Ούτε με κορονοϊό ούτε με lockdown το βάζει κάτω και το έχει αποδείξει!

Ο λόγος για το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το», το αγα­πη­μέ­νο περιο­δι­κό των παι­διών, που επι­με­λεί­ται η Δια­τμη­μα­τι­κή Επι­τρο­πή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρό­τε­ρες ηλι­κί­ες της νεο­λαί­ας και που αυτήν την περί­ο­δο το ολο­καί­νουρ­γιο, 17ο τεύ­χος του δια­κι­νεί­ται από τις Οργα­νώ­σεις του Κόμματος.

Σε αυτό το τεύ­χος, οι φίλοι του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» μπο­ρούν να δια­βά­σουν γνώ­μες δημιουρ­γών και ανα­γνω­στών για τη νέα έκδο­ση για παι­διά των τελευ­ταί­ων τάξε­ων του Δημο­τι­κού και του Γυμνα­σί­ου που κυκλο­φο­ρεί από τη «Σύγ­χρο­νη Επο­χή», με τίτλο «Κι όμως, κινεί­ται…».
Παράλ­λη­λα, μαζί με το τεύ­χος θα πάρουν δώρο αυτο­κόλ­λη­τα με τις φιγού­ρες του βιβλίου.

Στις επό­με­νες σελί­δες του περιο­δι­κού τα παι­διά μπο­ρεί να ανα­γνω­ρί­σουν σκη­νές της δικής τους ζωής στο ημε­ρο­λό­γιο ενός απο­ρη­μέ­νου, που απο­τε­λεί μια έξυ­πνη ανα­σκό­πη­ση της καθη­με­ρι­νό­τη­τας των μαθη­τών από τα μέσα Σεπτέμ­βρη που άρχι­σε η σχο­λι­κή χρο­νιά. Νοέμ­βρη μήνα κυκλο­φο­ρεί το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» και δεν θα μπο­ρού­σε να μην αφιε­ρώ­νει κάποιες σελί­δες του στην επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου, αλλά και στο 1821, καθώς βαδί­ζου­με στα 200 χρό­νια από την Ελλη­νι­κή Επα­νά­στα­ση.

17 Νοέμβρη 1973 — 17 Νοέμβρη 2020
47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου!

Μπο­ρεί φέτος, λόγω του κορο­νοϊ­ού, όλα να κυλούν στα σχο­λεία μας λίγο δια­φο­ρε­τι­κά… Όμως, κάποια πράγ­μα­τα δεν αλλά­ζουν με τίποτα!
Ένα από αυτά είναι και οι σχο­λι­κές μας γιορ­τές για διά­φο­ρες ιστο­ρι­κές επε­τεί­ους, μέσα από τις οποί­ες μαθαί­νου­με την ιστο­ρία του λαού και της χώρας μας, παίρ­νου­με παρά­δειγ­μα από αυτούς που αγω­νί­στη­καν για να ζήσουν οι ίδιοι και οι επό­με­νες γενιές καλύ­τε­ρα, γνω­ρί­ζου­με τρα­γού­δια, ποι­ή­μα­τα, εικό­νες και ντο­κου­μέ­ντα που δεν τα ξέρα­με μέχρι πριν.
Μάλι­στα, όσο περισ­σό­τε­ρα παι­διά συμ­με­τέ­χου­με στις σχο­λι­κές μας γιορ­τές, ανα­λαμ­βά­νου­με, δηλα­δή, ένα μέρος τους, τόσο πιο όμορ­φες και ενδια­φέ­ρου­σες γίνονται!
Φέτος, λόγω των μέτρων προ­στα­σί­ας της υγεί­ας μας, οι σχο­λι­κές γιορ­τές θα είναι διαφορετικές.
Κάθε τμή­μα θα κάνει τη δική του γιορ­τή σε συγκε­κρι­μέ­νη μέρα και ώρα. Αυτό όμως δε σημαί­νει πως δεν μπο­ρού­με να τιμή­σου­με, όπως πρέ­πει, την εξέ­γερ­ση του Πολυτεχνείου!

