψη Κλί­ντον τον Νοέμ­βριο του 1999, που η κυβέρ­νη­ση έπνι­ξε στα χημι­κά, με άγρια κατα­στο­λή σε βάρος των χιλιά­δων διαδηλωτών.

Εκφρά­στη­κε με τα μπλό­κα στα στρα­τιω­τι­κά κομ­βόι οχη­μά­των, με το στα­μά­τη­μα των τρέ­νων, που καθυ­στέ­ρη­σε την ανά­πτυ­ξή τους στα πεδία του πολέ­μου, με απο­κλει­σμούς των βάσε­ων σε Ακτιο, Αρα­ξο, Σού­δα, των στρα­τη­γεί­ων του ΝΑΤΟ. Εκφρά­στη­κε με την απο­στο­λή αντι­προ­σω­πειών του Κόμ­μα­τος, του ΠΑΜΕ, της ΕΕΔΥΕ επι­τό­που, στα εμπό­λε­μα εδά­φη, πάνω στις γέφυ­ρες στο Νις και το Βελιγράδι.

Ο λαός έδω­σε μάχες για να στα­μα­τή­σει ΝΑΤΟι­κές φάλαγ­γες του θανά­του, ξετυ­λί­γο­ντας μια πολύ­μορ­φη δρά­ση, που ξεκι­νού­σε από τους χώρους δου­λειάς, τις σχο­λές, τα σχο­λεία και έφτα­νε μέχρι τις γει­το­νιές και τα χωριά, για να σημά­νει ξεση­κω­μός, να στα­μα­τή­σει η ελλη­νι­κή εμπλο­κή, να επι­στρέ­ψουν πίσω όλα τα στρα­τεύ­μα­τα της χώρας μας.

Το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης και όλες οι έξο­δοι έβρι­σκαν μέρα — νύχτα το απο­φα­σι­σμέ­νο αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό κίνη­μα, με μπρο­στά­ρη τα ταξι­κά συν­δι­κά­τα, να εμπο­δί­ζουν τους φονιά­δες να προ­ω­θη­θούν στη Γιουγκοσλαβία.

Αντι­δρά­σεις υπήρ­ξαν και μέσα στο στρά­τευ­μα, με κορυ­φαία πρά­ξη την άρνη­ση του πλη­ρώ­μα­τος του Α/Τ «Θεμι­στο­κλής» να υπη­ρε­τή­σει κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ. Η κυβέρ­νη­ση διέ­τα­ξε το αντι­τορ­πι­λι­κό «Θεμι­στο­κλής» να βρε­θεί στην Αδρια­τι­κή, προ­σφέ­ρο­ντας κάλυ­ψη στα αμε­ρι­κα­νι­κά πλοία που έσπερ­ναν τον όλε­θρο στη Γιουγκοσλαβία.

Στις 14 Απρί­λη δημο­σιεύ­ε­ται η πρώ­τη επώ­νυ­μη επι­στο­λή στρα­τευ­μέ­νου που αρνεί­ται να υπη­ρε­τή­σει το ΝΑΤΟ. Είναι ο ναύ­της Τ/ΠΒ Νίκος Γαρ­δί­κης. Το παρά­δειγ­μά του ακο­λου­θούν εκα­το­ντά­δες φαντά­ροι σε όλη την Ελλά­δα, που επώ­νυ­μα και ανώ­νυ­μα εκφρά­ζουν την αλλη­λεγ­γύη τους και την άρνη­σή τους να συμ­με­τέ­χουν στη σφαγή.

Στις απει­λές της κυβέρ­νη­σης για λιπο­τα­ξία και φυλα­κή, οι αντι­δρά­σεις κλι­μα­κώ­νο­νται σε όλη τη χώρα και διε­θνώς. Οταν στις 18 Απρί­λη το Α/Τ «Θεμι­στο­κλής» απο­πλέ­ει για την Αδρια­τι­κή, δύο αξιω­μα­τι­κοί, ο Μαρί­νος Ριτσού­δης και ο Στέ­λιος Κοτσο­γιάν­νης, αρνού­νται να επι­βι­βα­στούν και παρα­πέ­μπο­νται στο στρατοδικείο.

