Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Social media και πανδημία COVID-19

Τους τελευταίους μήνες, με την έξαρση της πανδημίας και τα περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια κατάσταση, όπου δεν μπήκαν σε καραντίνα μόνο όσα εργατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες είχαν απομείνει, αλλά και το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση και την πληροφόρηση.

Αυτό φυσι­κά δεν σημαί­νει ότι πριν από την καρα­ντί­να υπήρ­χε πραγ­μα­τι­κή και αντι­κει­με­νι­κή ενη­μέ­ρω­ση, απλώς αυτό το διά­στη­μα, όπως συμ­βαί­νει συνή­θως σε συν­θή­κες κρί­σε­ων και κλυ­δω­νι­σμών του συστή­μα­τος, που δημιουρ­γεί­ται έδα­φος για να δυνα­μώ­σουν η αμφι­σβή­τη­ση και ο ριζο­σπα­στι­σμός, τα πράγ­μα­τα έγι­ναν ακό­μα χειρότερα…

Αυτό που κυριαρ­χού­σε ήταν τα διαγ­γέλ­μα­τα και οι ενη­με­ρώ­σεις της κυβέρ­νη­σης, η απο­θέ­ω­ση της «ατο­μι­κής ευθύ­νης», η τρο­μο­κρα­τία και την ίδια στιγ­μή ο εξο­βε­λι­σμός κάθε δια­φο­ρε­τι­κής φωνής, ειδι­κά του ΚΚΕ, του ταξι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος.
Αυτήν την τακτι­κή ακο­λού­θη­σαν τα ΜΜΕ την περί­ο­δο της καρα­ντί­νας, αυτήν την τακτι­κή βλέ­που­με να ακο­λου­θούν και στη φάση άρσης των μέτρων…

Απέ­να­ντι σ’ αυτό το «τοπίο», το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν μεί­να­με σιω­πη­λοί!
Πολύ νωρίς επε­ξερ­γα­στή­κα­με συν­θή­μα­τα (βλ. «Και τα καλυμ­μέ­να στό­μα­τα βγά­ζουν φωνήΤη δυνα­μώ­νου­με!»), με βασι­κό το «Μένου­με δυνα­τοί», το οποίο λει­τούρ­γη­σε ως «ομπρέ­λα» όλης μας της παρέμβασης.

Στό­χος ήταν να ενι­σχυ­θούν η μαχη­τι­κό­τη­τα, η αλλη­λεγ­γύη, η διεκ­δί­κη­ση, να δημιουρ­γή­σου­με αντι­σώ­μα­τα και ρωγ­μές στο σιω­πη­τή­ριο που ήθε­λε να επι­βά­λει η κυβέρ­νη­ση, με την καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή και των άλλων κομ­μά­των, που καλ­λιερ­γού­σαν κλί­μα ανο­χής και νομι­μο­ποί­η­σης της κυβερ­νη­τι­κής πολιτικής.
Χαρα­κτη­ρι­στι­κό ήταν το hashtag|1|«θα λογα­ρια­στού­με μετά», που «έρι­ξε» ο μηχα­νι­σμός του ΣΥΡΙΖΑ στα social media.

💀  Είναι τα social media η «εναλλακτική φωνή» στην ενημέρωση;

Εύλο­γα, όμως, θα μπο­ρού­σε να ισχυ­ρι­στεί κάποιος ότι απέ­να­ντι σ’ αυτήν την κατά­στα­ση, το δια­δί­κτυο και τα social media απο­τε­λούν την «εναλ­λα­κτι­κή φωνή» στην ενημέρωση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλι­στα, τα «απο­θέ­ω­σε» αυτήν την περί­ο­δο, προ­βάλ­λο­ντας συγκε­κρι­μέ­να περι­στα­τι­κά που ανα­δεί­χτη­καν κυρί­ως μέσα απ’ αυτά, όπως τα ΚΕΚ Βρού­τση, με το αμί­μη­το «Σκόιλ Ελι­κί­κου», η από­συρ­ση του σεξι­στι­κού σποτ της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας με τον Χρ. Λού­λη, ο συνω­στι­σμός στα εγκαί­νια της πλα­τεί­ας Ομο­νοί­ας, η δήλω­ση Σκέρ­τσου για την υπό­θε­ση Τοπα­λού­δη κ.ά.

Βεβαί­ως, την ίδια στιγ­μή και η ΝΔ έχει να αντι­τεί­νει ανά­λο­γα περι­στα­τι­κά για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι επεν­δύ­σεις στο real estate του ευρω­βου­λευ­τή του Δ. Παπα­δη­μού­λη, η άθλια σύγκρι­ση των νεκρών στο Μάτι και τη Μάν­δρα με αυτούς από κορο­νο­ϊό, οι εφέ­σεις ενα­ντί­ον των θυμά­των της Marfin που έγι­ναν επί κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.

Κι όμως, η αλή­θεια είναι πολύ δια­φο­ρε­τι­κή. Η «φωνή» του δια­δι­κτύ­ου και των social media για τους κομ­μου­νι­στές, τον λαό και το κίνη­μά του έχει πολύ περιο­ρι­σμέ­να όρια:

  • Ο χαρα­κτή­ρας, ο ρόλος και η απο­στο­λή των social media καθο­ρί­ζο­νται από αυτούς που έχουν στην ιδιο­κτη­σία τους αυτά τα μέσα. Και αυτοί, όπως και στην περί­πτω­ση των «παρα­δο­σια­κών» μέσων ενη­μέ­ρω­σης, είναι μεγά­λοι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, παγκό­σμιοι κολοσ­σοί, συνο­μι­λη­τές κυβερ­νή­σε­ων και οργα­νι­σμών, αλλά και κρα­τι­κών μηχα­νι­σμών, όλων αυτών, δηλα­δή, που καθο­ρί­ζουν την πολι­τι­κή ενα­ντί­ον των λαών, την οποία είδα­με στην πιο απο­κρου­στι­κή της μορ­φή την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας|2|. Ολοι αυτοί — προ­φα­νώς -, μαζί και οι μηχα­νι­σμοί τους (κρα­τι­κοί, επι­χει­ρη­μα­τι­κοί κ.λπ.), δεν έχουν κανέ­να συμ­φέ­ρον να βγαί­νει η πραγ­μα­τι­κή αλή­θεια στην επι­φά­νεια. Κι αν βγαί­νει, αυτό γίνε­ται μέχρι ένα συγκε­κρι­μέ­νο όριο, που δεν θίγει το σύστη­μά τους, πολύ περισ­σό­τε­ρο να γίνει κυρί­αρ­χη άποψη.
  • Ο έλεγ­χος στο δια­δί­κτυο είναι ασφυ­κτι­κός από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς και τα κρά­τη, σε συνερ­γα­σία με τους ομί­λους των social media, Facebook, Twitter, YouTube και τη «Microsoft». Η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή, το 2016, κατέ­λη­ξε από κοι­νού με τα μονο­πώ­λια του δια­δι­κτύ­ου στην κατάρ­τι­ση ενός «κώδι­κα συμπε­ρι­φο­ράς» για την κατα­πο­λέ­μη­ση της διά­δο­σης «ρητο­ρι­κής μίσους» στο δια­δί­κτυο, σύμ­φω­να με τον οποίο οι παρα­πά­νω εται­ρεί­ες δεσμεύ­ο­νται μετα­ξύ άλλων να παρέ­χουν πλη­ρο­φο­ρί­ες και να ειδο­ποιούν τις αρχές των κρα­τών, όταν εντο­πί­ζουν «ρητο­ρι­κή μίσους». Φυσι­κά, είναι τόσο ασα­φής η έννοια της «ρητο­ρι­κής μίσους» που μπο­ρεί εύκο­λα να «χωρέ­σει» οτι­δή­πο­τε θεω­ρη­θεί επι­κίν­δυ­νο για την «κοι­νω­νι­κή ειρή­νη» της άρχου­σας τάξης, ιδιαί­τε­ρα σε μια περί­ο­δο κατά την οποία η EE εντεί­νει την ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση ενά­ντια στα δικαιώ­μα­τα των λαών των κρα­τών — μελών της και ο αντι­κομ­μου­νι­σμός προ­βάλ­λει ανοι­χτά ως επί­ση­μη πολι­τι­κή της… Πρό­σφα­τα, άλλω­στε, ανή­με­ρα την 9η Μάη, Μέρα της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών, το Facebook «μπλό­κα­ρε» τις αναρ­τή­σεις της φωτο­γρα­φί­ας με την κόκ­κι­νη σημαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο στο Ράιχ­σταγκ ως επικίνδυνες!