Τι το ιδιαί­τε­ρο έχουν οι σχο­λι­κές γιορ­τές για το Πολυτεχνείο;
Στα χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν μετά την εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου, ίσως να περί­με­νε κανείς πως το ελλη­νι­κό κρά­τος θα απο­φά­σι­ζε να γίνο­νται σχο­λι­κές γιορ­τές στις 17 Νοέμ­βρη, αντί­στοι­χα με τις γιορ­τές για την Ελλη­νι­κή Επα­νά­στα­ση του 1821 (25η Μαρ­τί­ου) ή για το «ΌΧΙ» που είπε ο λαός μας στον φασι­σμό την 28″ Οκτω­βρί­ου του 1940.
Η αλή­θεια είναι πως δεν έγι­νε έτσι…
Οι σχο­λι­κές γιορ­τές για την επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου καθιε­ρώ­θη­καν με τα χρό­νια μετά από απο­χές που έκα­ναν μαθη­τές τη συγκε­κρι­μέ­νη μέρα.
Ήταν οι πρώ­τες σχο­λι­κές γιορ­τές που ξεκί­νη­σαν να οργα­νώ­νο­νται από τα μαθη­τι­κά συμ­βού­λια, τα 5μελή και τα 15μελή των σχο­λεί­ων. Οι μαθη­τές δηλα­δή κατέ­κτη­σαν οι ίδιοι να γιορ­τά­ζουν μέσα στα σχο­λεία τους μια τόσο σημα­ντι­κή επέτειο…

Μπορούμε να οργανώσουμε τη δική μας μαθητική γιορτή στην τάξη μας!

Το “κόκ­κι­νο Αερό­στα­το” προ­τεί­νει διά­φο­ρους τρό­πους που μπο­ρεί ο καθέ­νας από εμάς να αξιο­ποι­ή­σει και μαζί με τους υπό­λοι­πους συμ­μα­θη­τές του και τον δάσκα­λό του να δια­δώ­σουν σε κάθε τάξη το τόσο όμορ­φο μήνυ­μα του Πολυτεχνείου:

“Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία- Αυτά ονειρευόμαστε να έχει η κοινωνία”!

Μπο­ρού­με μαζί με τους συμ­μα­θη­τές μας:

1. Να ετοι­μά­σου­με ένα όμορ­φο κολ­λάζ με τα πιο σημα­ντι­κά γεγο­νό­τα του Πολυτεχνείου!
2. Να παί­ξου­με ένα μικρό θεα­τρι­κό στην τάξη μας εμπνευ­σμέ­νο από τα γεγο­νό­τα της 7χρονης δικτα­το­ρί­ας ή της 3ημερης κατά­λη­ψης του Πολυτεχνείου.
3. Να ζωγρα­φί­σου­με εικό­νες ή να γρά­ψου­με συν­θή­μα­τα και στί­χους της επο­χής που μας εκφρά­ζουν μέχρι και σήμερα.
4. Να κανο­νί­σου­με να πάμε μια επί­σκε­ψη σε κάποιο μνη­μείο και να αφή­σου­με όλοι μαζί ένα λου­λού­δι. Ή, αν είμα­στε στην Αθή­να, να πάμε στο ίδιο το Πολυτεχνείο!
5. Να δια­βά­σου­με κάποιο από­σπα­σμα, διή­γη­μα ή ποί­η­μα που ανα­φέ­ρε­ται στο Πολυ­τε­χνείο και μας άρε­σε. Ή ακό­μα και να τρα­γου­δή­σου­με όλοι μαζί!

Ψάξ’ το παραπάνω!
Μπο­ρείς να μάθεις περισ­σό­τε­ρα για το τι έγι­νε στη χώρα μας την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας (1967 — 1974) και τους αγώ­νες του λαού μας για να ζήσει καλύ­τε­ρα σε προη­γού­με­να τεύ­χη του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» (3°, 8°, 12°).

💠 Ακό­μα, το περιο­δι­κό καλεί τα παι­διά να ανα­κα­λύ­ψουν τα μυστι­κά του ήλιου, αλλά και να γνω­ρί­σουν ενδια­φέ­ρο­ντα πετρώματα.
🔻  Στις σελί­δες με τον τίτλο «I can’t breathe!» θα γνω­ρί­σουν επί­σης τον Αφρο­α­με­ρι­κα­νό καλ­λι­τέ­χνη Πολ Ρόμπσον…

🇨🇺  ενώ το ενδια­φέ­ρον τους σίγου­ρα θα κεντρί­σει και το άρθρο για την Ιατρι­κή Ταξιαρ­χία Κού­βας.

Μια ομά­δα εξει­δι­κευ­μέ­νων για­τρών για φυσι­κές κατα­στρο­φές και σοβα­ρές επι­δη­μί­ες που βοη­θά σε όλη τη γη!
Μόλις ξέσπα­σε η παν­δη­μία του Covid-19, φάνη­κε πως καμία χώρα σε όλο τον κόσμο δεν είχε αρκε­τά νοσο­κο­μεία και για­τρούς για να φρο­ντί­σει τους αρρώστους.
Καμία; Κι όμως!

🇨🇺  Η Κού­βα, αφού εξα­σφά­λι­σε δωρε­άν και ποιο­τι­κή υγεία για τους Κου­βα­νούς, ξεκί­νη­σε να προ­σφέ­ρει σε φτω­χές αλλά και πλού­σιες χώρες τη βοή­θειά της.
Έτσι, τον Μάρ­τιο, μία ομά­δα 52 για­τρών και νοση­λευ­τών πήγαν στην Ιτα­λία για να βοη­θή­σουν στην πολύ άσκη­μη κατά­στα­ση που επι­κρα­τού­σε εκεί, με εκα­το­ντά­δες ανθρώ­πους να μολύ­νο­νται και να πεθαί­νουν κάθε μέρα.
🇨🇺  Τους τελευ­ταί­ους μήνες, συνο­λι­κά 3.707 για­τροί και επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας έχουν λάβει μέρος σε απο­στο­λές σε 38 χώρες σε Ευρώ­πη, Αφρι­κή, Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, Καραϊ­βι­κή και Μέση Ανα­το­λή, για να βοη­θή­σουν στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας του κορονοϊού.
«Η ζωή ενός ανθρώ­πι­νου πλά­σμα­τος αξί­ζει ένα εκα­τομ­μύ­ριο φορές περισ­σό­τε­ρο από την περιου­σία του πλου­σιό­τε­ρου ανθρώ­που στη γη».
|-             Ερνέ­στο Τσε Γκεβάρα

🇨🇺  Οι γιατροί που νικούν τον θάνατο

Όλοι τους είναι μέλη της κου­βα­νέ­ζι­κης ιατρι­κής Ταξιαρ­χί­ας «Χέν­ρι Ριβ» (νεα­ρός Αμε­ρι­κά­νος μαχη­τής που πολέ­μη­σε στο πλευ­ρό των Κου­βα­νών επα­να­στα­τών στον πόλε­μο της Ανε­ξαρ­τη­σί­ας από τους Ισπα­νούς κατά τον 19ο αιώνα).
Η Ταξιαρ­χία αυτή ιδρύ­θη­κε τον Σεπτέμ­βριο του 2005, μετά τον κατα­στρο­φι­κό τυφώ­να «Κατρί­να» στις ΗΠΑ. Το εντυ­πω­σια­κό είναι ότι η Αμε­ρι­κή αρνή­θη­κε τότε τη βοή­θειά τους…

«Έχουν περά­σει 43 χρό­νια από τότε που η Κού­βα έστει­λε την πρώ­τη ταξιαρ­χία της στην Αλγε­ρία, μια χώρα που μόλις είχε απε­λευ­θε­ρω­θεί από την αποι­κιο­κρα­τία μετά από έναν ηρω­ι­κό αγώ­να για ανε­ξαρ­τη­σία», από τότε η Κού­βα δεν παρέ­λει­ψε να προ­σφέ­ρει εντε­λώς δωρε­άν ιατρι­κή βοή­θεια σε περισ­σό­τε­ρες από 60 χώρες του Τρί­του Κόσμου που δεν δια­θέ­τουν οικο­νο­μι­κούς πόρους. Έτσι ήταν και θα είναι πάντα! 
Εκπαι­δεύ­ου­με επαγ­γελ­μα­τί­ες που είναι έτοι­μοι να αγω­νι­στούν ενά­ντια στο θάνα­το. Θα απο­δεί­ξου­με ότι υπάρ­χει λύση σε πολ­λές από τις τρα­γω­δί­ες του πλα­νή­τη…
Απο­δει­κνύ­ου­με την αξία της συνεί­δη­σης και της ηθι­κής. Προ­σφέ­ρου­με ζωή… Ζήτω οι για­τροί που μπο­ρούν να νική­σουν τον θάνα­το!», είχε πει τότε ο ηγέ­της της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, Φιντέλ Κάστρο.

(εμπάρ­γκο, όταν μια χώρα αρνεί­ται, να που­λή­σει και να αγο­ρά­σει προ­ϊ­ό­ντα από μια άλλη)
Η Κού­βα, παρά το εμπάρ­γκο των ΗΠΑ, αυτόν τον βάρ­βα­ρο και άδι­κο απο­κλει­σμό, έχει κατα­φέ­ρει να έχει ένα από τα καλύ­τε­ρα εκπαι­δευ­τι­κά και ιατρι­κά συστή­μα­τα στον κόσμο. Ο λόγος είναι απλός. Δεν ξοδεύ­ει τα κρα­τι­κά χρή­μα­τα ταΐ­ζο­ντας αργό­σχο­λους καπι­τα­λι­στές, ούτε αγο­ρά­ζο­ντας όπλα για να βομ­βαρ­δί­ζει άλλους λαούς. Το Σύστη­μα Υγεί­ας της Κού­βας είναι δωρε­άν για όλους τους Κου­βα­νούς. Μάλι­στα, οι για­τροί τους είναι τόσο πολ­λοί που αντι­στοι­χούν 9 για­τροί για 1.000 κατοίκους.
Ενώ στις ΗΠΑ είναι μόλις 2,6. Η Κού­βα είναι η χώρα που πραγ­μα­τι­κά κάνει πρά­ξη το σύν­θη­μα: «Εδώ, κανείς δε μένει αβο­ή­θη­τος».

Νόμπελ ειρήνης

Για την προ­σφο­ρά αυτών των ηρώ­ων για­τρών, χιλιά­δες λαού και νεο­λαί­ας στην Ελλά­δα και πολ­λές ακό­μα χώρες του κόσμου απαι­τούν να δοθεί το φετι­νό Νόμπελ Ειρή­νης στην Κου­βα­νι­κή Ταξιαρχία.
Ένα ελά­χι­στο «ευχα­ρι­στώ» για την πολύ­τι­μη βοή­θειά τους στην αντι­με­τώ­πι­ση της πανδημίας.

Στις υπό­λοι­πες σελί­δες δεν λεί­πουν, όπως πάντα, οι χει­ρο­τε­χνί­ες και κατα­σκευ­ές, κόμικ, διή­γη­μα, παι­χνί­δια, σπα­ζο­κε­φα­λιές, ανέκ­δο­τα, σκά­κι και πολ­λά ακόμα…

Όμως αυτήν την περί­ο­δο για άλλη μια φορά κάποια παι­διά μένου­νε σπί­τι. Το αγα­πη­μέ­νο τους περιο­δι­κό τούς συντρο­φεύ­ει και πάλι, όχι μόνο με το 17ο τεύ­χος που κυκλο­φο­ρεί, αλλά και με τη γνώ­ρι­μη ιστο­σε­λί­δα www.aerostatostospiti.gr που τους κρά­τη­σε συντρο­φιά την άνοιξη…
Η ιστο­σε­λί­δα θα ανα­νε­ώ­νε­ται με και­νούρ­για παι­χνί­δια, θέμα­τα και απο­στο­λές κάθε λίγες μέρες.
Και φυσι­κά θα δέχε­ται τα νέα — με μηνύ­μα­τα και φωτο­γρα­φί­ες — των φίλων του περιο­δι­κού απ’ όλη την Ελλάδα!

✔️  Περι­μέ­νο­ντας το επό­με­νο «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» τ.18 — που θα είναι 2πλό