Το βρά­δυ του από­πλου οι ναύ­τες κατε­βά­ζουν από το καρά­βι το ΝΑΤΟι­κό κου­ρε­λό­πα­νο, αρνού­νται την επι­θε­ώ­ρη­ση από Αμε­ρι­κα­νό ναύ­αρ­χο, απέ­χο­ντας. Οι δεκά­δες ποι­νές φυλά­κι­σης δεν εφαρ­μό­ζο­νται, κάτω από τη δύνα­μη της κατα­κραυ­γής που εκφρά­στη­κε από το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνημα.

Κάθε μέρα στον δρόμο η Θεσσαλονίκη

Στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, που απο­τέ­λε­σε το βασι­κό προ­γε­φύ­ρω­μα της δολο­φο­νι­κής μηχα­νής προς την τότε ΠΓΔΜ και από εκεί στη συνο­ριο­γραμ­μή με τη Γιου­γκο­σλα­βία, από τον Φλε­βά­ρη μέχρι και τον Ιού­λη του 1999, με πρω­το­πό­ρους τους κομ­μου­νι­στές, ανα­πτύ­χθη­κε μια πολύ­μορ­φη δρά­ση, σχε­δόν καθη­με­ρι­νά εκεί­νη την περί­ο­δο, ενά­ντια στο πέρα­σμα των ΝΑΤΟι­κών δυνά­με­ων που κυκλο­φο­ρού­σαν με την ένδει­ξη KFOR, δηλα­δή δύνα­μη Κοσόβου.

Η αρχή έγι­νε στις 25 Φλε­βά­ρη, όταν μαζι­κά ο λαός της Θεσ­σα­λο­νί­κης αντα­πο­κρί­θη­κε στο κάλε­σμα της ΚΟ Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ και συμ­με­τεί­χε σε μια μεγά­λη δια­δή­λω­ση που κατέ­λη­ξε στο λιμά­νι της πόλης. Εκεί βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πος με τα ΜΑΤ και τους ΝΑΤΟι­κούς στρα­τιώ­τες. Κατά­φε­ρε και έφτα­σε στην προ­βλή­τα 8, όπου εκεί­νη την ώρα απο­βι­βά­ζο­νταν άρμα­τα μάχης από αγγλι­κό αρμα­τα­γω­γό. Το πλοίο σήκω­σε τον κατα­πέλ­τη και απο­μα­κρύν­θη­κε από την απο­βά­θρα, ενώ πιο μέσα βρι­σκό­ταν το γαλ­λι­κό πλοίο που ξεφόρ­τω­σε τις προη­γού­με­νες μέρες τα σύνερ­γα του θανάτου.

Τις επό­με­νες μέρες συνε­χί­στη­κε η άφι­ξη των ΝΑΤΟι­κών δυνά­με­ων, μέσω του λιμα­νιού αλλά και του αερο­δρο­μί­ου και η προ­ώ­θη­σή τους μέσω του σιδη­ρο­δρο­μι­κού δικτύ­ου και οδι­κώς προς τα Σκό­πια, όπου συγκε­ντρώ­νο­νταν μέχρι να δοθεί το «πρά­σι­νο φως» για τη μαζι­κή επέμ­βα­ση. Δύο ολό­κλη­ρα Σώμα­τα Στρα­τού, το Β’ και το Γ’, είχαν τεθεί στη διά­θε­ση των ΝΑΤΟι­κών, παρέ­χο­ντας ό,τι είδους διευ­κο­λύν­σεις ζητούνταν.