🕷️  Τα social media ως πολιτικό εργαλείο

Με βάση τα παρα­πά­νω, είναι φυσι­κό το δια­δί­κτυο και πολύ περισ­σό­τε­ρο τα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης να αξιο­ποιού­νται ως πολι­τι­κά εργα­λεία, για τη δια­μόρ­φω­ση της λεγό­με­νης «κοι­νής γνώ­μης», τη χει­ρα­γώ­γη­ση των λαϊ­κών και νεα­νι­κών συνει­δή­σε­ων, ουσια­στι­κά την παρέμ­βα­ση — επί­ση­μη και ανε­πί­ση­μη — κρα­τών, πολι­τι­κών κομ­μά­των, επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων.
Η παρέμ­βα­ση αυτή έχει φτά­σει σε τέτοιο σημείο που αξιο­ποιεί­ται ακό­μα και για ενδο­α­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις, όπως έδει­ξε η πρό­σφα­τη δια­μά­χη του Προ­έ­δρου των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ, με μερί­δα μέσων κοι­νω­νι­κής δικτύωσης…

Μόνο τους τελευ­ταί­ους μήνες είχα­με την εμφά­νι­ση δεκά­δων χιλιά­δων bots |3| και άνω των 200 εκατ. tweets, τα οποία αξιο­ποι­ή­θη­καν για να ανα­πα­ρά­ξουν επι­κίν­δυ­νες συνω­μο­σιο­λο­γι­κές θεω­ρί­ες γύρω από τον κορο­νο­ϊό, για να προ­βά­λουν την ανά­γκη «επα­νεκ­κί­νη­σης της οικο­νο­μί­ας» κ.ά.

Ταυ­τό­χρο­να, δημιουρ­γού­νταν με γεω­με­τρι­κή πρό­ο­δο hashtags, που προ­σπα­θού­σαν να καλ­λιερ­γή­σουν το μίσος ενά­ντια στον κινε­ζι­κό λαό, με την πρό­φα­ση ότι η Κίνα ευθύ­νε­ται για την εμφά­νι­ση και δια­σπο­ρά του ιού. Ολα αυτά προ­φα­νώς δεν γίνο­νται αυθόρ­μη­τα… Αντί­στοι­χη εμπει­ρία έχου­με και στην Ελλά­δα, όχι μόνο από τη δρά­ση μηχα­νι­σμών τους τελευ­ταί­ους μήνες στην παν­δη­μία, αλλά και από προη­γού­με­νες φάσεις, όπου συγκε­κρι­μέ­νοι μηχα­νι­σμοί έδρα­σαν για να κατευ­θύ­νουν τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια σε κανά­λια που ωφε­λούν το σύστη­μα, να προ­ε­τοι­μά­σουν την ανα­μόρ­φω­ση του πολι­τι­κού συστή­μα­τος κ.λπ.

Η ίδια η «φύση» των συγκε­κρι­μέ­νων μέσων δίνει αυτήν τη δυνα­τό­τη­τα, καθώς λει­τουρ­γούν ως πολ­λα­πλα­σια­στές ισχύ­ος. Γι’ αυτό και είναι πιο συχνό το φαι­νό­με­νο της διά­δο­σης fake news. Βεβαί­ως, fake news υπήρ­χαν πάντα. Αλλω­στε, τα μεγα­λύ­τε­ρα fake news τα παρά­γουν και ανα­πα­ρά­γουν κυβερ­νή­σεις, ιμπε­ρια­λι­στι­κοί οργα­νι­σμοί, δολο­φο­νι­κοί μηχα­νι­σμοί κ.λπ., είτε αξιο­ποιώ­ντας τα social media είτε όχι (βλ. πολέ­μους ενά­ντια σε Ιράκ, Γιου­γκο­σλα­βία κ.λπ.).

Αυτό που σήμε­ρα έχει αλλά­ξει είναι η πιο γρή­γο­ρη και ανεύ­θυ­νη διά­δο­ση «ψεύ­τι­κων ειδή­σε­ων» από πολ­λές και φαι­νο­με­νι­κά δια­φο­ρε­τι­κές πηγές, που επι­δρούν στη λογι­κή «αφού το λένε τόσο πολ­λοί, έτσι θα είναι». Συνή­θως, όμως, το απο­τύ­πω­μα που αφή­νουν τέτοια δημο­σιεύ­μα­τα είναι ισχυ­ρό, ακό­μα και αν έχει δια­ψευ­στεί η «ψεύ­τι­κη είδη­ση» με τον πιο σαφή και κατη­γο­ρη­μα­τι­κό τρό­πο, ακό­μα κι από αυτόν που τη δημοσίευσε.

Ταυ­τό­χρο­να, ένα στοι­χείο, που ενι­σχύ­ε­ται με τα social media, είναι πως την «ατζέ­ντα» της επι­και­ρό­τη­τας την καθο­ρί­ζουν τις περισ­σό­τε­ρες φορές επι­μέ­ρους θέμα­τα, που όμως παίρ­νουν δια­στά­σεις από τα social media. Για παρά­δειγ­μα, η διπο­λι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση, πάνω στην οποία στη­ρί­ζο­νται τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, τρο­φο­δο­τεί­ται συνε­χώς από την επι­και­ρό­τη­τα και τον σχο­λια­σμό που κάνουν οι μηχα­νι­σμοί τους — επί­ση­μοι και ανε­πί­ση­μοι — στα social media.

Τα παρα­δείγ­μα­τα πολ­λά… Μόνο τις τελευ­ταί­ες μέρες είχα­με το σόου που στή­θη­κε πάνω στα θύμα­τα της δολο­φο­νι­κής επί­θε­σης στη Marfin, τα δια­με­ρί­σμα­τα Παπα­δη­μού­λη, το σαρ­δάμ Μητσο­τά­κη περί «Νότιας Ζηλαν­δί­ας», τη στιγ­μή που ανα­κοί­νω­ναν και οι δύο — και ο Μητσο­τά­κης και ο Τσί­πρας — την ανά­γκη ο λαός να πλη­ρώ­σει το μάρ­μα­ρο και αυτής της κρί­σης κ.ά. Αυτός ο τρό­πος δια­μόρ­φω­σης της πολι­τι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης είναι «οξυ­γό­νο» για το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, αφού ανα­δει­κνύ­ο­νται και κυριαρ­χούν κάλ­πι­κες δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές ανά­με­σα στα δύο αυτά κόμ­μα­τα και, ταυ­τό­χρο­να, θάβε­ται η βασι­κή, στρα­τη­γι­κή τους σύμπλευση.

🤖  Ο ρόλος των social media στην «κοινωνικοποίηση»

Ισως, όμως, το πιο σημα­ντι­κό απο­τύ­πω­μα αυτής της περιό­δου σχε­τι­κά με την επί­δρα­ση των social media είναι πως ουσια­στι­κά προ­ε­τοί­μα­σαν, διευ­κό­λυ­ναν και ενί­σχυ­σαν την κοι­νω­νι­κή απο­στα­σιο­ποί­η­ση, το περι­βό­η­το «social distancing», που γίνε­ται προ­σπά­θεια να γενι­κευ­τεί ως τρό­πος επι­κοι­νω­νί­ας και εργα­σί­ας Πως δια­μόρ­φω­σαν και δια­μορ­φώ­νουν στά­ση ζωής, κρι­τή­ριο, τρό­πο σκέ­ψης

Δεν είναι τυχαία η ραγδαία διά­δο­ση στη νέα γενιά και το ότι είναι δημο­φι­λή μέσα και εφαρ­μο­γές, όπως το «instagram» και το «tiktok», που βασί­ζο­νται πρω­τί­στως και απο­λύ­τως στην εικό­να, μετα­τρέ­πουν το κου­τσο­μπο­λιό σε «επι­κοι­νω­νία», προ­βάλ­λουν πρό­τυ­πα και αξί­ες μιας «εικο­νι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας», καλ­λιερ­γώ­ντας στε­ρε­ό­τυ­πα, εμπο­ρευ­μα­το­ποιώ­ντας ακό­μα και το ίδιο το ανθρώ­πι­νο σώμα.
Οι περι­βό­η­τοι «influencers»|4| έχουν παί­ξει σ’ αυτό καθο­ρι­στι­κό ρόλο.

Βεβαί­ως, δεν είναι αμε­λη­τέο ένα «υπό­κω­φο» ταξι­κό μίσος που εκδη­λώ­θη­κε το διά­στη­μα της παν­δη­μί­ας σε εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες νέους ανά την υφή­λιο, όταν οι «influencers» καλού­σαν τον κόσμο να μεί­νει σπί­τι του, προ­βάλ­λο­ντας και δια­φη­μί­ζο­ντας τη ζωή στις βίλες και τις πισί­νες τους, τη στιγ­μή που βλέ­πα­με εικό­νες με ομα­δι­κούς τάφους στις ΗΠΑ, να ανα­γκά­ζο­νται να μένουν οικο­γέ­νειες σε 50 και 60 τετρα­γω­νι­κά, με ανα­στο­λή συμ­βά­σε­ων, μειώ­σεις μισθών, απο­λύ­σεις κ.λπ.

Ειδι­κά η ανερ­χό­με­νη εφαρ­μο­γή κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης «tiktok»|5| που κερ­δί­ζει συνε­χώς χρή­στες νέων ηλι­κιών (το 40% των χρη­στών του είναι 16 — 24 ετών) και έκα­νε θραύ­ση την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας, έφτα­σε στο σημείο να μην προ­ω­θεί περιε­χό­με­νο χρη­στών που είναι άσχη­μοι, φτω­χοί, ανά­πη­ροι ή που γενι­κά δεν προ­βάλ­λουν μία …αισιό­δο­ξη εικό­να προς τα έξω!

Βέβαια, η «ευαισθησία» τους για το περιεχόμενο που δημοσιεύεται, φάνηκε, όταν ένας έφηβος στη Βραζιλία χρησιμοποίησε το «tiktok» για να προβάλει σε ζωντανή αναμετάδοση την αυτοκτονία του και οι υπεύθυνοι της πλατφόρμας έκαναν 3 ώρες να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες αρχές, ενώ το γνώριζαν.
Σε εκείνο το διάστημα έπαιρναν μέτρα για να μη διαδοθεί το βίντεο και να μη γίνει «viral», προκειμένου να προστατεύσουν τη φήμη και κατ’ επέκταση τα κέρδη της εταιρείας…

🚩  Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αξιοποιούμε το διαδίκτυο και τα social media συλλογικά και οργανωμένα

Με βάση όλα τα παρα­πά­νω, είναι δεδο­μέ­νο πως δεν μπο­ρού­με να περιο­ρί­σου­με τη δρά­ση του αντι­πά­λου στο δια­δί­κτυο και τα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, σε μέσα δηλα­δή που του ανή­κουν.

Τα αξιο­ποιού­με, όμως, συλ­λο­γι­κά και οργα­νω­μέ­να (ένα πλε­ο­νέ­κτη­μα που μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπο­ρού­με να έχου­με), προ­κει­μέ­νου οι θέσεις και οι δρά­σεις μας να προ­πα­γαν­δί­ζο­νται σε περισ­σό­τε­ρο κόσμο, έχο­ντας όμως ως δεδο­μέ­νο ότι οι ανα­τρε­πτι­κές, ριζο­σπα­στι­κές ιδέ­ες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δεν μπο­ρούν να ακου­στούν στην ολό­τη­τά τους, πόσο μάλ­λον να πεί­σουν, μέσα σε ένα εχθρι­κό μέσο. Είναι σαν να πιστεύ­ει κανείς ότι όλοι αυτοί οι «καρ­χα­ρί­ες», οι κολοσ­σοί του συστή­μα­τος είναι απο­φα­σι­σμέ­νοι να αυτοκτονήσουν…

Μάλι­στα, την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας προ­σπα­θή­σα­με να βελ­τιώ­σου­με την παρέμ­βα­σή μας στο δια­δί­κτυο, δοκι­μά­ζο­ντας και νέες μορ­φές, όπως ήταν τα «podcasts» της ΚΝΕ, σει­ρά θεμα­τι­κών εκπο­μπών, δηλα­δή, για ζητή­μα­τα που απα­σχο­λούν τη νεο­λαία για την επι­και­ρό­τη­τα, τον πολι­τι­σμό, τη μου­σι­κή, τον αθλη­τι­σμό, την επι­στή­μη, την ιστο­ρία κ.ά., που σκο­πεύ­ου­με να μονι­μο­ποι­ή­σου­με το επό­με­νο διά­στη­μα. Συνο­λι­κά, αξιο­ποι­ή­σα­με καλύ­τε­ρα το δια­δί­κτυο, με τη λει­τουρ­γία νέου, ανα­νε­ω­μέ­νου site της ΚΝΕ, με την καλύ­τε­ρη αξιο­ποί­η­ση του κανα­λιού της Οργά­νω­σης στο youtube, με την παρα­γω­γή πολύ­μορ­φων δια­δι­κτυα­κών υλι­κών κ.ά.

Αυτό, όμως, που επι­βε­βαιώ­νε­ται και απ’ αυτήν την περί­ο­δο είναι ότι η ζωντα­νή δρά­ση του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος είναι αυτή που τρο­φο­δο­τεί και την παρέμ­βα­ση στο δια­δί­κτυο και τα social media και όχι το αντί­στρο­φο (βλ. μέρες πανελ­λα­δι­κής δρά­σης για την Υγεία και τα σού­περ μάρ­κετ, Πρω­το­μα­γιά κ.λπ.).

Οι κομ­μου­νι­στές έχου­με καθή­κον να αξιο­ποιού­με κάθε δυνα­τό­τη­τα που δίνουν οι νέες τεχνο­λο­γί­ες για να γίνο­νται ευρύ­τε­ρα γνω­στές η πολι­τι­κή πρό­τα­ση του Κόμ­μα­τος, οι θέσεις της ΚΝΕ και τέτοιες δυνα­τό­τη­τες δίνει και το δια­δί­κτυο. Αυτή η παρέμ­βα­ση, όμως, δεν μπο­ρεί να υπο­κα­τα­στή­σει την καθη­με­ρι­νή, ζωντα­νή επα­φή στους χώρους δου­λειάς, νεο­λαί­ας, στις λαϊ­κές συνοι­κί­ες, εκεί που μπο­ρούν να σφυ­ρη­λα­τη­θούν πραγ­μα­τι­κοί δεσμοί αγώ­να και συλ­λο­γι­κής δράσης.

Παρα­πο­μπές

|1|. Λέξη — φρά­ση που κατη­γο­ριο­ποιεί συζη­τή­σεις και δημο­σιεύ­σεις στα social media.
|2|. Το διά­στη­μα μετα­ξύ Μάρ­τη και Μάη, εν μέσω παν­δη­μί­ας, η περιου­σία του Μαρκ Ζού­κερ­μπεργκ, του ιδιο­κτή­τη του Facebook, αυξή­θη­κε πάνω από 46%, βγά­ζο­ντας κάθε 2 λεπτά περισ­σό­τε­ρα από 48.000 δολάρια!
|3|. Δια­δι­κτυα­κά ρομπότ για ανα­πα­ρα­γω­γή αυτο­μα­το­ποι­η­μέ­νων μηνυμάτων.
|4|. Ατο­μα που ασκούν επιρ­ροή με τα μηνύ­μα­τα (δια­φη­μι­στι­κά, πολι­τι­κά κ.λπ.) που μετα­δί­δουν, κυρί­ως μέσω των social media.
|5|. Εφαρ­μο­γή όπου οι χρή­στες έχουν τη δυνα­τό­τη­τα να δημο­σιεύ­ουν βίντεο έως 60 δευ­τε­ρο­λέ­πτων και να παίρ­νουν μέρος σε διά­φο­ρες «προ­κλή­σεις» που γρή­γο­ρα δια­δί­δο­νται και γίνο­νται «viral».

 

Της
Ελε­νας ΜΠΟΤΖΙΟΛΗ
μέλους του Γρα­φεί­ου του ΚΣ της ΚΝΕ
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο