Πάμπλο Νερούδα

Στις 23 Σεπτεμ­βρί­ου 1973 πεθαί­νει σε ηλι­κία 69 ετών στο Σαντιά­γο της Χιλής ο Πάμπλο Νερού­δα. Χιλια­νός ποι­η­τής και πολι­τι­κός. Μέλος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Χιλής από το 1945 και της Κεντρι­κής του Επι­τρο­πής από το 1958. Μετά τις σπου­δές του ακο­λού­θη­σε διπλω­μα­τι­κή καριέ­ρα. Το διά­στη­μα 1934- 1937 υπη­ρέ­τη­σε στην πρε­σβεία της Χιλής στην Ισπα­νία και πήρε μέρος στον αντι­φα­σι­στι­κό αγώ­να του ισπα­νι­κού λαού. Από το 1941 ως το 1944 υπη­ρέ­τη­σε ως πρό­ξε­νος στο Μεξι­κό όπου έγρα­ψε τα «Δύο τρα­γού­δια για το Στά­λιν­γκραντ». Το 1948 και ενώ βρι­σκό­ταν στην παρα­νο­μία τελεί­ω­σε το μεγα­λύ­τε­ρο και πιο γνω­στό έργο του με τίτλο « Canto General» (Γενι­κό Ασμα), ένα επι­κό ποί­η­μα για τη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. Υπήρ­ξε φλο­γε­ρός υπο­στη­ρι­κτής των δυνά­με­ων του συνα­σπι­σμού της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας στη Χιλή. Ο Νερού­δα είχε μετα­φερ­θεί λίγες μέρες πριν το θάνα­το του σε κλι­νι­κή του Σαντιά­γο, όταν οι στρα­τιω­τι­κοί και οπα­δοί της χού­ντας πυρ­πό­λη­σαν και κατέ­στρε­ψαν το σπί­τι του και όλα τα βιβλία του.

Μυστή­ριο εξα­κο­λου­θεί να επι­κρα­τεί γύρω από την αιτία θανά­του του κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Πάμπλο Νερού­δα, λίγες μέρες μετά τη δικτα­το­ρία του Πινο­σέτ και μία ημέ­ρα πριν ο ποι­η­τής ανα­χω­ρή­σει για το Μεξι­κό όπου θα συνέ­χι­ζε τον αγώ­να του κατά της Χού­ντας. Μια φωνή με παγκό­σμια εμβέ­λεια που θα μετέ­φε­ρε την κατα­κραυ­γή του λαού της Χιλής, δεν ήταν κάτι που το ήθε­λε ο δικτά­το­ρας Πινοτσέτ.

Ο Πάμπλο Νερού­δα δεν πέθα­νε από καρ­κί­νο – Τον δολο­φό­νη­σε η χούντα;

Πάμπλο Νερού­δα: Και­νούρ­γιο τρα­γού­δι αγά­πης στο Στά­λιν­γκραδ (1943)

Δανάη Στρα­τη­γο­πού­λου: Μνή­μες από τον Πάμπλο Νερούδα