Η οργή του λαού μεγά­λω­νε μέρα με τη μέρα και παράλ­λη­λα άρχι­σαν να πυκνώ­νουν οι αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές δρά­σεις. Ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ροι φορείς, αλλά και απλοί πολί­τες κατήγ­γει­λαν καθη­με­ρι­νά την εμπλο­κή της χώρας στους ΝΑΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς και απαι­τού­σαν να πάψει η ΝΑΤΟι­κή παρου­σία στα λιμά­νια, στα αερο­δρό­μια και ολό­κλη­ρη τη Βόρεια Ελλάδα.

Αιφ­νι­δια­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις στο λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης την ώρα που τα πλοία ξεφόρ­τω­ναν πολε­μι­κό υλι­κό, μπλό­κο στα τρέ­να, δια­δη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας στο κέντρο της πόλης, ήταν μόνο η αρχή.

Λίγη ώρα μετά την έναρ­ξη του βρώ­μι­κου πολέ­μου στις 24 Μάρ­τη, ο λαός της Θεσ­σα­λο­νί­κης βρί­σκε­ται στο πόδι, δια­δη­λώ­νει ενά­ντια στο έγκλη­μα, απαι­τεί απε­μπλο­κή της Ελλά­δας. Και στις 25 Μάρ­τη στις 11 το πρωί, εκα­το­ντά­δες δια­δη­λω­τές με κόκ­κι­νες, ελλη­νι­κές και σερ­βι­κές σημαί­ες πετά­χτη­καν από το «που­θε­νά» και με μια αστρα­πιαία κίνη­ση βρέ­θη­καν εντός του στρα­το­πέ­δου των Άγγλων στρα­τιω­τών. Ισα που πρό­λα­βαν οι Άγγλοι να φωνά­ξουν «no American». Δεκά­δες σπρέι με κόκ­κι­νη μπο­γιά άρχι­σαν να αδειά­ζουν πάνω στα τεθω­ρα­κι­σμέ­να, στα τζιπ και τους τοί­χους του στρατοπέδου.

Ορμη­τι­κά οι δια­δη­λω­τές συνε­χί­ζουν και φτά­νουν στο γερ­μα­νι­κό στρα­τό­πε­δο, πλη­σιά­ζουν τα τεθω­ρα­κι­σμέ­να. Μια ομά­δα νέων κορι­τσιών μαζί με αγω­νι­στές της ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης σπά­νε τον κλοιό και σκαρ­φα­λώ­νουν στα τεθω­ρα­κι­σμέ­να. «German killers go home». Δεκά­δες ελλη­νι­κές και σερ­βι­κές σημαί­ες κρέ­μο­νται στις μάσκες των φορτηγών.

Και στην Αθή­να με επι­κε­φα­λής την ΚΝΕ

Την ίδια ώρα, μια άλλη κινη­το­ποί­η­ση βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη στην παρέ­λα­ση για την επέ­τειο της 25ης Μαρ­τί­ου μπρο­στά στο αμε­ρι­κα­νι­κό προξενείο.

Ανεξάντλητες δυνάμεις
απέναντι σε απειλές και καταστολή

Ο λαός συνέ­χι­σε ακού­ρα­στα, μερό­νυ­χτα, να δίνει τη μάχη. Εστη­νε αλλε­πάλ­λη­λα μπλό­κα στις ΝΑΤΟι­κές φάλαγ­γες στην περιο­χή γύρω από το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, αλλά και στις Εθνι­κές Οδούς στον δρό­μο προς τα σύνο­ρα στους Ευζώ­νους, όπως το μπλό­κο στη ΝΑΤΟι­κή φάλαγ­γα έξω από το Πολύ­κα­στρο του Κιλ­κίς, όπου οι ΝΑΤΟι­κοί δολο­φό­νοι τόλ­μη­σαν να στρέ­ψουν τα όπλα τους ενά­ντια στους διαδηλωτές.

Έστη­νε «νίλες» στους ΝΑΤΟι­κούς, αλλά­ζο­ντας κρυ­φά τα σύμ­βο­λα που έδει­χναν τον δρό­μο για τα σύνο­ρα, όπως έγι­νε στην περί­πτω­ση που τους κατεύ­θυ­ναν σαστι­σμέ­νους στη Λαχαναγορά!

  • Έστη­νε μπλό­κο στα τρέ­να που μετέ­φε­ραν πολε­μι­κό υλι­κό, όπως το μπλό­κο στο τρέ­νο που μετέ­φε­ρε γερ­μα­νι­κά τανκς και άλλο στρα­τιω­τι­κό υλι­κό από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη προς τα σύνο­ρα και το ανά­γκα­σαν να γυρί­σει στο λιμάνι.
  • Δήλω­νε με κάθε τρό­πο ότι οι ΝΑΤΟι­κοί είναι ανε­πι­θύ­μη­τοι, γρά­φο­ντας σε τοί­χους, σε γέφυ­ρες, πάνω στα ίδια τα ΝΑΤΟι­κά οχή­μα­τα «Killers go home». Ενα σύν­θη­μα που ταυ­τί­στη­κε με την αντί­στα­ση του λαού και αντη­χού­σε σε κάθε δρά­ση του, όπως και το «Κανέ­νας φαντά­ρος στη Γιου­γκο­σλα­βία, εμείς δεν πολε­μά­με για ΗΠΑ — Γερμανία».
  • Αντι­με­τώ­πι­σε πολ­λές φορές την άγρια κατα­στο­λή που επι­στρά­τευ­σε η κυβέρ­νη­ση για να κατα­στεί­λει τις αγω­νι­στι­κές δρά­σεις, με τη χρή­ση δακρυ­γό­νων και τις επι­θέ­σεις των ανδρών των ΜΑΤ να μπαί­νουν στην ημε­ρή­σια διάταξη.

Ομως ο λαός δεν υπέ­στει­λε τη σημαία του αγώ­να. Συνέ­χι­σε την πολύ­μορ­φη δρά­ση του και μετά τη λήξη των ανε­λέ­η­των βομ­βαρ­δι­σμών. Με μαζι­κές συγκε­ντρώ­σεις, συναυ­λί­ες, που έγι­ναν στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, εκεί­νη την περί­ο­δο, όπως και με άλλες κινη­το­ποι­ή­σεις το επό­με­νο διάστημα.

Στις μέρες που θα ακο­λου­θή­σουν, το Λιτό­χω­ρο θα γίνει κέντρο επι­χει­ρή­σε­ων των ΝΑΤΟι­κών και σημείο αντί­στα­σης του αντι­πο­λε­μι­κού κινή­μα­τος. Ο Ιού­λιος θα είναι ένας μήνας που το αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό κίνη­μα θα δώσει και­νού­ριες μάχες. Νέους απο­κλει­σμούς λιμα­νιών και βάσε­ων. Νέες κινη­το­ποι­ή­σεις και συγκεντρώσεις.

Τον Μάρ­τη του 2000, έναν χρό­νο από την έναρ­ξη του πολέ­μου, ο αγώ­νας συνε­χί­ζε­ται. Με μεγά­λη κινη­το­ποί­η­ση για να εμπο­δι­στεί η από­βα­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών δυνά­με­ων στη Γρί­τσα του Λιτο­χώ­ρου. Με το Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο της ΚΝΕ στο Λιτό­χω­ρο, που κλι­μα­κώ­θη­κε με απο­κλει­σμό των συνό­ρων στο τελω­νείο των Ευζώ­νων και ολο­κλη­ρώ­θη­κε με τη μαζι­κή και μαχη­τι­κή δια­δή­λω­ση στο λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, που η κυβέρ­νη­ση έπνι­ξε στα χημικά.

Με μεγά­λες δια­δη­λώ­σεις στις 24 Μάρ­τη σε όλη τη χώρα, ενώ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη συνε­χί­ζο­νταν τα μπλό­κα στις ΝΑΤΟι­κές φάλαγ­γες και το επό­με­νο διάστημα.

Κορυ­φαί­οι σταθ­μοί αυτής της δρά­σης παρου­σιά­στη­καν σε μια πλού­σια φωτο­γρα­φι­κή έκθε­ση στην εκδή­λω­ση της ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στην αίθου­σα τελε­τών του ΑΠΘ με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση 20 χρό­νων από τον πόλε­μο στη Γιου­γκο­σλα­βία. Εκεί ξεχώ­ρι­σε η μεγά­λη προ­θή­κη που στή­θη­κε με τα «λάφυ­ρα» της αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής δρά­σης του λαού και της νεο­λαί­ας, ειδι­κές σημάν­σεις του ΝΑΤΟι­κού στρα­τού, πινα­κί­δες κυκλο­φο­ρί­ας οχη­μά­των κ.λπ.

Παρακαταθήκη στην αντιιμπεριαλιστική πάλη

Σήμε­ρα, 25 χρό­νια μετά, ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία δια­σταυ­ρώ­νε­ται με τη σύγκρου­ση στην Ερυ­θρά Θάλασ­σα, με τη σφα­γή στην Παλαι­στί­νη, με τις εστί­ες έντα­σης στον Περ­σι­κό Κόλ­πο και τα Βαλ­κά­νια, στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, και την αντι­πα­ρά­θε­ση στην Ασία και τον Ειρηνικό.

Σ’ αυτές τις συν­θή­κες, η χώρα μας, με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης και των άλλων κομ­μά­των του ευρω­α­τλα­ντι­κού τόξου, έχει μετα­τρα­πεί σε αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό ορμη­τή­ριο, κινεί­ται μέσα στα δια­σταυ­ρού­με­να πυρά των πολε­μι­κών επι­χει­ρή­σε­ων και βυθί­ζε­ται πιο βαθιά στον βάλ­το των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών για τα συμ­φέ­ρο­ντα της πλου­το­κρα­τί­ας και την προ­ώ­θη­ση των στρα­τη­γι­κών της στοχεύσεων.

Η πολι­τι­κή της εμπλο­κής στρέ­φε­ται κατά άλλων λαών και βάζει τον λαό μας σε μεγά­λες περι­πέ­τειες, τον μετα­τρέ­πει σε στό­χο αντιποίνων.

Ο λαός μας όμως συνε­χί­ζει την πάλη του. Διδά­σκε­ται από την ιστο­ρία αγώ­νων. Αυτό ανα­δεί­χθη­κε και με την απο­στο­λή σωμα­τεί­ων της Θεσ­σα­λο­νί­κης στο Βελι­γρά­δι την προη­γού­με­νη βδο­μά­δα, όπου πήραν μέρος περισ­σό­τε­ροι από 400 εργα­ζό­με­νοι όλων των ηλι­κιών, φωτί­ζο­ντας την ανά­γκη στο σήμε­ρα, ο λαός, οι εργα­ζό­με­νοι να εντεί­νουν την πάλη τους, για να εμπο­δί­σουν τη συμ­με­το­χή και την εμπλο­κή της χώρας μας στο μακέ­λε­μα των λαών στην Ουκρα­νία, στην Παλαι­στί­νη, στην Ερυ­θρά. Την ανά­γκη να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας για να κλεί­σουν οι βάσεις του θανά­του που ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ έσπει­ραν σε όλη την Ελλάδα.

  • Στο φύλ­λο του επό­με­νου Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου, ο «Ριζο­σπά­στης» θα δώσει συνέ­χεια στο αφιέ­ρω­μα για τα 25 χρό­νια από τη ΝΑΤΟι­κή επέμ­βα­ση στη Γιου­γκο­σλα­βία με τις αντι­πο­λε­μι­κές — αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές εκδη­λώ­σεις που έγι­ναν στην υπό­λοι­πη χώρα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο